Dag 18: Güle güle, görüşürüz

Vandaag verlieten we de Turkse stad Çorlu, met diens actieve nachtleven waar we niets van hebben meegekregen, op weg naar het oude vertrouwde vakantieland der Nederlanden: Griekenland. We hadden al een stuk doorgereden gister, maar het was alsnog een pittig stuk om naar de grens te rijden. Daar aangekomen is het wachten tot de Turkse militairen zeggen dat we de brug over mogen. Gelukkig lukt het ook Matt met zijn kostbare stukje A6 papier met maar liefst vijf stempels om Turkije uit te komen. Geen smokkelroutes dit keer terug naar de EU!

Een zeer interessante doch stationaire stand off bevindt zich op de brug waar de Turkse en Griekse militairen linea recta tegenover elkaar staan met hun handen op hun geweren. Vervolgens staan we lang genoeg in de rij voor de Griekse controle dat onze rallymotorvrienden ons gedag komen zeggen. We klagen gezamenlijk over de wachttijd. Een minuut later mogen zij, wegens de hitte, vrij snel naar voren om eerder door te komen. Lekker hoor.

In Griekenland besluiten we om weer eens in de spirit van de rally de snelweg te vermijden en in plaats daarvan een bergweg te nemen. Slecht plan. 25 km aan onverharde kronkels achtervolgd door honden. Ok, de honden waren er slechts voor 250 meter maar alsnog. Eenmaal van de bergweg af pakken we weer een snelweg naar Kavala (Καβάλα) en komen we daar in de bloedhete maar oude en vertrouwde Griekse huisjes en stranden aan. De hoge - en enige staande - toren van de ruïne van het kasteel van Kavala biedt een prachtig uitzicht op de stad. Op de terugweg komen we Arnoud tegen, een Nederlander die in zijn eentje mee doet aan de rally. In het toeristische gebied bij de Thracische Zee houden we onze late lunchpauze in café Zafira met o.a. een Zafira salade. Proost op Zaffie.

Op weg naar de op één na grootste stad van Griekenland, Thessaloniki (Θεσσαλονίκη), gaan we nog even tanken bij het Volvi meer. Het tankstation is een roestig stuk kunst, bediend door een roestiger stuk meneer met een norse blik. Arjan vindt dit een veelbelovend vooruitzicht en probeert onze kilo Turkse thee met hem en zijn vrouw te ruilen. Niet gelukt.

Eenmaal aangekomen in Thessaloniki zoeken we ons appartement op vlakbij de Witte Toren. Privéparkeerplaatsen schijnen een ding te zijn hier, aangegeven met groene uithangborden PARKING. Na een lange zoektocht vinden we toch eindelijk een geschikte plek waar onze Zaffie met dakkoffers onder zou passen. We moeten alleen de autosleutels afgeven zodat zij dr auto voor ons parkeren. Wat kan er fout gaan?

Een mooie avondwandeling later langs onder anderen de Arch of Galerius en de Witte Toren-die-niet-echt-wit-was duiken we onze bedden in. Hopelijk staat de auto er morgen nog.

Τα λέμε αύριο,
J

- English, courtesy of ChatGPT -

Today, we left the Turkish city of Çorlu, with its active nightlife that we didn't get to experience, on our way to the familiar holiday destination of the Netherlands: Greece. We had already driven quite a distance yesterday, but it was still a challenging stretch to reach the border. Once there, we waited for the Turkish soldiers to give us the green light to cross the bridge. Thankfully, Matt managed to get through with his precious A6 paper containing five stamps to exit Turkey, so no smuggling routes back to the EU this time!

An intriguing yet stationary stand-off awaited us on the bridge, where Turkish and Greek soldiers faced each other with hands on their rifles. Then, we stood in line for Greek control long enough for our rally motorcyclist friends to come and say hi. Together, we complained about the waiting time. A minute later, they were allowed to move ahead quickly due to the heat. That's nice.

In Greece, we decided to avoid the highway and take a mountain road in the spirit of the rally. It turned out to be a bad plan with 25 km of unpaved winding roads followed by a brief dog chase (well, only 250 meters, but still). Once off the mountain road, we took a highway to Kavala (Καβάλα) and arrived at the hot but familiar Greek houses and beaches. The tall and sole-standing tower of the ruin of Kavala castle offered a beautiful view of the city. On the way back, we met Arnoud, a Dutch participant doing the rally solo. In the tourist area near the Thracian Sea, we had our late lunch break at café Zafira, enjoying a Zafira salad. Cheers Zaffie.

Heading to Greece's second-largest city, Thessaloniki (Θεσσαλονίκη), we stopped to refuel at Lake Volvi. The gas station was a rusty piece of art, run by an even rustier gentleman with a grumpy look. Arjan found this to be a promising opportunity and tried to trade our kilo of Turkish tea with him and his wife. Unfortunately, it didn't work out.

Once we reached Thessaloniki, we searched for our apartment near the White Tower. Private parking spaces were indicated by green signs saying PARKING. After a long search, we finally found a suitable spot for Zaffie with rooftop boxes. We only had to hand over the car keys, so they could park it for us. What could go wrong?

After a pleasant evening stroll, passing by landmarks like the Arch of Galerius and the not-so-white White Tower, we settled into our beds, hoping our car would still be there tomorrow.Читать далее