Met de bus naar Sapa

We gaan vandaag met de bus naar Sapa, een rit van ongeveer vijf uur. We nemen een Grab taxi naar het kantoor van de busmaatschappij 10 minuten verderop. In het oude centrum van Hanoi zitten veel mensen bij stalletjes te ontbijten. Ook zien we een aantal kerstwinkels, die niets anders dan ballen, slingers en andere kerstartikelen verkopen.

Bus en treintickets kun je eenvoudig via verschillende boekingsplatforms boeken en er is altijd plek. Naar Sapa vertrekken tientallen bussen per dag. Iets te laat arriveert de bus en gaan we samen met de andere toeristen aan boord. Het is een slaapbus met 21 individuele compartimenten. Bij binnenkomst moeten je schoenen uit, ze willen niet dat de bus vies wordt en dat is wel begrijpelijk. Ieder compartiment heeft een verstelbaar bed, tv en usb poorten. Je kan het achterste gedeelte opklappen en zo zitten.

We banen ons een weg door het verkeer van Hanoi en gaan dan de snelweg op. In het begin is het landschap vrij vlak met veel rijstvelden. Veel verkeer is er niet op de snelweg, maar de Vietnamezen rijden waar ze willen, dus de bus moet af en toe flink remmen of een slinger maken. We stoppen kort om de benen te strekken, daar nemen we een koffie met melk, wat gecondenseerde melk blijkt te zijn 😝.

De meeste busreizigers slapen het grootste gedeelte van de reis. Het laatste stuk rijden we over een weg die zich de bergen in slingert naar Sapa. De stad ligt op 1500 meter en het is voelbaar koeler dan in Hanoi en mistig. We doen eerst boodschappen bij de minimart en willen dan met de taxi naar het hotel. De taxichauffeurs zeggen dat de weg is opgebroken en we alleen met de scooter kunnen. Daar hebben we niet veel zin in en vinden uiteindelijk iemand die ons met een lange omweg wil brengen.

We moeten een flink stuk over een zeer slechte weg die afdaalt naar de vallei waar ons hotel ligt. Laten we zeggen dat deze niet geschikt meer is voor een sedan. Meerdere keren gaan we met de bodem tegen de weg aan of zitten we bijna vast. De chauffeur blijft no good zeggen maar rijdt stug door. Met wat geluk bereiken we het hotel, eind goed, al goed.

We worden hartelijk onthaald door een druk babbelende receptioniste die ons meeneemt naar onze kamer. Deze kijkt schitterend uit over de rijstvelden en bergen en heeft een badkamer met een groot houten bad. We genieten van het uitzicht op ons balkon en eten 's avonds een eenvoudige, maar lekkere Vietnamese maaltijd in het restaurant.Read more