Santiago de Compostela

Wchodzimy. Ten króciutki, godzinny odcinek pokonujemy na spokojnie, wszyscy razem. Razem zaczynaliśmy i razem wchodzimy na plac przed katedrą. Potem jeszcze wizyta w biurze pielgrzyma, zostawiamy plecaki i wchodzimy do katedry, zanim zaleją ją tłumy pielgrzymów - głównie autokarowych. Msza w południe i uroczysty obiad, którym świętujemy nasz sukces.
Popołudnie dłuży się niemiłosiernie, bo dopiero wieczorem mamy samolot do Madrytu. Brakuje łóżka, żeby zrobić sjestę. Kładziemy się zatem na trawie w parku. Korzystamy też z niespodziewanego zaproszenia dwóch zakonnic, które początkowo miały wspomóc nas zimną wodą, a ostatecznie oprowadzają po akademiku dla studentek i podejmują lodami w trakcie zaimprowizowanej rekreacji. Czytaj więcej