Voorstellen weeshuis

Vandaag stelt het weeshuis zich voor, alhoewel men het beter een kindertehuis zou kunnen noemen, want niet alle kinderen zijn wees. Hun eigen motto is „Children welfare“: Kinder welzijn/zorg.

Het tehuis is 8 jaar geleden door Uma en haar 2 kinderen opgericht. Uma laat zich scheiden van haar man en vertrekt met haar kinderen richting de hoofdstad, op zoek naar een beter. Ze maken kennis met een man, die hun voorstelt kinderen op te nemen en een netwerk van sponsoren op te bouwen. Helaas liet de man zich al snel niet meer zien en niks meer van zich horen. Ze waren op zich zelf aangewezen...
Hun eerste weeskind is Rima. Ze heeft een geamputeerd onderbeen. Ze is nu 13 jaar en wil het liefste dansen en zingen. Geleidelijk nemen ze steeds meer kinderen op. Ze worden door familieleden of leden van de gemeente afgegeven, als de ouders gestorven waren, spoorloos verdwenen zijn of in vele gevallen ook vanwege armoede en dat ze daarom niet zelf voor hun kinderen kunnen zorgen. In sommige gevallen worden de kinderen na een bepaalde tijd ook weer opgehaald.

Uma vertelt dat ze zich in het begin maar 1 warme maaltijd per dag konden veroorloven, en niet wisten hoe ze de huur en vaste kosten eind van de maand moesten betalen. Hoe meer volwassen haar zoon Heemal wordt, des te meer bekommert hij zich om alles. In de loop der jaren hebben ze zich een groot en gevarieerd netwerk van sponsoren opgebouwd. Sinds ongeveer 2 jaar hebben ze nu ook nieuw eigen onderkomen, dat eindelijk genoeg ruimte en plaats biedt die zo’n horde kinderen ook nodig heeft. Het Dhal Bhat eten kunnen ze gelukkig sinds langere tijd, zoals gewoonlijk, weer 2 maal per dag (‘s morgens en ‘s avonds) serveren. Voor onze begrippen is het natuurlijk eentonig en bijna niet voor te stellen altijd rijst en groenten te eten. Maar in Nepal is dit eten traditie, ook al is het in het kindertehuis niet echt overdadig. Het enigste wat overdadig is, zijn de grote hoeveelheden rijst... en dat vult en verzadigt.

Wat ze over zichzelf en hun doelstellingen zeggen, kan je in het onderstaande deel lezen. Het is natuurlijk wel in Engels. Voor degene die het niet genoeg beheersen, gewoon de tekst door een internet vertaalprogramma jassen of ons vragen.Read more