Ben ik weg of ben ik thuis?

Om 04.00 uur ging de wekker, stapten we in de auto en een kwartiertje later zwaaide ik Simon uit. We hebben mooie dagen gehad, uniek om zo lang samen te zijn en allemaal eerste ervaringen op te doen hier. En zo'n 'kruispuntmoment'; Simon zal al op kamers zijn als ik thuis kom. Loslaten, loslaten.
Ik zwaaide 'm met vertrouwen uit en de vlucht ging gelukkig ook goed.
Wat vreemd is het dan om in je auto in je uppie te zijn, je huis binnen te komen... Maar wel ok! Ik ben aan het werk gegaan, heb veel collega's gesproken en omdat het stralende zon was af en toe mijn werkplek verplaatst. Toen de WiFi uitviel kreeg ik wel ff paniek: dan is het niet meer zo tof hier en valt het hele plan in duigen... maar gelukkig hielp opnieuw aanzetten en geduld hebben ook hier weer.
Einde van de dag kwamen Camilla (Noors) en Richard. (Zweeds). Ik kan eigenlijk nog steeds niet beseffen hoeveel toeval dat is, dat zij en ik hier tegelijk zijn. Het was zo fijn om ze bij me te hebben, hun uit te horen over de plekken die zij bezocht hebben tijdens hun vakantie in Noorwegen en te horen over dit land, deze bevolking. We hebben heerlijk op het balkon in de zon gezeten tot wel 23 uur en wijn gedronken en het heerlijke eten gegeten dat ze gekookt hadden. Een bijzondere avond. Vreemd effect was dat ik me meer thuis voelde hier, nu ik hen kon ontvangen. En de zon bleef maar schijnen, zo mooi!Read more