De Kogui in Teykú

Vanochtend lopen Arno en ik, samen met Johny en zijn vrouw Yoselin de Taykú route naar de Kogui gemeenschap. En best stevige klim te voet van ongeveer 2 uur bij een gevoelstemperatuur van 40 graden. Gelukkig wel veel in de schaduw.

Het Kogui-volk is afstammeling van de Tairona-cultuur, die bloeide vóór de tijd van de Spaanse verovering. De Tairona waren een geavanceerde beschaving die veel stenen structuren en paden in de jungles bouwden. Ze maakten veel gouden voorwerpen.

Als voorbereiding voor deze tocht hebben we de film Aluna the movie gezien. www.alunathemovie.com. Dit is een vervolg op de BBC-documentaire From the Heart of The World: Elder Brother's Warning uit 1990, gepresenteerd door Ereira. youtu.be/hRgTtrQOiR0?si=4Yjw8qwja5hakfpo. Daarin uiten ze hun bezorgdheid aan de mensen van de moderne wereld (Jongere Broer) over roekeloze verandering van het ecosysteem als oorzaak van klimaatverandering en wereldvernietiging. Je kan ook de Wikipedia bekijken om meer te weten te komen. https://en.wikipedia.org/wiki/Kogi_people. Bijzonder dat dit al 35 jaar geleden was, toen ik voor het eerst in Colombia was.

De Kogi wonen in dorpen, Kuibolos genaamd met cirkelvormige hutten gemaakt van steen, leem en palmbladeren. Er zijn heel veel Kuibolos verspreidt in het gebied van de Tairona. Wanneer er enkele gezinnen in een dorp wonen, splitsen ze zich af en wordt er een nieuw dorp gebouwd. We zijn rond geleidt door José María Pinto, leider van het dorp Taykú en tevens een van de “Anfitriones para la Paz” (Gastheren/vrouwen voor de vrede, waar ik nog wat over zal schrijven). José heeft nu 4 kinderen (maar wil er wel 20).

Mannen wonen in een aparte hut van de vrouwen en kinderen. Elk dorp bevat ook een grote hut genaamd een nuhue ("tempel") waar alleen mannen zijn toegestaan. In de nuhue worden veel dingen besproken en worden beslissingen genomen. Vrouwen zijn niet toegestaan omdat de Kogi geloven dat vrouwen meer verbonden zijn met de Grote Moeder en de tempel niet hoeven binnen te gaan. Er zijn wel vrouwelijke priesters in de dorpen.

Het voelt wat vreemd, het lijkt op een wandeling in een openluchtmuseum maar het is allemaal heel serieus. Kogui zijn denkers. De vele heilige plaatsen werden door José getoond. Ook wij ervaren een moment van zelf bezinning. Landbouw gebeurt in wat op voedselbossen lijkt. Geen monocultuur maar alles wordt door elkaar verbouwd. Daarvoor wordt wel eerst bos kaalgebrand. Verder mogen kleine kinderen het dorp nog niet uit. Zij moeten eerst goed de Kogui cultuur voelen en beleven. Maar ze krijgen wel Spaanse les. Volwassen Kogui (dat ben je rond 14) zie je wel met mobieltjes lopen en komen ook in aanraking met het verstedelijkte Latijns Amerikaanse leven.

Ik zou zeggen: bekijk de films en lees op internet meer over de Kogui.Read more