Een dagje camping

Er wordt rond 7.30 uur op het raam geklopt, er staat een man met een golfkar naast onze bus. Dat bleek dus de manager van de camping te zijn die aan ons vraagt wat er aan de hand is. Aan de hand, hoezo? Jullie staan hier verkeerd. Wij uitleggen dat we in het donker zijn aangekomen en op een plek voor tenten zijn ingedeeld. No, no, no, no, dat klopt niet. We moesten daar echt naartoe, we hadden gisteren via de radio bij de receptie contact moeten zoeken. Wij zien het probleem niet, maar hij blijft als een autist no, no, no zeggen. Kom maar om 8 uur naar de receptie toe.

We genieten nog van een ontbijtje en gaan rond 8.30 uur naar de receptie en krijgen uitleg hoe het zit. Blijkbaar waren op de plek toch camping plaatsen, ze staan als enige alleen niet op de kaart. Ach ja, wij hebben gisterenavond in alle rust kunnen kamperen. We staan nu rechttoe, rechtaan tussen twee andere kampeerders in, het zal wel. We nemen vandaag sowieso een rustdag na de lange rit van gisteren.

Als eerste doen we een was, zodat we toe kunnen tot het eind van de vakantie met onze kleren. De camping beschikt over verschillende overdekte plaatsen waar gegeten en afgewassen kan worden, en verschillende sanitairgebouwen. Het is druk met voornamelijk Australische pensionadas. Veel campers en busjes zie je niet, het zijn voornamelijk pickups met daktent of caravan. De caravans zijn geen koekblikken die achter een auto slingeren zoals bij ons, maar beschikken veelal over een dubbele as en hebben een uitschuifbaar dak. Dit is qua aerodynamica op de lange ritten hier natuurlijk veel beter, aangezien de caravan niet boven de auto uitsteekt.

We krijgen nog bezoek van een groep kangoeroes. Twee ervan komen nieuwsgierig bij ons kijken en schuiven letterlijk aan tafel. Best gezellig zo. Later liggen ze aan de overkant van de weg te slapen op hun zij.

We zitten nog een paar uur op onze kampeerplek en rijden na de lunch een stukje het Carnarvon N.P. in om bij Mickeys Creek een korte wandeling te doen langs een kreek, wandelend door een bos van loof en palmbomen. Na een paar kilometer houdt het pad op en kun je alleen nog door de kreek verder. Wij houden het voor gezien en op de terugweg komen we een grote slang tegen die iets in zijn buik heeft zitten.

Eenmaal terug op de camping lopen we tegen zonsondergang naar de aangrenzende kreek, op zoek naar Ovide het vogelbekdier. Deze zijn zeer schuw en laten zich alleen bij zonsopgang en ondergang zien. Vandaag helaas niet....

Morgen gaan we wandelen door de kloof in het park.Read more