Dag 2 Timmelsjoch-Jaufenpass-Brennerpass

De eerste officiële tour vandaag! 337km door het fraaie gebergte van Oostenrijk. Ontbijtje naar binnen gewerkt en we gingen ls laatste weg! Achteraf bleek dat al die andere gasten naar huis gingen en dus wel vroeg weg moesten. Ik heb de GoPro (kloon) achterop de Triumph gemonteerd zodat Talin continue in beeld zou zijn.

Maar eerst even de banden spanning! Daar moest wel wat bij in de Triumph, maar met de nieuwe pomp was dat snel geregeld. En.... op weg! Had ik al gezegd dat t hier geweldig is qua wegen? Oostenrijk is er voor motorrijders, dat kan gewoon niet anders!! De ene prachtige bochtige weg na de andere! Helaas was er wel veel verkeer op de weg, wat de snelheid niet ten goede kwam... om 11u was t tijd voor een bakkie en we werden al snel vergezeld door een leuk Duits stel dat ongeveer dezelfde route reed als wij. Ze waren beiden in t gelukkige bezit van mooie BMW's. Gezellig zitten kletsen en een bakkie gedaan. Daarna vertrokken we met z'n 4en richting de Timmelsjoch.

Die mag je niet zomaar op! We moesten bij een (heel mooi) tolstation € 14,- de neus aftikken voordat de slagboom open ging. Maar t was die € 14,- meer dan waard! Je rijdt ruim boven de boomgrens op desolate wegen om vervolgens met een hoop haarspeldbochten weer naar beneden te gaan. Talin scheet 4 jaar geleden 7 kleuren stront bij alleen al t woord "haarspeldbocht", maar nu kan ze er geen genoeg meer van krijgen! Wat een feest!

De lunch hebben we gebruikt bij een heel mooi restaurant met een panorama terras. Een schamele € 17,- was de totale schade! En weer doorrrr! De Jaufenpass wachtte op ons! We kunnen er lang en kort over zijn, maar geloof ons, de motorrijder kan geen mooiere plek vinden dan Oostenrijk.

Na de Brennerpass hadden we even een momentje. We michten volgens een hoop borden niet de weg op die de navi ons gebood te nemen.... Wat te doen? Doorrijden en een fikse boete riskeren, of de snelweg op... (bah) Een Duits stel in een auto had hetzelfde probleem. Uiteindelijk maar een motorrijder van de weg geplukt die uit de richting kwam waar wij niet heen mochten! Hij vertelde ons in plat Oostenrijks dat hij geen Polizei had gezien en dat we t best konden doen. Meer aanmoediging hebben wij natuurlijk niet nodig. Gaaaannnn!!! En.... geen Polizei te bekennen natuurlijk.

Doorgereden richting Kuhtaisattel. Ook hier weer heerlijke wegen die eigenlijk steeds kleiner werden. Op een gegeven moment was de weg niet breder dan 3 meter en kronkelde zich door de bossen. Asfalkwaliteit was soms zee rdubieus, maar dat mocht de pret niet drukken. Inmiddels was het al rind 18u en de zon staat laag en scheen direct in de snuffert. Dat leverde het enige "oeps" momentje van de dag op toen ik de bocht wat minder scherp inschatte dan datbie eigenlijk was en dus ruim over de middenstreep terecht kwam. Gelukkig was er geen kip te bekennen, so no harm done...

We waren behoorlijk moe, maar de route liet ons onverbiddelijk kleine wegen met ontelbare bochtjes draaien. Uiteindelijk reden we rond 1930u See binnen. Wat een dag! We zijn best kapot, maar de plaatselijke pizzeria en een paar biertjes geven de burger weer moed. Talin heeft haar verkoudheid in volle hevigheid terug gekregen en heeft een lekker inhalatiebadje genomen.

Morgen gaan we met een gondelbaan omhoog en wandelen we naar beneden. Geen motorrijden dus!Read more