Daintree en de krokodillen

In het Daintree N.P. maken we nog een wandeling door een mangrove. Doordat het eb is staan de bomen weer droog, hier komen op veel plaatsen kleine wortels naar boven. De bomen moeten op momenten van eb zuurstof opslaan, aangezien ze dit niet uit het water kunnen halen. Vandaar dus de vele wortels die iedere boom ontwikkelt. Op iedere hoge boom langs het pad valt wel wat te ontdekken. Sommige bomen hebben een nest van varens, hier wonen vogels en kleine dieren in.

We vervolgen onze weg zuidwaarts en zien langs de kant van de weg op twee plaatsen Cassowaries lopen met jongen, welke nog niet zwart zijn, maar donkerblond. Ze trekken zich niets aan van ons en steken rustig de weg over. Bij de ferry over de Daintree Rivier gaan we aan boord van de Solar Whisper boot, die wordt bestuurd door een vrolijke en op Pieter Post lijkende kapitein. Na 10 minuten komen we de eerste krokodil tegen. Vrouwtjes worden maximaal 4 meter lang, de mannetjes gemiddeld 6 a 7 meter. Ze zwemmen zowel in het brakke water van de rivier als aan de kust, daarom kun je hier ook niet in zee zwemmen.

Niet veel verderop zit een jong van twee jaar oud en iets verder een van een paar maanden. Totdat ze twee a drie jaar oud zijn moeten ze constant op hun hoede zijn om niet te worden opgegeten. Op een tak zit een mooie paarse ijsvogel, die een paar keer een plons in het water neemt om te vissen. Zoals altijd overdag is het laag water, het verschil tussen eb en vloed is hier nu door de bijna volle maan ongeveer drie meter. De wortels van de mangrovebomen staan dus droog. Deze bomen vormen een belangrijke zuiverende functie voor het water en dragen er aan bij dat het koraal van het Great Barrier Reef kan floreren.

We slaan linksaf een kreek in en daar zien we een zeer kleine en zeldzame blauwe ijsvogel, die pijlsnel over het water vliegt. Niet veel verderop ligt Scarface, een mannetje van ruim zes meter, samen met een van zijn vriendinnen te zonnen. Een krokodil van dit formaat is imposant te zien. Scarface is de baas van het gebied, ondanks dat hij bijna geen tanden meer heeft. Prettig aan onze boot is dat hij bijna geen geluid maakt en de dieren niet afschrikt.

Eenmaal terug bij de bus rijden we een stuk terug naar Mossman waar onze laatste camping ligt. Dit is een enorm grasveld van een boer, die naast een riviertje ligt en wordt omringt door weidelanden en bos. Buiten ons zijn er maar een paar andere kampeerders, je kunt gaan staan waar je wilt, wij slaan ons kamp op aan de rand van het terrein met uitzicht over de lager gelegen rivier. Tegen zonsondergang maken we een vuur aan voor de gezelligheid en om eventueel ongedierte op afstand te houden.

Morgen moeten we vroeg op voor onze zeiltour naar het Mackay Reef.Read more