Met de rugzak 🎒honkbal kijken in Azië Read more
  • 46footprints
  • 19days
  • 690photos
  • 0likes
  • South Korea
  • Japan
  • Netherlands
Categories
Backpacking, Solo travel
  • 20.3kkilometers traveled
  • Flight19.2kkilometers
  • Walking-kilometers
  • Hiking-kilometers
  • Bicycle-kilometers
  • Motorbike-kilometers
  • Tuk Tuk-kilometers
  • Car-kilometers
  • Train-kilometers
  • Bus-kilometers
  • Camper-kilometers
  • Caravan-kilometers
  • 4x4-kilometers
  • Swimming-kilometers
  • Paddling/Rowing-kilometers
  • Motorboat-kilometers
  • Sailing-kilometers
  • Houseboat-kilometers
  • Ferry-kilometers
  • Cruise ship-kilometers
  • Horse-kilometers
  • Hitchhiking-kilometers
  • Cable car-kilometers
  • Helicopter-kilometers
  • Barefoot-kilometers
  • Heels-kilometers
  • 46footprints
  • 19days
  • 690photos
  • 0likes
  • 20.3kkilometers
  • 19.2kkilometers
  • Day 1

    Schiphol (スキポール)

    May 27 in the Netherlands

    Soms heb je van die ochtenden dat je wakker wordt en meteen weet waar je zin in hebt voor avondeten. Vandaag was zo’n ochtend en ik werd wakker met enorme trek in Japanse Curry. Maar dat is bijna nergens te krijgen en smaakt lang niet zo goed als in Japan 🇯🇵.

    Komt dus mooi uit dat ik voor vandaag de KLM KL861 naar Tokyo had geboekt. Of die zin in Japanse Curry daarmee te maken had laat ik in het midden. Maar kan het niet 100% uitsluiten.

    Alle benodigdheden in de rugzak gestopt, over die rugzak later meer, en gelukkig woon ik in het centrum van Eindhoven. Dus op loopafstand van Eindhoven Centraal Station.
    Bijna een delirium bij het zien van de prijs van één enkele reis Schiphol. Maar als troost is het een rechtstreekse verbinding.

    Op Schiphol hebben ze al een tijdje van die bagage automaten en omdat ik ruimbagage had geboekt dacht ik net zoals de vorige keren mijn rugzak daar netjes in af te geven.
    Helaas pindakaas. Dat mag dus niet meer en ik werd doorverwezen naar de handmatige balie. Dat duurt dus even omdat er altijd een paar voor je in de rij staan die het niet lijken te begrijpen 😤.

    Blijkt dat een rugzak dus niet eens meer met de band mee mag en moest hem uiteigenlijk afgeven bij special luggage. Ondertussen al wel de kleine tas met handbagage uit de rugzak gehaald dus veel volume had hij niet meer.
    De medewerker daar stond me aan te kijken van wat is dit voor halfgevuld ding. En ik dacht bij mezelf; wacht maar tot de retourvlucht 😎

    Verdere security enz duurde op zijn Schiphols dus goed dat ik ruim op tijd ben vandaag.

    Net kwam er een gatechange naar E21-D door. Dat is een gate waar bussen naar de vliegtuigen vertrekken. Als het goed is vlieg ik vandaag met een 787 Dreamliner, maar gezien het aantal reizigers om me heen en de gatechange heb ik het vermoeden dat het geen drukke vlucht is vandaag.

    Boarding is begonnen. Straks even 13 uur turbulentie ontwijken en volgende stap Tokyo.
    Read more

  • Day 2

    Narita (成田)

    May 28 in Japan

    Gisteren eigenlijk vertrokken na een uur vertraging. Reden: Ze kregen de trap bij het vliegtuig niet ingeklapt en weggereden.

    Ik heb geen haast gelukkig. Het is mijn derde bezoek aan Tokyo 🇯🇵 alweer en heb niet echt iets gepland voor dit gedeelte van de reis. Al de bezienswaardigheden en tourist traps heb ik de vorige twee keer al gehad.

    Nu vrolijk in de rij op Narita AirPort. Heb een QR code voor customs en immigration dus hopen dat het zo vlot gaat.
    Read more

  • Day 2

    Chiyoda (千代田)

    May 28 in Japan

    Verdere verloop van de reis ging voorspoedig. Is allemaal bekende koek natuurlijk.

    Gaat stiekem best wel wat tijd inzitten om door de grenscontrole te komen, even pinnen…. *¥+£#🤬 vergeten om ING op wereldwijd te zetten. Simkaart kopen met de creditcard zodat je internet hebt en dan alsnog via de App wereldwijd aanzetten bij ING.

    Daarna even de juiste borden volgen. Blauw Skyliner is makkelijk te lezen maar die gaat naar Ueno. Paars 'poppetje met links een speer' naast 'strijkbout op strijkplank' (横浜) is Yokohama dus die is het ook niet.

    Even doorlopen naar de Narita Express. Een kaartje voor deze trein geeft je recht op een vaste plek aan boord. Die trein is wel een stuk luxer dan onze NS maar goed. Na een tijdje kom je vanzelf in stedelijk gebied en de Tokyo Skytree aan je rechterkant betekent dat je in Tokyo bent.

    Normaal doe ik veel met de metro maar aangezien ik alle tijd heb (Kan toch pas om 15:00 inchecken) besloten om de 3km van Tōkyō Station naar het hotel maar te lopen.
    Zo zie je nog eens wat en kun je even bij de buren gluren. Die hebben een aardige vijver rond de toko maar dat zal wel nodig zijn als Keizerlijke familie zijnde.

    Tōkyō Station schijnt trouwens geïnspireerd te zijn door Amsterdam Centraal.

    Heb hetzelfde Hotel geboekt als 5 jaar geleden. Had geen zin om iets nieuws te proberen. Deze boer kent dit hotel, is prima en locatie locatie ++.

    Nu eerst even bijkomen en een verfrissende douche. Had een heel schema van tevoren om te slapen in het vliegtuig. Helaas zaten er twee stellen in de buurt met kinderen en die hebben 13 uur lang de voorselectie, voorrondes, kwart semi en hele finale van Eurovisie Peutereditie lopen janken. En toen we dachten dat het toch echt wel over was volgde er nog een afterparty.
    Ik heb nog overwogen om diskwalificatie uit te lokken door ze tegen afspraken in te filmen maar er rust terecht een stigma op het filmen van vreemde kinderen.

    Dus dat plan maar verder gelaten voor wat het was. We hebben het collectief gehouden bij om toerbeurt vuil naar de ouders te kijken. Dat ging even vrij goed tot die muts op 38C te lang op het toilet bleef plakken en haar beurt miste. Dat hadden we achteraf aan haar stomme pofbroek ook kunnen inschatten, maar dat is achteraf natuurlijk. We hebben het schema daarna nooit meer goed gekregen want van de vlucht was nog naar 12 uur over en dat is te kort om even met de groep lekker door te polderen over dit onderwerp.

    Of 38C en de rest het ook zo beleefd hebben betwijfel ik achteraf, maar als deze vlucht ooit verfilmd wordt, dan is dit het verhaal waar mijn buurman/lotgenoot en ik bij blijven.

    Het is hier nu 16:15. Probeer even dapper vol te houden en ga er zo nog even op uit. Hopen dat de jet lag daarmee te managen valt.
    Read more

  • Day 3

    Toch last van het tijdsverschil. Geen trek meer in curry gisteravond en halve nacht liggen draaien 😵‍💫 tot ik tegen de ochtend in slaap viel. Maar om 11:30 was deze jongen al weer vroeg uit de veren…. 😏

    Over gisteravond gesproken, was er nog op uit geweest en kwam ‘toevallig’ bij Disk Union terecht. Daar een tijd door de bakken met Vinyl lopen struinen en er was genoeg te vinden.

    Nu had ik het eerder deze trip over een halfgevulde rugzak en dat is niet helemaal toevallig natuurlijk. Ik hang sterk de theorie aan van ‘leeg heen -> vol terug’. 空のまま出発し、満員で帰還する

    Dat heb ik niet zelf verzonnen. Mr Miyagi, Einstein & Yoda waren allemaal sterke vertegenwoordigers van deze theorie. Wie van de drie hem uiteindelijk verzonnen heeft zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. Twee zijn ons helaas ontvallen en de derde weet ik niet of hij nog in ballingschap op Dagobah zit of erger.
    Ik ben geen wetenschapper, maar in de wetenschap dat zelfs deze pilaren van onze samenleving het hierover met elkaar eens waren is goed genoeg voor mij.

    Maar goed, ik dwaal af. Halfvolle rugzak dus = ruimte voor spullen die op de verborgen agenda staan. Er zijn drie (Japanse) artikelen die ik spaar: Pokemons, Seiko horloges en langspeelplaten.

    Vanmiddag verder gegaan waar ik gisteravond gebleven was. Metro gepakt naar Shibuya. Onderweg Pokemons verzameld in Pokemon Go en het werd me na de eerste paar horlogewinkels al snel duidelijk dat Seikos hier niet veel schelen in prijs. Zelfs niet zonder de BTW.

    Omdat de platenzaken op mijn lijstje toch dicht in de buurt waren van de Pokemon en Nintendo Stores daar nog even langs geweest. En natuurlijk de locaties in Pokemon Go opgeslagen.

    Werd meteen bij dit alles weer herinnerd dat Tokyo in 3 dimensies werkt. Dus een straatnaam en huisnummer alleen is niet voldoende. Dan sta je daar een beetje met een tweedehands gezicht te kijken omdat je de verdieping niet in de gaten houd. Soms is er alleen een lift met een bewegwijzering op welke verdieping de winkel zich bevindt.

    Verder de hele dag een beetje door bakken met langspeelplaten lopen zoeken en ze hebben wel heel veel leuks. Dus dat gaat niet goed komen. Er moeten regels worden opgesteld en nageleefd anders is die rugzak alsnog te klein.

    Reglement Platenjacht Tokyo.
    De deelnemer dient zich aan de volgende regels te houden:
    - Platen en hoes moeten in goede staat zijn
    - Platen moeten Japanse uitgave zijn en voorzien zijn van een OBI*
    - Eagles zijn vrijgesteld van bovenstaande regels

    Met dit naar mijn bescheiden mening zwaar overdreven en restrictief reglement dan toch maar op zoek gegaan. En uiteindelijk best wat leuks kunnen vinden. Een paar platen had ik al, maar wilde de Japanse persing graag hebben.

    In de loop van de middag best trek dus tijd voor Kaiten Sushi. Van de lopende band of met een ‘treintje’ dus. Mijn vaste plek zou Genki Sushi zijn maar die zijn van naam en logo veranderd naar Uobei. Valt nog wel onder de vlag van Genki maar het assortiment is wel echt veranderd sinds 5 jaar geleden.

    * Een OBI of OBI-Strip is een gekleurde band/papier die bij Japanse persingen om de hoes werd gedaan. Hier staat in het Japans de informatie en soms songlist op in Kanji. Dit omdat ons westers alfabet in de jaren 70 en 80 voor de doorsnee Japanner net zo onleesbaar was als Kanji nog steeds voor ons.
    Read more

  • Day 4

    Begin al aardig in een normaal ritme te komen. 09:00 de deur uit.
    Van tevoren even naar het weer gekeken. Weather app op de iPhone en plaatjes op het weerbericht zijn het niet helemaal met elkaar eens. Dus wat is dan de meest logische keuze? Precies…. je volgt het plaatje waar de voor jou minst leesbare tekens op staan, blijft bij je keuze en denkt er verder niet meer aan.

    Volgens dat plaatje wordt het oranje-rood 29 dus dat betekend de korte broek aan.
    Als ik hier goed om me heen heb gekeken passen mijn melkwitte benen er hier prima tussen dus dat wordt een regelrechte hit.

    Vandaag op de planning: Toch nog even terugkomen op dat horlogeverhaal. De jacht op horloges ‘giet oan’. Met een omweg via wat shops in Ginza en Shinjuku (weer even in 3 dimensies navigeren) door naar Nakano. Met de trein ipv de metro, maar mijn Pasmo is ook geldig voor JR line.

    Daar in Nakano zit de Broadway Mall en daar zitten verschillende horlogewinkeltjes die ook 2e hands verkopen. Winkel na winkel, van alles gezien en eindconclusie: Nog steeds flink aan de prijs. Zelfs Seiko 5 horloges beginnen tegenwoordig bij de €250 🫢 en €500 euro voor een klok die ik zgan voor de helft kocht een paar jaar terug… 😰.
    Op zich goed voor de waarde van mijn huidige verzameling, maar niet goed voor een eventuele uitbreiding. Tot zover de Seiko jacht.

    Door naar Tokyo Dome City. Een combinatie van mall met attracties en een honkbalstadion. Thuisbasis van de Tokyo Giants en die spelen vandaag om 18:00 thuis. En ik heb een kaartje 😁 Dus hier even rondkijken of ik een petje kan scoren.

    Meteen in de trein onderweg even een leus verzonnen voor de spreekkoren van straks. Wil ook niet met lege handen aankomen. Even denken, het is Japan dus wel beleefd houden: Excuseer, ik wil graag zeggen dat de vrouw van de pitcher in de erotische dienstverlening werkt!!!
    Zo, alleen nog even vertalen en klaar.

    Die attracties nemen ze trouwens wel serieus. Holle bolle Gijs zou groen zien van jaloezie. Een freaking achtbaan die dwars door het gebouw en reuzenrad heengaat…. 👍👍
    Die achtbaan heet de Thunder Dolphin. Japanser wordt de naam voor een achtbaan niet, maar aan het gegil te horen vinden de mensen het dol fijn.
    Read more

  • Day 4

    Was me nog niet eerder opgevallen, maar zelfs de duiven buigen hier beleefd naar je. Ben wel de enige die beleefd naar elke duif terugbuigt 🧐. Weet niet of ze tot een lagere kaste behoren ofzo en dus niet hoeft.. is dat een ding? Zoveel vragen. Help!!Read more

  • Day 4

    Na de Yankees in New York is het nu de beurt aan de Giants tegen de Fukuoka Hawks thuis in de Tokyo Dome.

    Bij aankomst lagen er oranje en witte sjaaltjes vastgeplakt op de stoelen.
    Dat was dus om samen iets uit te beelden met het in de lucht houden van die sjaaltjes. Wat weet ik nog steeds niet 🤔. Maar het was in ieder geval stil aan de overkant bij het uitvak.

    Dit keer breng ik wel geluk mee, want waar de Yankees het verzaakten, weten de Giants wel thuis te winnen.

    Trage start, maar in de 3e inning komen ze met twee homeruns en 6 punten op stoom.
    Eerste homerun met alle honken bezet 🤪.
    Die stoom was er daarna meteen weer af want beide teams kregen daarna geen slagman meer voorbij de 2e honk. 3 man uit voor de Hawks was voldoende om in ‘the top of the 9th’ tot een eindstand van 6-5 te komen.

    Spreekkoren zijn ze niet vies van. Het is niet van niveau eredivisie, maar dat is misschien maar goed ook.
    Met trommels en blaasorkest doen ze het beter dan de Yanks met hun preset knopje 1, 2 en 3 op het stadionorgel daar in de USA. Mijn originele teksten uiteindelijk maar voor me gehouden.

    Snacks zijn echt wel van een compleet ander niveau. 🍱 Bento’s, Edame bonen en warme rijst ipv hotdogs 🌭.
    En allemaal jonge meiden in korte rokjes bezorgen bier uit hun RugBeerTender (RuBeTe). Heel normaal hier want Kawaii.

    Dat moeten we thuis ook hebben. Die RuBeTe bedoel ik. Die jonge meiden worden voor ¥900 per beker wel snel een dure hobby.
    Read more

  • Day 5

    Het weer was vanmorgen niet super. Beetje nat en winderig. Voor de duidelijkheid, het weer dus, niet ondergetekende.

    Daarom maar iets van de lijst gekozen wat wel een beetje toeristisch is, maar overdekt.

    Online kaartje besteld en in de metro gestapt. Warner Bros Studio is iets van 40 minuten reizen maar had gelukkig een zitplaats in de metro. Vertrek was gewoon van peron 2 en niet van peron 9.3/4.

    Nu heb ik verder niet echt iets speciaals met de Harry Potter franchise maar dit is wel indrukwekkend. Als je ziet wat er allemaal nodig is en wat voor werk er gaat in een speelfilm van 1.5 uur. Veel van de props en delen van de originele sets zijn hier aanwezig.
    Aldus het commentaar van hier. Hoe en waarom het dan precies in Japan beland is?

    De hele route door de studio zou zomaar meer dan 4 uur duren. Daar heb ik dan weer geen geduld voor. Hoef niet iedere toverstaf apart te fotograferen, maar heb me toch nog 3 uur vermaakt.

    Dit incl even uitpuffen met een welverdiende boterbier.

    De Harry Potter generatie zal nu wel richting de 30ers sommige 40ers gaan. Maar leeftijd maakt voor het verkleden hier niet uit 😂
    Anders noem je het gewoon cosplay en dan is het wel breed maatschappelijk geaccepteerd.

    Ik doe daar natuurlijk niet aan mee. Ben ik veel te cool voor…… Hè wat? Die sjaal? Die is voor de wind… ik had al gezegd dat het winderig was toch? Had hem al hoor 🤥😇. Hij is ook geel-zwart = gemeente Tiel.
    Read more

  • Day 5

    Ik kon in al die electronicaketens één artikel niet vinden. Het merk is hier niet bekend genoeg denk ik. Op zich niet erg, want echt nodig heb ik het ook niet.
    Maar na een rondje Google zag ik hem wel op Amazon Japan staan. En ook nog eens €100 euro goedkoper dan in Nederland 🇳🇱.

    Maar ik heb geen vast adres in Japan 🇯🇵 natuurlijk. In New York kon ik dat oplossen door een ontvangstservice te gebruiken. Ik kocht het op eBay. Ontvangstservice geeft mij een adres in de buurt van mijn Hotel. Barbershop 💈 in mijn geval en de verkoper stuurt het daar heen.

    Met Amazon Japan is het allemaal nog veel makkelijker. Bij de bestelling opgeven waar je het op wil halen. Dichtstbijzijnde Konbini gekozen en next day delivery.

    Kreeg in de loop van de ochtend een e-mail dat het pakket klaar lag. Dus na de Harry Potter Experience weer terug naar Muggle World en op naar de FamilyMart. Pakket ophalen was zo gepiept. Paspoort en dat soort onzin was niet nodig. Daarna meteen door naar het hotel voor de unboxing, want dat is veel hipper dan gewoon de doos openscheuren.

    Onderweg nog even een snelle tussenstop voor twee kipspiezen. En nee ik noem het geen saté. Is meer de neef van maar dan gedipt in een zoete saus
    Read more

  • Day 5

    Hè hè. Vijf dagen later en meneer zit dan eindelijk aan de Japanse Curry.

    Het is vandaag dan ook de eerste echte dag dat ik gewoon weer trek heb rond etenstijd.

    Had geen zin om met de metro te gaan, maar vond op 400m van het hotel een plekje: CoCo Ichibanya. Vaak moet je bij dit soort zaken buiten bij een soort van veredeld sigarettenautomaat bestellen en betalen. Dan komt er een bonnetje uit waarmee je naar de counter kan. Ik zal een foto posten van een winkel verderop.

    Hier niet. Gewoon bestellen met een tablet bij je tafel 👍. Gekozen voor de Tonkatsu met een zacht gescrabbeld ei als extra topping. Iced milk met syrup om het weg te spoelen en twee keer knipperen met mijn ogen en het bord was leeg en ik zat helemaal vol.

    Japanse Curry…..Eindelijk.
    Read more