Satellite
Show on map
  • Day 23

    Sanur naar Ubud

    March 8, 2017 in Indonesia ⋅ ⛅ 27 °C

    Vanmorgen ging om 8 uur de wekker. Om 9 uur zou de motorverhuur meneer namelijk komen. Prettig als je dan bent gedouched en aangekleed.... De meneer klopte echter om 0845 uur al aan de deur. Gelukkig was ik net klaar maar Talin stond nog uitgebreid te douchen. De meneer had een redelijk nieuw uitziende Honda 150CC scooter bij zich die hij met ingehouden trots aan mij presenteerde. Het is een mooie scooter, maar we hadden er twee besteld! Paniek in de tent! Hij ging onmiddelijk bellen en binnen t kwartier (dus eigenlijk op de afgesproken tijd...) stond nummer twee voor de deur! Een crème kleurige Honda Scoopy met 115CC. Twee helmen erbij, die al de nodige toeristen- en lokale hoofden hadden beschermd zo te zien, en het feest kan beginnen!

    Aangezien we konden vertrekken wanneer we wilden hebben we onszelf getrakteerd op een (achteraf zeer duur) ontbijt. Talin had de avond ervoor een bakkerij ontdekt waar mooie broodjes worden gebakken en lekkere koffie gezet. Zij ging dus op pad voor het ontbijt. In de winkel bleek dat ze 3.000, Roepia (ongeveer € 2,-) tekort kwam. De dame achter de balie zei: "laat maar zitten..." Waar kom je dat nog tegen! Maar omdat het broodje ei met spek en de koffie zo lekker was, is Talin nóg een keer gegaan en heeft meteen de schuld van de vorige gang ingelost, hetgeen uiteraard werd gewaardeerd!

    Na t ontbijt een begin gemaakt met de rugzakken weer in te pakken. Na het 1 en ander aan gepuzzel konden we alles kwijt. Talin's rugzak is nét klein genoeg om op de treeplank van de scooter te passen, dus die hoeft niet op haar rug! Helaas is mijn rugzak van een formaat dat met de beste wil van de wereld dat niet zou lukken, dus toch maar omgehangen...

    Het programma Maps.me opgestart en het adres in Ubud ingetoetst en dan: gaan met die banaan!! Deze scooters zijn een verademing in vergelijk met het lijk van gisteren! Het rijdt redelijk stabiel (nogmaals: het zijn geen BMW's of Kawasaki' ER6), stil en behoorlijk comfortabel. Trekkracht is prima en de remmen werken uitstekend. Er zit zelfs een "stop - start" systeem op, hetgeen voor benauwd moment zorgde bij het eerste stoplicht... Hoe krijg je t kreng weer aan namelijk!?! Gewoon het gas een beetje open draaien en het snort weer als een naaimachientje!

    De weg naar Ubud is druk tot zeer druk en alles en iedereen vliegt je vrolijk toeterend links en rechts voorbij! Over de 20 kilometer doen we uiteindelijk meer dan een uur en we reden toch redelijk met t verkeer mee!

    Na enig speurwerk in Ubud ons nieuwe onderkomen gevonden: Desak Putu Putra "hidden".... Dat "hidden" klopt redelijk want vanaf de drukke straat moeten we een lang, smal pad af naar beneden, waar je dan ineens weer in een grote, prachtig groene tuin met een zwembad staat! Blijft een raadsel hoe ze zoiets midden in een drukke plaats kunnen maken!

    Even kwartier gemaakt en toen de stad ingelopen om lunch te scoren. Uiteindelijk in een klein zijstraatje weer bij een piepklein "restaurantje" uitgekomen, compleet met Balinese jengelmuziek en een niet aangesloten waterkoeler... Keuze gemaakt van de kleine kaart en dat wordt ter plekke door mama in elkaar gedraaid. En lekker!! Uiteindelijk in totaal € 6,- aan moeders overhandigd en dat was inclusief een lekker koude 1,5 literfles mineraalwater!

    In het hotel even lekker gaan zwemmen en voor t eerst mn nieuwe e-reader gebruikt! Tof apparaatje hoor! Rond 1830 uur begon het zowaar te regenen! Eerst druppeltjes en even later een behoorlijke plensbui. Maar na 5 minuten was t weer droog, dus... no worries!

    Van onze Amerikaanse ex-buren hoorden we dat we absoluut bij Bebek Bengil "Dirty Duck" moesten gaan eten. Daar moest de heerlijkste eend in heel Bali op de kaart staan! Dus we hebben dat advies opgevolgd en zijn gegaan. Het restaurant was enorm en we konden zitten aan van die hele lage Japanse tafels. Dus op de grond. Even wennen... Natuurlijk de eend besteld en de Amerikanen hebben deze keer niet gelogen, het was verrukkelijk!! Vlees was zo mals, zacht en heerlijk gekruid als je je kunt voorstellen. Alleen was het behoorlijk aan de prijs. Laten we zeggen Nederlandse eetcafé prijzen... en das heul duur hier!

    Na het eten een behoorlijke wandeling door nachtelijk Ubud gemaakt, terug naar t hotel. De trotoirs zijn hier schots en scheef, dus de voetjes kwamen regelmatig verkeerd terecht en de enkels zijn ook een paar keer in een onnatuurlijke stand beland. Gelukkig alles zonder kleerscheuren overleefd... Maar eerst wilden we nog geld te tappen. Dat was nog een avontuur, want bij zowel Talin als ik werd de transactie volledig afgerond, maar kregen we niets! (inmiddels kan ik melden dat er niets is afgeschreven hoor...) Inmiddels terug in het hotel en we gaan snel maffen, want morgen wordt om 8 uur het ontbijt op ons balkon geserveerd! Decadent!!!
    Read more