Laat wakker en lanterfanten in Shibuya (渋谷区)

Toch last van het tijdsverschil. Geen trek meer in curry gisteravond en halve nacht liggen draaien 😵‍💫 tot ik tegen de ochtend in slaap viel. Maar om 11:30 was deze jongen al weer vroeg uit de veren…. 😏

Over gisteravond gesproken, was er nog op uit geweest en kwam ‘toevallig’ bij Disk Union terecht. Daar een tijd door de bakken met Vinyl lopen struinen en er was genoeg te vinden.

Nu had ik het eerder deze trip over een halfgevulde rugzak en dat is niet helemaal toevallig natuurlijk. Ik hang sterk de theorie aan van ‘leeg heen -> vol terug’. 空のまま出発し、満員で帰還する

Dat heb ik niet zelf verzonnen. Mr Miyagi, Einstein & Yoda waren allemaal sterke vertegenwoordigers van deze theorie. Wie van de drie hem uiteindelijk verzonnen heeft zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. Twee zijn ons helaas ontvallen en de derde weet ik niet of hij nog in ballingschap op Dagobah zit of erger.
Ik ben geen wetenschapper, maar in de wetenschap dat zelfs deze pilaren van onze samenleving het hierover met elkaar eens waren is goed genoeg voor mij.

Maar goed, ik dwaal af. Halfvolle rugzak dus = ruimte voor spullen die op de verborgen agenda staan. Er zijn drie (Japanse) artikelen die ik spaar: Pokemons, Seiko horloges en langspeelplaten.

Vanmiddag verder gegaan waar ik gisteravond gebleven was. Metro gepakt naar Shibuya. Onderweg Pokemons verzameld in Pokemon Go en het werd me na de eerste paar horlogewinkels al snel duidelijk dat Seikos hier niet veel schelen in prijs. Zelfs niet zonder de BTW.

Omdat de platenzaken op mijn lijstje toch dicht in de buurt waren van de Pokemon en Nintendo Stores daar nog even langs geweest. En natuurlijk de locaties in Pokemon Go opgeslagen.

Werd meteen bij dit alles weer herinnerd dat Tokyo in 3 dimensies werkt. Dus een straatnaam en huisnummer alleen is niet voldoende. Dan sta je daar een beetje met een tweedehands gezicht te kijken omdat je de verdieping niet in de gaten houd. Soms is er alleen een lift met een bewegwijzering op welke verdieping de winkel zich bevindt.

Verder de hele dag een beetje door bakken met langspeelplaten lopen zoeken en ze hebben wel heel veel leuks. Dus dat gaat niet goed komen. Er moeten regels worden opgesteld en nageleefd anders is die rugzak alsnog te klein.

Reglement Platenjacht Tokyo.
De deelnemer dient zich aan de volgende regels te houden:
- Platen en hoes moeten in goede staat zijn
- Platen moeten Japanse uitgave zijn en voorzien zijn van een OBI*
- Eagles zijn vrijgesteld van bovenstaande regels

Met dit naar mijn bescheiden mening zwaar overdreven en restrictief reglement dan toch maar op zoek gegaan. En uiteindelijk best wat leuks kunnen vinden. Een paar platen had ik al, maar wilde de Japanse persing graag hebben.

In de loop van de middag best trek dus tijd voor Kaiten Sushi. Van de lopende band of met een ‘treintje’ dus. Mijn vaste plek zou Genki Sushi zijn maar die zijn van naam en logo veranderd naar Uobei. Valt nog wel onder de vlag van Genki maar het assortiment is wel echt veranderd sinds 5 jaar geleden.

* Een OBI of OBI-Strip is een gekleurde band/papier die bij Japanse persingen om de hoes werd gedaan. Hier staat in het Japans de informatie en soms songlist op in Kanji. Dit omdat ons westers alfabet in de jaren 70 en 80 voor de doorsnee Japanner net zo onleesbaar was als Kanji nog steeds voor ons.Read more