Onze gastfamilie in Pepsi Cola

Ons huis er van de buitenkant goed uit, maar de ontvangst is nu niet echt je van het. Er lopen verschillende mensen rond, maar niemand stelt zich voor, leidt ons rond of vertelt iets over hoe hier de dagindeling uitziet… beetje vreemde bedoening.
We kunnen min of meer gelijk aanschuiven voor het ontbijt, en krijgen daar van 2 andere vrijwilligers (Emil uit NL en Jan uit Tahiti) dan gelukkig een beetje informatie. De vader des huizes is momenteel op een business trip in Koeweit. De moeder met de jongste 2 kinderen is nog bij familie op het platteland vanwege het festival. De twee oudere dochters, tieners, zijn er wel maar we vragen ons af wie al die andere mensen dan nog zijn die hier in huis rondlopen… Blijkt een tante te zijn, af en toe komt de man ook een kijkje nemen en hun kinderen schijnen het hier ook wel naar hun zin te hebben. We zijn nog een beetje verward na zo`n lange dag… Na het ontbijt worden eerst de rugzakken uitgepakt. We moeten wel creatief zijn, want in de kamers zijn alleen bedden en geen kasten noch haken. Maar okay, bedden genoeg, dus die benutten we dan maar ;0POkumaya devam et