Een avond in Đà Lạt

Na een rendezvous met Maxim en Lisa en een zeer welkom middagdutje zijn we de stad gaan verkennen. Op sandalen, want ik had inmiddels wel blaren van mijn schoenen gekregen.

Đà Lạt heeft zoals de meeste Vietnamese steden een grote, overdekte markt. Altijd leuk om even rond te kijken. Het meer dat midden in de stad ligt is toch wel het hoogtepunt (of dieptepunt, voor de meer geografisch georiënteerden onder ons). We werden getrakteerd op goed weer en een mooie wolkenlucht. Eindelijk temperaturen waarop je gewoon kunt ademen en rondlopen zonder jezelf binnen 5 minuten in een zoutwaterbad van eigen makelij te bevinden. Na zo'n 4 kilometer rond het meer te hebben gelopen kwamen we nog bij een grappig parkje vol houten beelden en een traditionele hut.

's Avonds hebben we ons op weg naar het restaurant (Vietnamese BBQ, erg lekker) laten verleiden om vooraf nog even typisch lokaal streetfood te proberen: Bánh tráng nướng. Dat is een soort rijstpannekoek waar men boven een kolenvuurtje een eitje op bakt en dat garneert met worst, bladgroen, gedroogde visflakes en saus. Of zoals ze het hier zeggen: "Đà Lạt pizza, sir? Đà Lạt pizza?"
We moesten wel halverwege snel opstaan omdat er politie aankwam en de eigenaar even de tafels naar binnen moest gooien om een boete te voorkomen. Ik hoop dat het nog op tijd was...

Tot slot hebben we nog een rondje over de bekende en gezellig drukke nachtmarkt van Đà Lạt gedaan en hebben we de avond afgemaakt met een potje toepen in een toetjes-café.Weiterlesen