Zoals de echte?!

Nadat we wat opgedroogd zijn in het hotel komen er een viertal erg jonge mannen aankloppen . Het blijken onze chauffeurs voor de food tour van Hanoi. Gezien de stortbui, raadt de gids ons aan om nog een tiental minuutjes te wachten in de hoop dat de regen wat mindert. Dat was valse hoop dus, met een regencape aan, gaan we toch van start. En kruipen achterop de scooters . Little did we know dat dat zo leuk zou zijn!

De scooters zouden van Russische makelei zijn, hoewel de organisatie zich back street boys noemt.
De eerste 10 minuten kronkelen we door smalle steegjes, op weg naar de lokale markt. Elk stadsdeel heeft blijkbaar zo een eigen markt. Vietnamesen eten namelijk zoveel mogelijk verse producten, supermarkten vinden ze te duur. De gids toont ons enkele plaatselijke gewoonten zoals het roken van tabak (in een soort waterpijp?). De briquet is voorzien van een stukje darm, zo wordt die niet al te snel gestolen. Dat past namelijk niet zomaar in je broekzak. Als eerste delicatesse zien we een kippenei met embryo, wijzelf laten de kans aan ons voorbijgaan om te proeven, de geur alleen al is verschrikkelijk. De gids zelf proeft ervan om ons tevreden te stellen, maar zijn gelaatsuitdrukking spreekt boekdelen.
De markt zelfs is best onverbloemd en rauw.

Onze chauffeurs brengen ons dan naar een meer residentiële deel van de stad waar we iets meer over het leven in Vietnam leren. Zo toont hij ons een geschenkpakket met papieren kledij, papieren sigaretten en vals geld. Dit is een offer dat tweemaal per maand verbrand wordt om de overleden dierbaren te eren.. Zo geloven ze er in dat in het hiernamaals ook geld nodig is om verder te leven. In een ander klein winkeltje maken we kennis met een soort kleverige, ietwat taaie gestoomde rijst wat erg zoet is. Het lijkt op mochi, voor zij die het kennen en wordt gewoonlijk gegeten tijdens bruiloften. De weg naar de hoofdstraat vinden we makkelijk terug met een tip van de gids : volg de stroomkabels!
Nee, de gids wees ons gewoon de weg. Maar het kon toch hè? 😁

De volgende stop brengt ons naar train street, en dat mag je best letterlijk nemen. De straat is een treinspoor met daarnaast een smalle stoep.
We zetten ons neer aan een tafeltje bij een bar naast het spoor. De eigenaar komt na enige tijd het tafeltje weghalen en zegt dat we ons moeten draaien en achter elkaar op een lijn zitten zodat de trein kan passeren. En het is ook nodig want hij rijdt rakelings langs ons. Oeff! We hebben het overleefd.

De laatste stop ligt in het oude centrum van Hanoi waar we dineren. Als eerste zijn er springrolls nadien volgt phò. De phò hier is een koekje van rijstnoedels waarin je een gaatje maakt wat je vervolgens opvult met vanalles en nog wat. In ons geval noedels met rund en bananenbloesems en nog iets anders, maar dat ben ik vergeten. We genieten allemaal enorm van dit lekkere, lokale eten.

Dan is het tijd voor een laatste rit naar het hotel. We worden namelijk verwacht in het station van Hanoi voor een nachtelijke treinrit naar Sa Pa. Een busje, geregeld door gids Duy brengt ons naar Ga Ha Noi. Eenmaal in de trein installeren we ons. Het is een prive coupe, gezellig met ons vieren. Bananen, oreos en water liggen alvast klaar.in de beter dan verwachte treincoupé. Het eerste deel van de rit is een beetje hobbelig, geen idee hoe de nachtrust zal verlopen. We komen tegen 6u aan in Lao Cai!

Weetje van de dag: respect is de eerste stap in de opvoeding, kennis volgt later wel. Dat is de leuze waarmee kinderen hier opgevoed worden. Er is een verplichte legerdienst in Vietnam welke 2 jaar duurt.Läs mer