Naar Byron Bay

Vanaf de Natural Bridge steken we de grens met New South Wales over en worden op verschillende camera's langs de weg geregistreerd. De weg slingert naar beneden en gelijk wordt duidelijk dat er veel schade is ontstaan door de overstromingen van de afgelopen maanden. Delen van de weg zijn soms afgebrokkeld, er zitten veel gaten in de weg en een keer is de weg een stukje over de gehele breedte weggespoeld. Overal waar je kijkt is het drassig in de weilanden.

Via de Tweed Valkey rijden we richting de kust, het weer knapt ook op en de zon wordt zichtbaar. In Mullumbimby willen we kamperen, maar de camping is zo drassig dat we besluiten door te rijden naar Byron Bay. Daar gaan we op een Holiday Park staan, waar maar een paar kampeerplekken bezet zijn. Drukker is het in alle kleine vakantiehuisjes, waar veelal werklieden in verblijven. In de zomer sta je hier op een paar meter van elkaar, gezellig hoor. Tegen zonsondergang wordt het een lawaai van gewelste en vliegen er tientallen papegaaien weg.

Het is rond zes uur licht in de ochtend en na een vroeg ontbijt rijden we naar Cape Byron toe. Hier staat bovenop een heuvel de beroemde witte vuurtoren van Byron Bay. De kaap is tevens het meest oostelijke punt van Australië. Het is zonnig en we lopen een kort stukje naar de kaap toe, waar je uitkijkt over de baai waar Byron Bay aan ligt en uitgestrekte zandstranden met een woeste branding.

Vanuit Byron Bay zullen we onze weg richting het noorden vervolgen met een korte stop bij Jucy om de campervan om te wisselen.Leia mais