Alweer de laatste berg vanaf de camping

1560 hoogtemeters, 18,64km en 8 uur 8 minuten. Dat is wat we afgelegd hebben vandaag (gisteren op moment van schrijven).

Het was weer een super mooie wandeling naar een leuke top genaamd Hocharm Omdat het de gehele dag mooi weer zou zijn hebben we een wat langere wandeling gepland. De route werd volgens strava niet vaak belopen en op de kaart zaten er lekkere stukken scramblen tussen. Voor wie het niet weet, scramblen is het klauteren, klimmen en springen over rotsblokken terwijl de route aangegeven wordt met steenmannetjes of vlagschilderingen. Aangezien het niet vaak belopen werd konden we niet veel info vinden, dus gingen we op tijd weg.

Het was soms goed zoeken en wat sneeuwveldjes oversteken, maar we kwamen in goede tijd boven op de kam. Leuk vond ik het route bordje waar enkel hoog alpine zwarte routes op aangegen stonden. Geeft toch wel een bepaalde indicatie van waar je je op dat moment bevindt. Vanaf daar zijn we verder geklommen via kam naar de top. Dat laatste stukje was meteen ook het lastigste. Xavier liep voorop en bij de laatste hoogtemeters liep hij ontwetend de verkeerde kant op. Dat hadden Lizzy en ik ook niet door totdat het wel erg onveilig werd. De rotsen bestonden uit allemaal losse laagjes gesteente met veel gruis en een best wel serieuze afgrond er naast. Iets waar ik echt niet lekker op loop. Uiteindelijk bleek het goede pad achter ons af te slaan en waren we in een mum van tijd boven. Daar hadden we helaas niet zo veel geluk met het uitzicht, aangezien de wolken ons omsingled hadden. Toch is het best gaaf om zo 'in de wolken' te lopen.

Stap voor stap naar boven is zwaar maar leuk vanwege de uitzichten. Naar beneden is veeeel leuker om bijvoorbeeld te rennen. Springend van steen naar steen voel ik met echt thuis in de bergen. Je hebt dan zo veel concentratie nodig om veilig te lopen dat ik nergens anders aan kan denken. Iets wat mij in het dagelijkse leven nauwelijks lukt.Okumaya devam et