Enguri Dam

Vanaf onze kampeerplaats rijden we via binnenwegen langs het voorgebergte van de Kaukasus. Het is het ene dorpje na het andere. In Martvili stoppen we even bij een oude Sovjet muurplaat en cabinelift. Waar deze vroeger voor diende is ons een raadsel. We passeren veel kleine dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan. Er zijn meer koeien en varkens op de weg dan auto's.

Voor deze twee moet je echt oppassen. Uiteraard is de rijstijl van de Georgiërs niet best. Dit is ook te zien aan de vele auto's die zonder voor/achterbumper rijden, zonder beiden of een koplamp missen. Gaat iets stuk, dan wordt het niet vervangen. Dat hebben we nog niet eerder gezien. Als er een obstakel op de weg is dien jij ze altijd voor te laten, ook al hinderen ze daarbij ons. Koeien en varkens gedragen zich net zo. Als zij ergens staan of liggen, gaan ze echt niet aan de kant, ook al is het midden op de weg.

We stoppen bij de Enguri Dam, een Sovjet bouwwerk waar ze nog steeds trots op zijn. En terecht, want de dam is nog steeds de tweede hoogste dam ter wereld. In 1961 is er begonnen met het bouwen, maar het project was pas in 1987 afgerond. Politiek gezien is de dam problematisch, omdat de dam zelf in Georgië ligt, maar de hydro electrische faciliteiten die de electra opwekken in de afvallige regio Abchazie. We moeten 2 Lari entree betalen, waarvoor we een token krijgen die in een poortje moet, naast een open slagboom. Vanaf een platform kijk je uit over de immense dam en het stuwmeer, die onzettend laag staat.Read more