Long way to playa alcon

Voor we onze fietsen huurden gingen we ervan uit dat naar het strand fietsen twintig minuten zou duren. Dat hadden we mooi mis. Het was toch wel een uur wat het ons heeft gekost (we zagen later dat de fietstocht naar het strand ook circa 14 km was).

Ondanks de slechte weg, was het een mooie tocht langs de kust. Het was wel belangrijk om elke keer goed naar de weg te kijken om niet in een gat te vallen. We moesten ook even wennen aan onze mountainbikes. Dus toen we daar op een uberverlaten strandweg stonden, duurde het even voor Floor haar fietsstandaard door had. Gelukkig kwam daar ineens uit het niets een vriendelijke behulpzame Cubaan (in een blauw overall) haar te hulp schieten. We fietsten na dit gekke tafereel allebei perplex weg.

Na een korte duik en een hoofdstukje uit Inferno, gingen we weer terug om op tijd terug te zijn voor de zon onder ging. Dit keer gingen we via de autoweg. Wat een verademing! Voor zonsondergang bereikten we de fietsverhuur. Doordat we door deze tocht behoorlijk flinke zadelpijn opgebouwd hebben, vermoed ik dat het wel weer even gaat duren voor we een fiets opstappen.

Het einde van de dag hebben Floor en ik afgesloten met een heerlijke tapas, bier en cocktails in Taberna Botija. Dit was ook een goede bodem voor de rest van onze avond in Club Ayala. Dit is tot nu toe de allervetste club waar ik ooit geweest ben. Een beetje in het noorden van de stad Trinidad kan je met een kleine klim in een grot komen. In die grot is Club Ayala, bestaande uit één bar (met maar twee bartenders) en één grote dansvloer. Het was een prachtige avond en we hebben heerlijk gedanst:)Читать далее