CostaRu

juillet – août 2024
  • Simon Van Dijk
  • Luna K
Gun like En savoir plus
  • Simon Van Dijk
  • Luna K

Liste des pays

  • Pérou Pérou
  • Costa Rica Costa Rica
Catégories
Vacances
  • 28,6kkilomètres parcourus
Moyens de transport
  • Vol25,3kkilomètres
  • Marcher-kilomètres
  • Randonnée-kilomètres
  • Bicyclette-kilomètres
  • Motocyclette-kilomètres
  • Tuk Tuk-kilomètres
  • Voiture-kilomètres
  • Train-kilomètres
  • Bus-kilomètres
  • Campeur-kilomètres
  • Caravane-kilomètres
  • 4x4-kilomètres
  • Nager-kilomètres
  • Pagayer/Ramer-kilomètres
  • Bateau à moteur-kilomètres
  • Voile-kilomètres
  • Péniche-kilomètres
  • Ferry-kilomètres
  • Bateau de croisière-kilomètres
  • Cheval-kilomètres
  • Ski-kilomètres
  • Auto-stop-kilomètres
  • Cable car-kilomètres
  • Hélicoptère-kilomètres
  • Pieds nus-kilomètres
  • 41empreintes
  • 42jours
  • 271photos
  • 390j’aime
  • Woestijn

    25 juillet 2024, Pérou ⋅ ⛅ 20 °C

    De dag begint zoals altijd, de zon komt op. Gelukkig zijn we dan nog niet wakker, dat was pas rond 10 uur. We maken ons klaar en gaan ontbijten. We vinden een café met lekkere broodjes en goede koffie. Dan stappen we de bus naar Ica in. Het is anderhalf uur rijden, maar in die luxe bussen is dat geen ramp. Toen we uitstapte in Ica leek het wel alsof we terug in India waren. Overal toeterende tuktuks en geen verkeersregels. Ook is het in Ica een stuk warmer dan in Paracas. We moeten naar Paracas een dorpje naast het grote Ica. We dachten dat het niet zo ver was maar toch pakken we een tuktuk. We rijden naar Paracas en zien alleen maar zand. Duinen van wel 100 meter hoog. Paracas is een heel klein dorpje rondom een oase. Het is alleen maar op toeristen gericht, je wordt dus overal aangesproken of je mee wilt met een tour. We eten even wat en kijken rond, het lijkt precies op een scène uit de efteling. Ze hebben zelfs bootjes voor op het water, net zoals die op het meer van de efteling.
    We gaan dan richting onze tour. We lopen een stukje en stappen dan met 9 man in een buggy. De buggy neemt je dan mee door de woestijn en probeert eng te doen door alle duinen zo hard mogelijk op te rijden.
    Ik zou nu graag allemaal Dune referenties maken, maar ik heb die films nooit gezien dus pech voor jullie. Ook die star wars film met die ene race scène in de woestijn ken ik niet dus dat gaat niet. Radiator springs van Cars zit in een woestijn maar daar lijkt het niet op. We stoppen op een duin voor een foto, in de verte zie je Ica en het begin van de Andes. We krijgen dan de mogelijkheid om met een soort snowboard de zandduinen af te gaan. Luna stopt na de eerste keer want de duinen zijn toch best hoog en het gaat heel snel. Een enkele gaan de berg snowboardend af. Simon crasht de 2e keer maar de derde keer komt ie het verst. We stappen de buggy weer in voor nog wat rijden en stoppen dan om de mooie zonsondergang te bekijken. Daarna rijden we weer heel hard terug. Het was heel gaaf en het leek steeds alsof de buggy omklapte. We moesten wel nog terug komen naar Paracas maar de bussen reden niet meer. Op het internet stond dat de beste manier een taxi was alleen die vroegen heel erg veel. Tot een man zei dat ie ons voor 10 euro pp in Paracas kon krijgen. We liepen met hem mee wel een beetje wantrouwend maar gelukkig was het wel goed en was het een tourbus die nog terug ging. Terug in Paracas gaan we op zoek naar restaurant. Na veel gezoek en heel vaak aangesproken worden stoppen we bij een klein tentje met vier tafels. We eten er lekkere gebakken rijst en drinken er de nationale cocktail, de pisco sour. Op een gegeven moment was al het personeel al weg en zaten we nog alleen in het restaurant. Gelukkig kwam er nog een vrouw zodat we nog konden betalen. En zo was de dag weer voorbij. Morgen vroeg op dus vroeg slapen.
    En savoir plus

  • De guanoNieuwe oorbelEen hond die auto rijdt

    Eiland

    26 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 19 °C

    Greetings dutch people. Vroeg wakker in de kou is geen leuk iets, we missen het warme Costa ricaanse klimaat. Zonder ontbijt gaan we naar een tour bureau waar we mee de boot op gaan naar de Ballestas eilanden. Een eilanden groep voor de kust van Paracas die wordt vergeleken met de galapagos eilanden. We stappen een boot op en gaan op pad. Met de wind op de oceaan lijkt het wel alsof het vriest. We varen langs het Paracas schiereiland en stoppen even om een tekening van een kandelaar te zien. Het lijkt op een Nazca lijn alleen is deze veel jonger. Het wordt gezegd door de tour leider dat het is gemaakt voor de bevrijding van de Peruanen of dat het voor de vrijmetselarij gemaakt is, vandaar de driehoek. Maar op het internet staat dat het uit 200 v.Chr is, het is een raadsel. We varen door naar de Ballestas eilanden. Het blijken maar een paar kleine eilandjes te zijn. We zien we er pinguïns en zeeleeuwen. Er wordt verteld dat de witte kleur van het eiland komt door vogel poep en dat de Peruanen deze vogel poep genaamd guano zelfs transporteerde aan Amerika in Japan in de 19e eeuw. De guano wordt gebruikt als natuurlijke bemesting. De Peruanen zijn trots op hun poep geschiedenis verteld de man. We blijven maar een kort halfuur bij de eilanden en gaan dan weer terug naar Paracas, helaas is het niet te vergelijken met de galapagos eilanden. Terug hebben we een kort uur om wat te ontbijten voordat we de volgende tour hebben. We gaan met een busje het national park in op het schiereiland. Het schiereiland is groter dan 2 keer provincie Utrecht eb bestaat alleen maar uit kust en woestijn. De tour duurt 5 uur waarin we de helft van het park zien met veel tussenstops. Er was veel zand, zelfs rood zand door vulkanisme. We zagen bij een uitkijkpunt nog wat dolfijnen zwemmen. De vrouw uit de bus vertelde dat onder het zand grote zout vlaktes waren. We hebben zelf nog wat zout gemined. Het was mooi om te zien maar het was vooral veel zand en stops zodat we een foto van het zand konden maken. Terug hadden we kort een siësta met wat drankjes en gingen toen het stadje in. We belanden bij een restaurantje die getipt was door een Amsterdams stel die we tegen kwamen. Ze kwamen ook nog even bij ons zitten voor financieel levensadvies en een gezellig praatje. Na het eten gingen we terug om te slapen.En savoir plus

  • Doei paracas

    27 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 19 °C

    We zijn moe, we hebben slecht geslapen. Veel dorst maar geen water en stomme dekens. Helemaal gaar worden we wakker en snel gaan we op zoek naar water. We pakken ook onze spullen in om uit te checken en gaan dan ontbijten. We gaan naar hetzelfde tentje als 2 dagen geleden, ze hadden daar lekkere koffie en tonijn broodjes. Dan gaan we een rondje langs alle toeristenwinkels lopen. Overal staan poppen van wat wij racistische karikaturen zouden vinden. Na heel lang hebben geprobeerd het uit te vogelen wat het is vragen we het. Een man vertelt ons dat het mensen uit de stad Chinca zijn. We vragen dan nog waarom en hij zegt omdat ze zwart zijn. Ah ja duidelijk. We hebben het zwaar dus gaan weer even op een terras zitten. Luna koopt nog een mooie ketting en dan gaan we naar het busstation. We pakken de nachtbus naar Arequipa via Ica. In Ica eten we wat bij het slechtste restaurant in tijden. Het is magnetron lasagne met een veel te zoete saus en een hele vieze pizza. Met een beetje pijn in de buik gaan we de bus in voor 13 uur naar Arequipa. Arequipa is op 2500 meter hoogte en is de tweede grootste stad van Peru met 800 duizend inwoners. In de bus kijken we wat brooklyn 99 en proberen te slapen. Tot dan
    Weer even een quizvraagje want anders komt er nooit een winnaar.
    Hoeveel potjes Zweeds pesten hebben we in totaal al gespeeld en wat is de stand?
    En savoir plus

  • Arequipa

    28 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 24 °C

    Vandaag kwamen we na een lange busreis aan in Arequipa. Gelukkig voor ons hebben we goed kunnen slapen in de bus, dus we werden fris wakker. Uit de bus merken we meteen hoe warm het hier is. Ookal zitten we heel hoog het is 25 graden met volop zon. We nemen een taxi richting het plein waar we dichtbij zitten, het plaza de armas. De gebouwen lijken wel alsof we in Spanje of Italië zitten, heel anders dan de steden waar we eerder in zaten. We checken in in het hotel en lopen even een rondje om te ontbijten. We belanden bij een tentje waar we een breadbowl eten met een Arequipaanse soep erin. Terwijl we er zitten komt er een protest langs met trommels en vlaggen, het is een nationale feestdag dus daar hoort een demonstratie bij. Waar ze precies tegen zijn weten we niet, we denken corruptie en de president. Daarna lopen we nog wat en dan is het weer tijd voor een drankje. Echt actief waren we niet vandaag, we denken dat we toch even moeten wennen aan de hoogte. We zijn kortademig en soms een beetje misselijk. We gaan op een dakterras zitten, zo hebben we uitzicht op een vulkaan en nog wat mooie bergen. We lopen nog even een rondje en op het plein staan er een stuk of 300 mensen, allemaal met venezuelaanse vlaggen en shirts aan. Simon vraagt aan iemand wat het is maar wordt uitgelachen. We druipen stilletjes af. Er zijn ook overal mensen in traditionele kleding met een mini lama en een lammetje die ze in je handen duwen voor een foto, alleen dan moet je nog betalen. Helaas voor hun was het geld net op of verstopt. Wie zal het weten. We gaan even naar het hotel om te liggen. Dan gaan we op zoek naar avondeten. We hebben allebei zin in echt Peruaans eten. In een restaurant waar traditionele Peruaanse maaltijden stond gingen we zitten maar dan zegt de ober dat ze een beleving van 9 gangen hebben die ons mee zou nemen door de Peruaanse geschiedenis. Omdat we geen kookcursus kunnen doen besluiten we het er van te nemen. De gerechten enzo zet ik in een volgende pinguïnEn savoir plus

  • 9 gangen door de eeuwen heen

    28 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 24 °C

    We kozen voor de 9 gangen met 3 cocktails, in plaats van die met de wijn. In het restaurant stond de muziek heel hard, en dan in het begin alleen maar Coldplay. En ze waren bezig met een fotoshoot achter onze tafel. Het was dus niet heel erg sfeervol. Op elke tafel stonden ook glazen met zand en een tak en een bord met maïs erin en een blaadje erbovenop.
    De eerste gang: de ober vertelde steeds een leuk verhaaltje die we door Coldplay niet konden horen. Maar het was een mocktail gemaakt van allemaal rood fruit, daarbij kregen we gelijk
    De tweede gang: de tweede gang was een stukje zuurdesembrood met daarin wat vruchten. Erg lekker. Als je 'm op had dan kon je een brief lezen die de chef had geschreven over zijn culinaire reizen. Het ging erover dat je als chef ook karakter moest hebben om de juiste temperatuur van de oven te weten, juist ja.
    De derde gang: de derde gang bestond uit drie delen, een vijzel met een crème van maïs en pepertjes, een bakje met grond wat chocola was met zoete aardappel omhuld met chocolade poeder, en maïs, suikerpindas en pompoenpitten. We moesten de maïs, pinda's en pitten in de vijzel doen en vijzelen. Dan moesten we de zoete aardappel erin dippen. Het was lekker maar wel gek met de chocolade erbij.
    De vierde gang:de vierde gang was een soort ceviche. Ze vertelde hierbij dat voor een bepaalde Peruaanse groep het heilig is om vis in blokjes te snijden voor de ceviche. En dat het zuur, de leche de tigre, die normaal uit citroen bestaat, was hier gemaakt van tombe, een citrusvrucht uit Peru en maracuja. Deze smaakt heel erg goed, de saus was heel lekker op smaak en de vis ook goed.
    De vijfde gang: de vijfde gang was een soepje. Eerste ging de ober op een zoutsteen voor ons allebei een garnaal grillen en die deed ze dan heel voorzichtig in de soep. De soep stond op stenen die ze in de fik hadden gezet. Er was ook een bakje met pompoen ijs en caramel crisps. We moesten dan de caramel met het ijs in de soep doen. Het was erg lekker , lekker vissig en het ijs werkte er goed bij.
    De zesde gang: de zesde gang was een puree van pompoen en wortel, met erin wat fruit, en wortel caramel denk ik. Ik ben geen groot fan van pompoen en gegaarde wortelen, maar door het zoete van het fruit werd het beter.
    De zevende gang: de zevende gang was een soort chocolade bitterbal met lam op een bootje, die je moest dippen in een uiensalsa met pinda's. Het lam was erg lekker, maar ik ben niet fan van chocola met lam. Luna vond de saus teveel naar rode biet smaken. Als je de bitterbal op had dan kon je het bootje open vouwen, het was dan een brief van een bekende historicus naar de chef. Het ging erover dat eten een soort boot was die de geschiedenis met de toekomst verbind o.i.d. De ober vertelde ook nog dat de chef tijdens zijn reizen had ontdekt dat eten niet alleen iets voor je maag is maar ook iets is om een boodschap over te brengen.
    De achtste gang: de achtste gang was weer een puree van pompoen met erin suikerpindas, rozijnen, chocolade en nog wat andere dingen die ik persoonlijk er niet bij had gedacht. Deze vonden we dan ook allebei niet erg lekker. Onze buiken zaten al redelijk vol en dan kwam er nog een gerecht met alles door elkaar.
    De negende gang: de negende en laatste gang bestond uit een ijsje gemaakt van aardappel met daarin merengue en nori. Op het ijsje zat dan nog een koekje. Het ijs was erg lekker en de nori paste er goed bij. Het koekje was een beetje saai.
    Nu nog even de cocktails beschrijven.
    De eerste cocktail was een pisco sour met pompoen sap. De tweede cocktail was gin met een lekkere groene siroop erin. En de derde cocktail was een cocktail gemaakt van rode wijn en ameretto, deze was onze favoriet.
    Zoals je ziet zaten er overal stenen bij, waarom weten we ook niet. Ik denk dat de boodschap van de chef was dat hij een stenen obsessie heeft en erg van chocolade houdt. Zelfs had ik niet overal chocola erbij gedaan en ook niet zoveel smaken door elkaar. Hierdoor was het niet goed in balans en kon ik moeilijk door eten. Een beleving was het wel.
    En savoir plus

  • Had Simon ook kunnen doen gewoon kopenNiet helemaal zoals het hoortHmmm

    Arequipa dag 2

    29 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 24 °C

    Hallo daar zijn we weer, wij zijn flip de beer. Nee welkom terug bij Simon en Luna. We zijn nogsteeds in Arequipa. Het hotel waar we in zitten is niet heel fijn, de douche wordt niet warm, de deur kan niet op slot en de dekens die geven bij elke beweging een schok. Oja en Simon hoorde snachts iemand op de deur kloppen. Toch maken we het er het beste van, we gaan naar een super hip ontbijtplekje voor avocado toast. Met een volle maag gaan we naar het Santa Catalina klooster dat op de werelderfgoed lijst staat. Het is heel groot, een soort dorpje met allemaal kleine huisjes en kapelletjes. Op het interwebs staat dat het een van de meest bijzondere, bezienswaardige gebouwen is, maar het lijkt op een standaard Italiaans dorp. Nou ja leuk om gezien te hebben. Na het klooster gaan we door naar een markt. De markt is in een overdekte hal met allemaal eten. Stapels rauw vlees, fruit en kaas worden er verkocht. En ook de oude chinese geneesmiddelen voor kromme tenen of iets dergelijke worden verkocht. Om de misselijkheid tegen te gaan namen we een smoothie die er bij wel 50 kraampjes verkocht werden. We gingen zitten bij een smoothie kraampje wat haar buurvrouw niet fijn vond. Bang voor de buurvrouw gingen we snel weg. We namen een taxi naar een uitkijkpunt om de bergen nog even te bekijken. Daar aangekomen bleek er een food festival te zijn. Ook was er een podium waar een Peruaanse dans werd uitgevoerd. We keken onze ogen uit, de cavia's hingen gevild over een rekje en de vlees geuren waren heel heftig. We namen allebei wat en gingen in een park dichtbij zitten. Luna had een gevulde paprika met gehakt en een soort gratin van aardappelen en Simon koe ribben. We liepen terug naar het hotel waar we even moesten bijkomen van de hitte en de hoogte. In de avond gingen we sushi en ramen eten, super lekker! Veel gezien lekker gegetenEn savoir plus

  • Reisdag als zovelen

    30 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 16 °C

    Vandaag is het tijd om Arequipa te verlaten. We staan vroeg op om de spullen te pakken en naar het hippe ontbijttentje te gaan. Het is meteen al super heet in de stad, wat niet fijn is met de grote tassen. We ontbijten met pancakes en croissants. We nemen daarna een taxi naar het busstation. We komen eigenlijk te laat omdat het verkeer vast staat, maar we hebben geluk en de bus was nog lang niet klaar voor vertrek. In de bus zien we wat Nederlanders die we al eerder hebben gezien. De bus gaat helemaal door de bergen. Onderweg zien we alpacas en lama's langs de weg grazen, nu zijn we wel écht in Peru. De bus zou er 5 uur over doen om naar Cabanaconde te rijden maar onderweg stopt de bus heel vaak om heel veel Peruanen binnen te laten. En verkopers, soms staan er wel 5 verkopers in het gangpad die allemaal dezelfde fruitsalade verkopen. Gaar komen we aan in Cabanaconde. Het is een heel klein dorpje op 3300 meter hoogte. Het dorpje is vooral gericht op toeristen die naar de Colca Canyon willen gaan of Condors willen zien. We lopen naar het hotel en gaan daarna opzoek naar een restaurantje. We belanden naast een Nederlands stel in een restaurant dat alleen maar Nederlanders heeft. Ze vertellen ons een beetje over de tocht van morgen naar Llahuar door de canyon. We eten een pizza en gaan terug naar het hotel om te slapen. Niet de interessantste dag dus we doen er een makkelijk vraagje bij.
    Wat is dé cocktail van peru?
    En waaruit is die gemaakt? Adieu
    En savoir plus

  • Colca canyon

    31 juillet 2024, Pérou ⋅ ☁️ 19 °C

    Alweer moeten we vroeg opstaan, dit keer omdat we gingen wandelen. We ontbeten in het hotel, simpel broodje en thee of oploskoffie en gingen toen naar een ander hostel waar we op werden gewacht door een taxi die ons zou brengen naar een plek om condors te spotten. Maar eerst moesten we aan contant geld komen. We hadden heel het dorp al rond gevraagd maar er was geen bank of atm in de buurt. Er werd wel gezegd dat er een winkeltje was die je liet pinnen voor geld, maar gisteren leek dat opeens niet te kunnen. Bij ons hotel zeiden ze dat het kon maar in de ochtend deed toch het pinautomaat het niet. Gelukkig was onze taxichauffeur de man van een vrouw waar het wel kon dus hadden we nog net even kunnen pinnen. We reden een halfuurtje naar een uitkijkpunt dat volstond met mensen. Allemaal wachtend op een glimp van een vogel. Na even te hebben staan zagen we ze rondcirkelen diep beneden in het dal. Langzaam kwamen ze steeds hoger totdat ze heel dichtbij waren. Het zijn reusachtige vogels met een spanwijdte van 3 meter. Ze zijn zwart met soms witte plekken op de vleugels en een hele lelijke kale kop. Na een uur te hebben gekeken reden we terug en gingen snel nog even een theetje drinken en wifi pakken. We downloadde een app die precies onze route zou aangeven en de kaart zonder internet aangaf. We wenste de andere Nederlanders succes met de wandeling en gingen nog even inkopen doen. Met genoeg water en wat broodjes gingen we op pad. We gingen vanuit Cabanaconde lopen naar Llahuar, een tocht van 5 uur (werd gezegd), 12km en 1200 meter daling. In de zon gingen we lopen. De bergen waren heel mooi en in het begin was het nog goed te doen. Maar toen de eerste echte afdaling kwam werd het al zwaarder. Het pad bestond uit zand en kiezels dus je gleed steeds weg en het pad was heel smal dus werd je nogal met de hoogte geconfronteerd. Voetje voor voetje schuifelde we naar beneden. Luna had nogal last van hoogtevrees dus namen we voldoende pauze. Toen we de eerste afdaling gehad hadden moesten we weer een stukje naar boven. We dachten dat we nu het ergste wel gehad hadden, maar nee hoor, daar was een nog stijlere, langere afdaling. We zagen de mensen die ons ingehaald hadden al beneden lopen en de hitte werd steeds erger. Er leek geen eind aan te komen. De weg onder ons kwam maar niet dichterbij. Op een gegeven moment dachten we dat het slim was om de weg af te gaan snijden. En die weg weer af te snijden. We hebben er een wijze les uit gehaald, niet doen. Onze afsnij routes waren stijler en gevaarlijker dan we in eerste instantie dachten. We hadden beter bergbeklimspullen mee kunnen nemen. Uiteindelijk moesten we maar naar de weg springen en moest Luna opgevangen worden. Eindelijk waren we beneden bij de brug die we al uren zagen. We staken over en liepen verder. Er stond dat het nog maar een kilometer was maar na elke bocht kwam er weer een nieuwe en we moesten ook weer omhoog. Net naar beneden gegaan nu weer omhoog. Uiteindelijk zagen we ons hostel. En met een goede score van 7 uur en 45 minuten konden we inchecken. We sprongen snel de natuurlijke hot springs in. We aten nog wat, speelde een potje poole en plofte met pijn aan de voeten neer. De Colca canyon is 2 keer zo diep als de grand canyon dus take the L Amerika.En savoir plus

  • Terug naar arequipa

    1 août 2024, Pérou ⋅ ☀️ 23 °C

    We werden vroeg wakker in ons hutje in het dal. We stonden op om te gaan ontbijten. Toen we aan tafel zaten kwam onze taxi chauffeur van vandaag, Robert, naar ons toe om ons mee naar buiten te nemen. Het was vandaag 1 augustus, de dag van de bergen. En in de Andes worden de bergen bedankt met wijn en bier. We moesten om de beurt de bergen bedanken voor alles wat we maar konden bedenken, dan een slok wijn nemen en de rest van het glas in de bergen gooien. En dit dan ook weer met het bier. Na dit konden we pas ontbijten. We wilde na het ontbijt het liefst nog in de hotspring alleen hadden we met Robert afgesproken om half 10 te vertrekken naar Cabanaconde. Om half 10 stonden we dan netjes klaar, nog 10 minuten zei hij. We gingen even poolen terwijl we wachtte. Om kwart over 10 konden we pas weg, wat zou betekenen dat we de bus naar Arequipa vanuit Cabanaconde zouden missen. De taxirit was heel erg kronkelig en het hielp niet mee dat Robert heel zijn familie ook mee had. Met z'n 8en in de auto, 4 voor 4 achter, reden we door de bergen op wegen die je hart liet omdraaien. In Cabanaconde haalde we snel onze spullen op uit het hotel en gingen we naar het plein. Gelukkig hadden we niet de juiste tijd in ons hoofd dus de bus stond er nog een ruime tijd. De bus was kleiner dan andere busjes maar de lokale bevolking zag dat anders, we moesten bijna mensen op schoot nemen zo vol was het. Na een hele lange busrit kwamen we weer aan in Arequipa, waar we een taxi namen naar het hotel. Met nog een beetje klungelen met de taxi voor een atm kwamen we dan aan bij het hotel. Het was de eerste warme douche in lange tijd. We gingen nog snel op zoek naar eten, dat we bij een Thais restaurant vonden en gingen tukken. Morgen nemen we het vliegtuig naar Cusco omdat de bus naar Cusco vol zat.En savoir plus

  • Cusco

    2 août 2024, Pérou ⋅ ☀️ 9 °C

    Vandaag stonden we weer vroeg op want we vetrokken naar het rijk van keizer Cuzco: Cuzco. Na een halfuurtje rijden waren we op het vliegveld, waar we ookal snel klaar waren want veel vluchten gaan er niet vanuit Arequipa. Na wat vertraging vertrok het vliegtuig dan, een uurtje vliegen over de Andes. Uit het raam kon je ver over het Andesgebergte kijken, er waren hoge bergtoppen met sneeuw te zien en helderblauwe meren. Aangekomen in Cuzco pakten we een taxi naar ons hotel. Omdat we wel even klaar zijn met kleine kamers met statische dekens en koud water hebben we hier een luxe hotel geboekt om goed uitgerust te zijn voor onze trek naar Machu Picchu over een paar dagen. Onze kamer heeft zelfs een bubbelbad en het hotel heeft een sauna, maar nog steeds is het voor Nederlandse prijzen spotgoedkoop. Na even gechilld te hebben in de kamer pakten we een taxi naar het historische centrum van Cuzco. Waar Arequipa nog veel weg had van Spanje, is dit wel echt hoe we ons een Peruaanse stad voorstelde. Overal staan mooie oude gebouwen, maar wel anders dan de Spaanse architectuur. Het koloniale verleden is in veel dingen terug te zien. Er is bijvoorbeeld een Christelijk klooster op een oude Inca tempel gebouwd, omdat de tempel in de koloniale tijd niet bezocht mocht worden. Overal zijn leuke winkeltjes en natuurlijk veel winkels met wandelspullen, dus we hebben een paar uur goed rondgekeken. Op een gegeven moment was het tijd voor avondeten, we aten Peruaanse gerechten: Lomo Saltado en vliegveld. Vliegveld is eigenlijk gewoon gebakken rijst met vlees, waarom het zo heet zijn we nog niet achter. Met volle buiken gingen we terug naar het hotel om de saunas en het zwembad uit te proberen. Na een tijdje gingen we ontspannen slapen.
    Quizvraag
    Wat geeft de meeste smaak aan Lomo Saltado?
    A) Caviavlees
    B) Alpaca vlees
    C) Soja saus
    D) Rode wijn
    E) Cocabladeren
    En savoir plus