Cape Hillsborough Tourist Trap

Het is vanochtend schitterend weer, dus we blijven tot 10.30 uur op de camping zitten. De vrouw tegenover ons is met een auto en kleine hippie caravan aan het kamperen. Ze heeft een electrische koelbox in de auto staan, waar ze zonnepanelen voor heeft. Ze weet daar en met zichzelf weinig raad en is de hele tijd ermee in de weer, dan verdwijnt ze weer een tijd in de caravan en loopt verdwaasd rond. Wat ze hier doet, we vragen het ons af.

We stoppen nog bij het Sky Viewpoint en kijken net als gisteren uit over de vallei richting de kust. Ook doen we nog een korte wandeling door het regenwoud naar een boom welke een doorgang heeft en je er dus door heen kan lopen. We dalen de weg weer af naar beneden en rijden via allerlei kleine weggetjes naar de kust. Deze zijn vaak maar 1 rijbaan breed en soms zelfs onverhard. Niet de beste route dus, maar zo krijgen we wat van het platteland te zien. Zoals overal staan er prachtige huizen op grote stukken grond, maar ook veel bouwvallen. Ook hier wordt veel suikerriet geteeld.

Onze bestemming is Cape Hillsborough N.P. aan de kust. De camping van het national park was al volgeboekt, dus we wijken uit naar het Tourist Nature Park, de enige andere keus. Dit ligt inderdaad in de natuur, maar verder heeft het daar weinig van weg. Iedereen staat dicht op elkaar gepakt en alles is vrij gedateerd. We staan gelukkig achteraan en hebben nog een vrij grote kampeerplek.

Niets mag de pret drukken, we zitten direct aan het strand en niet veel later liggen we in het warme water van de oceaan. De camping ligt aan een brede baai met een uitgestrekt zandstrand en daarachter heuvels met regenwoud. Verder gaat er eigenlijk niemand de zee in, geen idee waarom. Ik loop nog via een landtong naar een nabijgelegen eiland, wat alleen bij eb te bereiken is. Er liggen veel vulkanische rotsen in de branding waar schelpen op groeien.

Die avond wordt de rust verstoord door een film die met veel kabaal in de buitenlucht wordt vertoond. Geen wifi voor de rust (maakt ons niet uit), maar wel dit........

Er moeten hier kangoeroes bij zonsopkomst op het strand zitten, dus wij zijn om 6 uur opgestaan. We komen op het strand waar de halve camping om een ranger staat. Daarachter is een stuk strand afgezet met pionnen en daar zitten ze hoor. Te eten van hoopjes voer 😵‍💫. En prachtig dat iedereen dit vindt. Je mag de dieren in de nationale parken niet voeren, maar dit mag wel? Dit is toch echt een deceptie, maar we hebben gisteren een heerlijke dag aan het strand gehad, dus we mogen niet klagen 😄.

Maar goed, we gaan straks verder richting de Whitsundays om daar een boottocht te doen naar de beroemde Whitehaven Beach en 2x te snorkelen. Zoiets toeristisch is eigenlijk niet aan ons besteed, maar we willen deze highlight toch beleven.Read more