Satellite
Show on map
  • Day 7

    Hop naar Hoi An

    March 6, 2023 in Vietnam

    Uiteindelijk vielen Stan en ik terug in slaap. Jammer genoeg wekte de wekker me al opnieuw om 6.45u. Om 8u moesten we immers de taxi pakken naar de luchthaven. Ik kleed me snel aan, maak Lars wakker en smeer boterhammen. Al snel worden ook de kindjes wakker. We grabbelen al onze spullen en om 8.15u zitten we in de taxi en dus ook in de spits 🚖. Tess haar gordel werkte niet maar ondertussen zijn we dit al wel gewoon 🤫. We komen aan in de luchthaven, checken onze bagage in, gaan door de securitycheck (die weinig voorstelde😜) en beseffen plots dat de drinkenbus nog in de taxi ligt ☹️: zo stoooom! Lars voelt zich zo zo dus ik ga snel wat drinken halen terwijl de kindjes wat spelen. Tess krijgt een eerste cadeautje (tekenbord) en is dolgelukkig. We mogen al vrij snel boarden✈️! Het is lekker fris in het vliegtuig en we hadden best veel beenruimte. We zitten aan een raampje en Stan is gefascineerd naar buiten aan het kijken naar de andere vliegtuigen. Tess installeert zich terwijl met een filmpje. Met een beetje vertraging stijgen we op, Stan nestelt zich op mijn schoot en kijkt mee tv. Lars gebruikt terwijl het tekenbord van Tess om boodschappen naar mij te schrijven, maar wiste hiervoor onwetend de tekening die Tess had gemaakt voor oma en opa en waarvan ze nog een foto wou maken.. Oeps, glad ijs!
    Stan begint na een tijdje te zagen om Paw Patrol te kijken, maar Tess weigert dit op te zetten want ze wil Tom & Jerry blijven kijken. We nemen de iPad dan maar af en yup, daar is de tantrum in het vliegtuig met stampen tegen de stoel 🤪. De man voor haar kijkt al ongerust om zich heen: sorry! De steward komt toch eens kijken en geeft enkele cadeautjes: een knuffelhondje, kaartenspel en armband met kip aan. Op die manier stopt de tantrum vrij snel: oef!
    Stan wil vlak voor het landen bij Lars zitten: ze zijn aan het twinnen(met hetzelfde T-shirt), maar Lars voelt zich niet echt winnen 🙈.
    Na 1u20 minuten vliegen, landen we zachtjes en kunnen al snel het vliegtuig verlaten. De bus brengt ons naar het vliegveld waar onze bagage al heel snel op de band lag! 🥳
    De chauffeur staat ons op te wachten zoals in de films: een bordje met Lars zijn naam erop 😄. Het is een 40-tal minuten rijden naar ons huisje. Het verkeer is hier veel rustiger dan in Ho Chi Minhstad! Stan vindt het maar niks zo vastzitten met een gordel en staat na een tijdje tussen mijn benen ‘hallo papa’ te zeggen tegen Lars die vooraan zit. Een kind dat rechtstaat in een rijdende auto: ondenkbaar in België 🙊.
    We komen aan en worden begroet door 2 vrouwen. Tess krijgt een typisch hoedje op haar hoofd en poseert mooi. We komen in ons huisje: wat een oase van rust. Het is hier supermooi, het huisje is top en we zitten vlakbij het zwembad! We spotten het babybed voor Stan: ik zie dat hij er niet in past. We leggen hem er voor de zekerheid in, maar nop, te klein 🤦🏻‍♀️. Morgen zal er een groter gebracht worden. Dat wordt weer co-sleeping.. Er is enkel geen zetel, enkel harde houten banken: spijtig wel.
    Bij het zien van het zwembad, wil Tess meteen zwemmen. Het water is koud maar dat kan de pret niet bederven.💦 Stan stapt ondertussen voorzichtig het kleine trapje met 2 treden naar ons huisje op en af. Plots lag hij op z’n bakkes 🤕. Zonder dat we het gezien hebben, had hij het fototoestel van Tess genomen in zijn twee handjes en had hij zich dus niet kunnen vasthouden.. Een buil en een geschaafd neusje als resultaat: m’n dutske toch 🥺.
    We moeten naar de winkel want we zijn hongerig. Lars wil een taxi bestellen maar zijn app wil niet werken🧐. Hij probeert vanalles en we verliezen een halfuurtje. De mevrouw van het huisje regelt er dan maar een voor ons. Stan heeft geen dutje gedaan, dus die valt al snel in slaap op mij. Ook als ik met hem uitstap en hem in de buggy leg, blijft hij diep slapen. Door z’n wondjes lijkt het alsof hij zwaar gevochten heeft met iemand 🤭.
    Aangekomen in de winkel, doen we onze boodschappen terwijl Tess zaagt om snoep. Als avondeten kopen we spaghetti-aiki-noedels en voor mezelf echte ‘aiki-noedels’ van hier (want we zijn moe en het is al laat om nog te beginnen te koken). Het belangrijkste is dat het echt smaakte 😁 (don’t judge haha).
    Onderweg naar huis, zit Tess vooraan op Lars zijn schoot (ook ondenkbaar in België) en ze vindt het fantastisch! De zon is al aan het ondergaan: mooi zo boven de rijstvelden.
    Lars legt Tess in bed en ik leg me naast Stan in de hoop dat hij slaapt. Hij is echter nog springlevend (door zijn late namiddagdut) dus ik beslis om hem nog even mee naar buiten te nemen. Hij speelt wat met de Timioo en danst en zingt vrolijk.
    Om 21u kruipen we samen het bed in, hopend op een goeie nacht.
    Helaas, om half 3 begint hij boos te wenen. Het stopt redelijk snel en HIJ VALT TERUG IN SLAAP 🥳! Een korte onderbroken nacht dus 😁.
    Read more