Lombok - Senggigi

We starten de dag rustig op met ons laatste ontbijtje aan het strand. We slurpen onze smoothies op en beginnen maar met de tas inpakken. We hebben afgesproken met een man die we hebben ontmoet in ons favoriete restaurantje op het eiland. Hij zou op Lombok op ons wachten en voor ons vervoer regelen met de lokale bevolking. De reden dat wij hier wel geïnteresseerd is waren was omdat de haven 'bangsal' er berucht om staat een flink actieve taxi-maffia te hebben. Het duurde dan ook niet lang voordat we erachter kwamen dat onze 'vriend' het wat meer met zijn eigen vrienden had en ons alsnog een belachelijk prijs probeerde aan te smeren. Inmiddels kennen we wel een beetje het riedeltje en vertellen onze laagste prijs. We weten een deal te slaan en we worden naar onze volgende bestemming gebracht: Senggigi. De weg die we volgen rolt over heuvels, langs de kliffen en door dorpjes heen, het duurt ongeveer een uurtje voordat we aankomen op onze bestemming. In de namiddag neem ik nog een duikje voordat we een strandwandeling maken met de ondergaande zon. Tijdens het duikje bel ik met mijn vader die verteld dat het er 30 jaar geleden behoorlijk anders uitzag: een paard en ezel is het vervoer. Nu kun je met moeite de weg oversteken vanwege de constante stroom aan vrachtwagens, scooters en auto's. We weten over te steken en onderweg naar het strand valt het mij al op dat het vreselijk smerig is. Overal ligt afval gedumpt, zo ook op het strand. We lopen wat verder en ik raak in gesprek met een groepje kinderen die in de zee zitten te spelen. Er spreken een paar engels en een paar andere proberen te communiceren in het Indonesisch... Helaas is dit nog niet super goed. We lopen wat verder en besluiten om maar te gaan avondeten. Het eten is in dit dorp (helemaal vergeleken met Gili Air) spotgoedkoop.

De volgende dag gaan we aan het eind van de ochtend op de scooter richting het midden van Lombok, een dorpje genaamd Tetebatu. De grote weg brengt ons langs een hoop moskeeën, ontelbare rijstvelden en verschillende kleine dorpjes. Het is een mooie route om te rijden en uiteindelijk, na wat detours, komen we aan bij het dorpje. Vanaf hier moesten we zoeken naar de waterval die ons werd aangeraden. We raken echt hopeloos de weg kwijt en zelfs google maps kan ons niet helpen op de afgelegen plek waar we waren. We rijden maar wat rijstvelden door en uiteindelijk komen we bij de ingang van een waterval terecht. We betalen wat kleingeld om door te lopen en worden begeleid door iemand die duidelijk de route al kenden en waarschijnlijk geblinddoekt ook nog kon doen. We waden ons door een ondiep riviertje en monden uiteindelijk uit bij de waterval.

Na het bezoek aan de waterval lunchen we ergens waar we in een klein hutje op palen zitten met uitzicht op een vijver. De terugweg duurt ongeveer twee uur en we arriveren net voordat het donker wordt.

De volgende dag lopen we de straat over voor ontbijt en wordt er voor ons een taxi gebeld door de medewerkers hier. De taxichauffeur is een enthousiaste man die naar mijn idee al bijna euforisch is omdat hij überhaupt een ritje kan rijden. We zijn snel op onze volgende bestemming: Kuta. Hierover meer in hrt volgende avontuur.Read more