Himeji

Het was 7uur toen ik uit mijn bed rolde vanochtend. Het was de laatste dag slecht weer, dus ik besloot himeji castle te bezoeken, het grootste samoerai kasteel. Het is nog maar een paar weken terug open na een restauratie van 5 jaar, dus ik verwachtte veel volk. Het licht op een uurtje van kyoto met de shinkansen.


Daar aangekomen had ik weer geluk, er mogen maar beperkt aantal bezoekers in het kasteel per dag. Het kasteel heeft een stenen fundering, maar is voor de rest volledig van hout, met de buitenmuren van plaaster gewapend met gevlochten bamboo. Het is zuiver ontworpen voor verdediging, dus geen gezellige woonkamers maar wel verborgen verdiepen, valluiken, nauwe passages van onder tot boven. Er is een aparte koer voor hara kiri te plegen mocht de verdediging falen. Het eerste wat ik moest doen toen ik binnenging is mijn schoenen uitdoen, de vloeren waren van hout.


Een uurtje na mijn bezoek begon het mistig te worden en was het kasteel bijna niet meer te zien want het is volledig wit. Al die geluksbrengers die ik in de tempels gekocht heb beginnen op te leveren. Eerst wat eten voor ik weer de trein ging nemen, en om niet veel rond te tsjolen nam ik het eerste dat er betaalbaar uit zag. De kaart was volledig in japanees, zonder foto's, dus ik nam het eerste dat geprijst leek als een hoofdgerecht. Het bleek sushi met tempura en miso soep te zijn, voor zo'n 8 euro met koffie of thee en het was zeer lekker.


Daarna terug naar kyoto, en daar was het water aant gieten. Gelukkig heb ik tijd zat, dus wat uitgerust op hotel en dat wat op het gemak rondgewandeld. De belangrijke tempels zijn voor de komende dagen met beter weer. Ook een nieuw record van drankautomaten naast elkaar gezien: 9. Er zaten ook cigaretten tussen, hoewel ge niet moogt roken op straat, wat aangeduidt staat op de voetpaden.Read more