• Nusa Lembongan en Nusa Ceningan

    7 Mart 2017, Endonezya ⋅ ⛅ 29 °C

    Onrustig geslapen vannacht... dus wat minder fit wakker dan gisteren! Gisteravond nog een tijd met Mark de huisbaas zitten babbelen. Hij gaf ons veel tips over "the must see places" en regelt de taxi naar de haven en de overtocht per boot naar Nusa Lembongan. Dat staat op t programma namelijk. Dit alles onder het genot van een koel Bintang biertje!

    Afijn, om 0845u staat onze taxi voor de deur en een kwartiertje later staan we in de haven. Hier liggen een dozijn grote speedboten die allemaal dezelfde bestemming hebben: Nusa Lembongan! Op onze schuit kunnen ongeveer 40 à 50 man. Het zit niet helemaal vol (nog laagseizoen). Bootje wordt voortgestuwd door een 4-tal joekels van buitenboordmotoren van naar schatting 250PK elk... En er zijn boten met 6 van die bakken....

    Kortom, t gaat hard en in een half uurtje staan we op Nusa Lembongan. Eerst maar eens ff ontbijten: een omelet waar we niet al teveel van verwachten, maar blijkt toch uitermate smakelijk te zijn. Ondertussen zijn we belaagd door een legertje sjacheraars en uiteindelijk kiezen we 1 sjacheraar van dienst die een scooter mag organiseren. Of we maar even mee willen lopen naar de parkeerplaats. Hier staan zo'n 150 scooters in verschillende stadia van ontbinding te wachten op een nieuwe bestuurder. We krijgen een vers afgetankt lijk toebedeeld waarvan het belangrijkste onderdeel feilloos functioneert: de toeter! We mogen 80.000 Roepia aftikken (ongeveer € 6,-!). Helaas hebben we alleen 100.000 Roepia en sjacheraar geen wisselgeld. Sjacheraar zegt: geen probleem, betaal maar als je terug bent ofzo.... Sjacheraar stijgt in achting! Overigens is de term "huurcontract" volkomen vreemd bij deze man. Hier is de sleutel en succes ermee!!!

    Het avontuur kan beginnen! Ten eerste: links rijden. Dat blijkt in praktijk best mee te vallen! Ten tweede: met zn 2en op een scooter die niet bedoeld is voor Europeese formaten en zwabbert dus nogal! Nee, dan kun je maar beter een BMW GS of een Kawasaki ER6 rijden! Ten derde: de wegen.... die variëren van prima tot "highway from hell" en dat alles binnen 5 meter!

    Enniewee, de reis gaat beginnen! We rijden door prachtige groene gebieden en dan wordt je ineens getrakteerd op een schitterend vergezicht! Eerst wilden we naar "secret beach". Waarom dit "secret" is als er overal borden staan waar je heen moet, is ons nog steeds een raadsel... Uiteindelijk houdt de weg gewoon op! Sta je dan.... enige weg is weer terug. Maar dan moet je wel langs een lokale sjacheraar die je met alle geweld naar Secret Beach wil brengen, tegen een kleine vergoeding natuurlijk! Wij konden ons alleen maar focussen op de twee rijstkorrels die tussen zn wenkbrauwen zaten vastgeplakt...!

    Verder gereden en bij een prachtig uitzichtpunt aangekomen waar de zee zo'n 25 meter lager tegen de rotsen te pletter slaat. Hier was ook een Zipline waar we een paar Australische toeristen hebben zien gaan. Zag er leuk uit! Vervolgens naar Blue Lagoon waar we even hebben gezwommen. Heerlijk, want t was vandaag bloedheet! Via de "wereldberoemde" Yellowbridge naar Nusa Ceningan gereden. Dit eiland is kleiner en wat rustiger dan Nusa Lembongan. Lekker rondgetoerd. Talin heeft ook gereden met mij dus achterop en dat was niet altijd onverdeeld succes. Aangezien haar gewicht vooral op het voorwiel kwam, komen mijn 84kg's in hun volle hevigheid op de achtervering en die vond dat niet fijn. Zeker niet als we weer een "highway from hell" tegenkwamen. Maar uiteindelijk scheurde ze met net zoveel overtuiging over deze eilanden als thuis over de Lekdijk!

    Goed, een nog langer verhaal kort. Mooie stukken gereden en uiteindelijk nog flink moeten zoeken naar de haven. Maar dankzij de app die Mark aanbeval (maps.me) zijn we op tijd terug gekomen! Het duurde nog even voor sjacheraar van dienst de sleutel en zn geld kwam halen, maar uiteindelijk heeft hij ons van beiden verlost.

    Stipt 1630u vertrekt de boot terug naar Bali. De zee is onstuimig en we hotsen en klotsen alsof het carnaval is. Niet ziek geworden! Op de kade staat onze taxi alweer te wachten en brengt ons terug. Na een douche, gaan we lopen naar de avondmarkt waar we gisteren ook waren. Het was ons prima bevallen dat eten uit die kraampjes. Onze Amerikaanse buren zijn er ook en uiteraard komen we die ook tegen! Best gezellig! Het eten was ook vanavond een feest. Je wijst maar wat aan in de stalletjes en het ene is nog lekkerder dan het andere, met als gevolg dat je veel te veel eet... Met een volle pens terug gewaggeld en met een Bintangetje erbij dit verslag geschreven.

    Morgen krijgen we onze defintieve scooters en dan is het: op naar Ubud!!
    Okumaya devam et