Aankomst in Seoul

De vlucht was zeer lang, en zoals verwacht kon ik niet slapen, ondanks mijn nieuwe koptelefoon die het geluid van de vlieger tot een zeer licht geruis beperkte. Mijn eerste doel bij aankomst was een wisselkantoor om euro naar won om te wisselen. Ik ben vergeten mijn bank te bellen om mijn kaart open te zetten voor het buitenland en ze namen natuurlijk ook een verlengd weekend waardoor ik ze pas maandag kan bellen. Ik kan natuurlijk met de creditcard geld afhalen, maar daar komen kosten bij.
Bij de luchthaven verliep alles vlot, hoewel er een hoop papierwerk bij kwam kijken. Ik moest een aankomst kaart en een douane declaratie invullen, die waarschijnlijk gewoon op een hoop gegooid worden.

Het hotel ligt goed gelegen, op wandelafstand van de metro en een van de paleizen. Gezien ik niet op de kamer kon voor 15 uur ben ik maar het centrum in gewandeld om de buurt te verkennen. Het werd vlug meer dan duidelijk dat trump op bezoek komt. Ik passeerde zeer veel protest standjes van mensen die communisme willen uitroeien, anderen die met Koreaanse en Amerikaanse vlaggen zwaaien en iets verder nog anderen die de Amerikanen buiten willen. Om een of andere reden wilden ze mij allemaal een flyer in de handen duwen, waardoor ik rap door liep en besloot het paleis te bezoeken.

Het paleis is mooi, de stijl van de gebouwen is een mix van Chinees en Japans, hoewel ik dat waarschijnlijk niet luid mag zeggen tegen al die nationalisten op straat. Het middagmaal heb ik overgeslagen wegens dat ik er te ongeschoren en bezweet uit zie. Eerst eens douchen in het hotel en dan mij gaan vol proppen.

Om te eten besloot ik naar de nandemun market te gaan, waar veel streetfood is, maar deze bleek veel te druk te zijn. Ik liep daardoor wat verder om een snack te eten met een pint. Hierna wilde ik gewoon terug naar het hotel omdat ik echt doodmoe was, maar ik hoorde muziek en ambiance in de verte en als een mot naar een kaars vloog ik er naartoe. Ik zat al midden het publiek toen ik de regenboogvlaggen eindelijk opmerkte. Ik zat dus niet op een plaats waar ik thuis hoorde, maar niemand kent mij hier en ik ben blijven kijken naar de parade. Iets verderop stonden een bende katholieke extremisten die probeerden de muziek te overstemmen met liedjes over Jezus, maar dat faalde lachwekkend.

Na een cafeetje en wat uitrusten op bed heb ik mij nog eenmaal naar buiten gesleept omdat er niet ver van het hotel een hoop streetfood standjes verschenen waren en om de lichtjes te zien. De gegrilde scampi's met kaas en mais waren een voltreffer voor ongeveer 5€.

27000 stappen gedaan vandaag. Ben bekafRead more