Canggu

Er zat een steen in Fieke's grote teen. Hoe dat kwam? Fieke's verklaring is dat ze ergens in was gaan staan en dat de wond was dichtgegroeid met de steen er nog in. Persoonlijk denk ik dat er een stukje van haar stenen hart afbrak en dat dat stukje via haar bloedbaan naar haar teen werd getransporteerd. En, als je nu denkt: is dat niet een beetje onaardig, Lotte? Dan zou ik je er graag op willen attenderen dat Fieke haar middelvinger opstak naar de kledingmaker langs de wasserette, omdat de wasserette nog niet open was. Nog niet overtuigd? Na ons bezoekje in het waterpark, op de parkeerplaats, vroeg ik onze wolf in schaapskleren om even mijn loszittende bovenstuk vast te houden, zodat ik mijn trui aan kon doen. "Natuurlijk", zei ze, mijn topje vasthoudend, om hem na drie seconde lachend los te laten. Hadden de parkeerjongens opeens uitzicht op twee blote borsten.

Hoe het ook kwam, na veel geprik en geduw van mij en geschreeuw van Fieke was hij nog niet uit haar voet. Toen zat er nog maar één ding op: de taak toevertrouwen aan de bekwame, Balinese masseuses. Daar waren we de dag ervoor al geweest voor een massage. En, aangezien ik toch moest wachten totdat Fieke's pedicure klaar was, pakte ik nog maar een massage. Want ja, dat kostte maar zes euro. Zes euro voor een massage van een uur. Een uur lang gemasseerd worden voor zes euro. Zes euro, een uur. Je snapt het wel.

En nu hoor ik je denken: doen die twee nou niets anders dan zich een beetje laten masseren? Nee, natuurlijk niet. We drinken ook koude kokosnootjes op het strand. We kijken naar de zonsondergang met een biertje. Niet alleen bier overigens. Omdat we hier toch zijn om de lokale cultuur te ervaren, hebben we ook het lokale destillatieproduct geprobeerd: Arak. Dat is echt lokaal, want de jongen van de homestay gaat het halen in een donker straatje achter een goedkoop hotel (eerlijk gezegd weet ik niet waar hij het haalt, maar zo stel ik het voor) en het komt in merkloze flesjes. Voor een half litertje betaal je hetzelfde als voor een biertje, €1,20. Maar zelfs dat is eigenlijk te veel voor die troep. Zelfs koude kokosnootjes kunnen dit vergif niet maskeren. De helft van het flesje hebben we dan ook maar laten staan. Misschien maar beter ook, want het schijnt best tricky spul te zijn. Tom's favoriete woorden deze zomer - "gevaarlijk" en "uitkijken" - zijn er misschien wel van op toepassing.Read more