Brama Kastylii (Puerto de la Fuenfria)

Przełęcz Fuenfría stanowi najwyższy punkt wszystkich hiszpańskich szlaków Jakubowych. Przez stulecia, położona na wysokości 1796 m. n.p.m., stanowiła wyłom w Sierra de Guadarrama, służący komunikacji między Mesetą Północną a południem. Nic więc dziwnego, że ostatnie kilometry przed nią stanowi przeplatająca się sieć historycznych dróg, z których największe wrażenie robi świetnie zachowana rzymska droga.

Punkt strategiczny, ale mimo wybrukowanego gościńca i systemu straży dbającej o jego przepustowość, niekoniecznie dostępny o każdej porze roku. Przede wszystkim dlatego, że to w tym niewyróżniającym się na mapie półwyspu iberyjskiego miejscu znajduje się hiszpański biegun zimna.

Przepiękny krajobrazowo odcinek. Wielkie połacie opadających lasów przechodzących w łąki i pola, ze skalistymi szczytami w tle. Nic dziwnego, że Filip II i jego następcy wybrali te tereny, rozciągające się na południu w stronę Escoriala i podmadryckich wzgórz, a na północ – do Segowii, na prywatne tereny łowieckie (z zakazem hodowli owiec). Jeśli odbić kilka kilometrów od szlaku, można napotkać na pochodzące z różnych okresów pałace i domki myśliwskie.

Dzięki tej królewskiej pasji okalające przełęcz tereny dotrwały w stanie dzikim do wieku ochrony przyrody i turystyki górskiej. Nasycam się każdą chwilą, z żalem konstatując, że choć całe camino piękno, właśnie dziś przejdę najpiękniejszy kawałek drogi. I myślę o rzymskich żołnierzach, strażnikach, pocztylionach, królewskich polowaniach, wyglądając niecierpliwie pierwszego zakrętu, zza którego gdzieś na horyzoncie dojrzę majestatyczną sylwetkę Segowii – stolicy królów. Czytaj więcej