Gili Air

Dinsdag werden we om 11:30 bij onze accommodatie opgehaald door een busje om naar de haven te rijden aan de oostkust van Bali. Het was een behoorlijk hobbelige rit, maar eenmaal bij de kust aangekomen opent zich voor onze ogen een heldere, door de zon beschenen, blauwe vlakte. Het witte strand en de palmbomen maken het plaatje helemaal af.
We eten snel een lunch, waarna we met een heleboel andere toeristen op de fastboat stappen. Het is erg ongeorganiseerd en het is ons echt niet duidelijk hoe, wat en waar, maar uiteindelijk belanden we op de goede boot. Maandagmiddag ben ik langs de apotheek geweest om reispilletjes aan te schaffen. Voordat we vertrekken slik ik nog snel een van deze snoepjes door.
De boot vliegt over de golven en dankzij het deinen en de bijwerking van het reispilletje doezel ik weg. Voordat ik het door heb zijn we bij het eerste Gili eiland, waar het overgrote deel van de passagiers afstapt. Gili Trawangan is het populairste eiland van de drie eilanden die op een rij liggen voor de kust van Lombok. Met nog maar een fractie van de passagiers zetten we onze tocht voort naar Gili Air: het derde eilandje van de rij. Het middelste eiland is het rustigste en hier stapt ook niemand uit.
Gili Air is een piepklein tropisch eilandje, met een omtrek van zo'n 5 kilometer. Op het eiland zijn er geen gemotoriseerde voertuigen, wat betekent dat het helemaal stil is. Dit is een verademing na wekenlang steden te hebben bezocht waarbij altijd de chaos van het verkeer te horen is. Om van A naar B te komen op het eiland heb je de keuze tussen de benenwagen, paard en wagen of fiets. Sommige locals zien we op electrische brommertjes rijden; deze zijn wel toegestaan, omdat ze geluidloos zijn.
Met de backpack op de rug lopen we in de brandende zon in zo'n 10 minuten naar ons onderkomen voor komende nachten: een luxe bungalow vlak aan het strand met een zwembad. We zijn van plan heerlijk te gaan ontspannen komende dagen en hebben daarom geen kosten gespaard.
Het eerste wat we doen is de zee in rennen. We verblijven aan de oostkust en echt een strand is hier helaas niet. Vanaf de kade loop je over wat dood koraal de zee in, waar ook veel rotsen liggen. Echt lekker zwemmen kunnen we hier niet, maar het koelt wel heerlijk af. Hierna plonzen we snel in het zwembad.
De avond brengen we door op het terras van een restaurantje aan het strand. We horen het ruisen van de branding en drinken cocktails bij kaarslicht; veel romantischer kan niet.

Woensdag is het uitslapen geblazen. Voor tienen komen we met knipperende ogen tegen het felle zonlicht het strandje opgelopen om nog even van ons inbegrepen ontbijtje gebruik te kunnen maken. Onder het uitzicht van een helder blauwe zee met in de verte het eiland Lombok slurpen we een watermeloensapje naar binnen. We voeren de rest van de dag helemaal niks uit. We liggen te bakken naast het zwembad en rollen er afentoe in om af te koelen. Heerlijk ontspannen en veel lezen. We onderbreken het zware werk om even te gaan lunchen. Ik bestel een heerlijk lokaal gerecht: een kip geroosterd in een bananenblad met rijst en een verrukkelijk sausje. Na onze vingers afgelikt te hebben zetten we onze relaxsessie weer voort naast het zwembad.
Einde van de middag besluit ik de zonsondergang te gaan bekijken aan de andere kant van het eiland. Over kleine paadjes steek ik het eiland over om daar op een prachtig strand uit te komen. De kust is hier een stuk mooier dan aan de oostkant. Lokale eilandkinderen zwemmen in de zee en toeristen maken foto's terwijl ze op schommels in de zee zitten. Gili Meno, het middelste Gili-eilandje, ligt aan de overkant. De zon zakt langzaam in de zee achter het eiland en schildert een prachtig schouwspel aan de hemel.
Het eiland leeft duidelijk van de toerisme. Op de terugweg loop ik langs een klein dorpje en het valt mij op dat de lokale bewoners het niet breed hebben. Ze leven in kleine huizen met dunne wanden en matrassen op de vloer. Overal staan koeien aan een touw te grazen. Ik passeer de moskee, waarvan het gezang van de imam over het hele eiland te horen is. Voor mij steekt een enorme varaan, van minstens een meter lang, het pad over!
De avond is een herhaling van lekker eten en cocktails drinken met een sterrenhemel als dak en de zee als achtergrondmuziek.Read more