Nog meer Ubud

Maandagochtend werd Ruben met een erg stijve nek wakker. We waren van plan om die ochtend een wandeling te maken in de omgeving van Ubud.
We eten eerst een ontbijt van heerlijke banana panckes. Het is prachtig weer, dus we plonzen daarna even in het zwembad. Na even gebakken te hebben ga ik alleen op pad om een wandeling te maken; Ruben blijft naast het zwembad liggen, hij heeft veel last van zijn nek.
Na 20 minuten laat ik de drukte van de stad achter mij en loop ik een onverhard pad op, waarna ik plotseling tussen de rijstvelden sta. Een oud boerenvrouwtje met een strohoed ziet mij staan en komt op mij af. Ze begint druk in haar taal te praten en ze pakt mijn arm om mij mee te voeren. Ze is erg enthousiast en lacht breed, dus ik besluit een kijkje te nemen. Ze biedt me een hand met bladeren aan die ze verkruimelt. Wanneer ik eraan ruik begrijp ik dat ze kaneel bedoelt. Ze wil me nog andere vruchten in mijn handen drukken, maar ik vermoed dat ze een slaatje uit me wil slaan, dus ik bedank vriendelijk en vervolg de wandeling.
Op de velden zijn boeren bezig met het snijden of plukken van de rijst. Hoe rijst precies verwerkt wordt heb ik nog niet ontdekt.
Het is een heerlijke tocht. Er is bijna geen toerist te bekennen en het is er rustig en stil. Ik loop in de schaduw van de palmbomen met felgroene rijstvelden aan mijn beide zijden. Op de natte akkers zwemmen heel veel eenden in de poelen.
Op een gegeven moment houdt het pad op en vervolg ik mijn voettocht door de dichte begroeiing. Wanneer ik weer een pad bereik stop ik even voor een drinkpauze. Met uitzicht op de velden slurp ik met een bamboerietje een kokosnoot leeg.
De rest van de middag spenderen we aan de rand van het zwembad en in restaurantjes om lekkere maaltijden te eten.
Voor de volgende dag regelen we een boot naar onze volgende bestemming: een van de Gili eilanden!Läs mer