Zoutmijn van Hallstatt

Vanmorgen zijn we de dag rustig begonnen: beetje langer geslapen, rustig inkopen gedaan en ontbeten.
Daarna vertrokken we naar Hallstatt, een dorpje gelegen aan een ander meer met een zoutmijn in de berg. We waren echter niet voorbereid op de vele dagjestoeristen die alle parkeerplaatsen al ingenomen hadden. Na 3 keer door het dorpje te rijden, hadden we het geluk dat er net een auto wegreed. De parkeerplaats lag weliswaar juist aan een afgrond en ik vertrouwde het toch niet helemaal, maar bon. Mama en tante Zee hadden er wel vertrouwen in en we vertrokken richting de mijn.
We konden ofwel met de trein naar boven ofwel te voet. Wie ons een beetje kent, weet dat we voor optie 2 zijn gegaan.
Tante Zee en ik waagden ons in de mijn, terwijl mama buiten bleef met Mitzi.
De mijnbezoekers moesten een beschermingspak aan, daalden af met houten glijbanen en kwamen terug buiten met een treintje.
Hierna wandelden we terug naar beneden en aten we aan het meer. Deze keer wel met een hugo!
Gelukkig stond onze auto nog gewoon op zijn plek en was deze niet weggerold.
KatrienBaca lagi