Camino del Norte 2017

Kraj Basków zaskakuje zielenią. Owszem, znam geografię i spodziewałem się zieleni. Ale nie takiej. Nie jest to polska zieleń ani irlandzka. Po prostu swoją, tutejsza. Jestem bliski postawienia tezy, że każdy kraj ma swoją własną zieleń.
Chmury za oknami pociągu i klimatyzacja sprawiają, że zastanawiam się, czy aby nie przedobrzyłem uciekając od lipcowego skwaru masety. Jednak po wyjściu zmieniam zdanie: jest ciepło i wilgotno. Już czuję pod spływający pod peleryną w deszczowe dni.
Parę kroków i most graniczny. Nie potrafię powstrzymać wzruszenia. Dopada mnie. Spodziewałbym się go u końca drogi, a nachodzi już u jej początku. Znowu jesteśmy razem: droga i ja.Baca lagi