Wat een rit...

Zelfs als je al wat busritjes hebt meegemaakt is de bus van Kathmandu naar Varanasi een uitdaging. Omdat we eerst nog onze paspoorten moesten ophalen begint onze reis naar India om 15:30 uur. Vanaf het hotel hebben we een taxi geregeld die ons eerst afzet bij de ambassade en vervolgens bij de bus. De procedure bij de ambassade verliep zeer soepel dus we zijn al snel bij de bus. Volgens onze gegevens vertrekt de bus om 18:00 uur. Uiteindelijk duurt het tot na 19:00 voordat de wielen rollen. Gelukkig zitten we halverwege de bus en zo hoeven we niet elke belachelijke inhaalactie te zien; we voelen ze wel. De bus schiet van links naar rechts over de weg terwijl we door de donkere bergen crossen. Je moet ook regelmatig weer even terugschuiven in je stoel als de chauffeur een halve noodstop moet maken. We doen een poging om de Bollywoodfilm te volgen, maar de meeste mensen klappen de stoel naar achter om te gaan slapen. Rond 23:00 uur stopt de bus voor het avondeten (dal bhat). Daarna kunnen we weer verder tukken. Het zijn op z'n best hazenslaapjes. Om 02:15 uur staan we bij grens. Deze gaat pas om 06:00 uur open voor verkeer. Kort voor 06:00 uur worden de toeristen verzocht de grensformaliteiten af te handelen. Met z'n zessen lopen we in het donker op zoek naar de juiste loketjes. Met de stempels op zak gaan we de bus weer in, maar dan volgen er nog drie controles in de bus. Dan moeten alle tassen weer uit de bus voor onderzoek. Wij komen er met wat suffe vragen vanaf ("hoe heet je?" terwijl de beambte je paspoort bestudeert). We zijn weer een dik uur verder. Direct over de grens zien we verschillen. Het is een soort Nepal maar dan smeriger. Er is ons verteld dat we rond 13:00 uur in Varanasi aan zullen komen, maar het zal tot 16:00 uur duren. Vanaf de grens tot aan Varanasi heeft de chauffeur bijna non-stop een sirene aan (de oude Police Squad variant) om aan te kondigen dat hij eraan komt. Voor het geval iemand de razende bus met sirene dreigt te missen, toetert hij er lustig op los. De lange duur van de rit, de herrie, het geslinger, het remmen en optrekken en de opkomende warmte zorgen er voor dat we volledig gaar zijn als we aankomen. Na het snel uitwisselen van gegevens met medereizigers springen we in een motor tuktuk richting het hotel wat ons is aangeraden. Gelukkig hebben ze een kamer. Na een wandeling langs de pinautomaat kunnen we gaan eten. Heerlijk Indiaas ;) 19:30 uur ploffen we op bed...Read more