Dag 3, wandelen See

Na een eneverende dag op de brommert, nu een dagje wandelen op de berg bij See. En dat bleek ook eneverend te zijn!

Vanwege het dalseizoen zijn er gezette tijden waarop de gondellift vertrekt. Wij gingen om 0930u, nadat we eerst vruchteloos op een neusspray voor Talin op zoek waren geweest. De plaatselijke medicijnman en zijn hulpjes bleken collectief vakantie te hebben deze week....

Afijn, in de gondel met een jong stel Duitsers, waarmee we gezellig gebabbeld hebben. Dit waren uitermate professionele wandelaars gezien hun outfit en toebehoren, zoals een rugzak met ingebouwde waterfles mét slang! Komen wij aan met onze spijkerbroek en Triumph motorcycles rugzak van Ali Express.... We hadden wel de juiste schoenen aan volgens de Duitse experts...!

Bovenaan aangekomen zijn we richting de Ascherhütte gaan lopen. Op een gegeven moment zagen we een bordje met daarop de tekst "sehr Anspruchsvolle wanderweg". Nou dat klonk mij (Hans) wel goed in de oren dus maar gedaan. Het was een geitenpad naar boven met keien, stronken en andere enkelkillers, dat het een aard had. Ik zei Talin: " nou die zeer aansprekende weg, hadden ze wel iets beter kunnen vermarketen!" Mijn Duits is redelijk, maar hier had ik dus een kapitale fout gemaakt! Anspruchsvoll betekend namelijk "veeleisend" en dus niet "aansprekend"! Nadat we waren bijgekomen van het lachen van deze vertaalmisser, konden we niets anders doen dan doorlopen... Na een dik uur berggeiten, kwamen we bij het doel aan, het bergrestaurant. Daar neergestreken en we kregen snel bezoek van Duitsers die onderweg ook al waren tegengekomen. Ook met hen een gezellig uurtje zitten babbelen. We hadden in een vlaag van jeugdige overmoedigheid besloten om te voet de complete afdaling naar het dorp See te maken.

Het eerste stuk ging soepel en de moed zat er goed in! Helaas waren er diverse bergbeekjes die een dwngende werking op Talin's blaas hadden. 3 keer heeft ze in hurkzit een (flinke) plas gedaan. Ik heb echt geen idee waar ze het vandaan haalt, te meer omdat ze voor vertrek ook al was geweest.... Na ongeveer een uur lopen kwamen we bij het bergstation waar we met de gondel waren uitgestapt. Daarvandaan zou het nog zo'n 2 uur lopen naar het dorp zijn. Eitje... Het pad was echter supersteil en vol met keien, dus vermoeiend. Na een uur kwamen we een groep oudere Belgen tegen die stonden te bekvechten of ze nu het zeer steile bospad af moesten of toch de wat makkelijker omweg moesten gaan doen. Aanmoedigingen onzerzijds mochten niet baten en zij kozen het hazenpad. Watjes. Wat ons restte was dat steile pad en goeiendag, dat was een partijtje zwaar hoor! Super steil, alleen maar keien en boomwortels en enorm smal. Dit hebben we ruim een uur moeten doorstaan voordat we weer in een beetje bewoonde wereld kwamen. Zeiknat van t zweet en stinkend als een Bunzing kwamen we in het hotel aan. Jan de hoteleigenaar had kuchen bij de bakker gehaald en trakteerde ons op een bakkie met hiervoorgenoemde kuchen.

Talin wilde graag nog een neusspray halen en na een telefoontje van Jan was de apotheker in het volgende dorp bereid om even te wachten met sluiten. Dus bezweet en stinkend in de auto gesprongen om de neusspray in Kappl te gaan halen.

Talin heeft nog even in de zon op een balkon gezeten en ik heb nog een klein rondje op de motor gedaan, voordat we gingen eten in het dorp. Wederom een super stek gevonden met heerlijk eten. Nu helemaal voor gaas en kapot in de kamer. Morgen 325km rijden met o.a. de befaamde Silvretta pas! Zin an!Read more