Con autobus de Santiago a Valparaiso

Enigszins uitgerust vervolgenden wij onze verkenningstocht door Santiago. Met een klein groen wagonnetje (wat mij sterk deed denken aan een Efteling attractie) werden wij de Cerro San Christóbal opgetakeld. Not for the faint hearted, want je kon vanaf het wagonnetje behoorlijk ver naar beneden kijken. Boven aan de heuvel stond ons een prachtige uitzicht van de stad te wachten. Hoewel het al rond 18u was, liepen we nog lekker weg te smelten met de zon hoog in de lucht. Met onze rammelende magen, was het dan ook een mooi moment om te gaan eten.

Op weg naar het tentje Ramen Kintaro (aanrader!), kwamen we nog een groepje tegen waarbij één van die personen een gasmasker droeg. We kwamen ook wat grote groene politiewagens (?) tegen met kogelgaten. Dat in combinatie met een helikopter en een verkeersleider die grappen maakte over stenen oprapen, maakten dat we sneller onze route naar de tegengestelde richting (de richting van Ramen Kintaro) gingen lopen.

Een verkwikkende nachtrust en een dik ontbijt later in cafe Wonderland later, en Peter en ik zitten alweer in de bus naar Valparaiso.Baca lagi