Bay of Islands

Na de check-out gaan we om de hoek in een cafeetje eerst ontbijten, want we willen daarna nog even het oude stationsgebouw bekijken (wat omgebouwd is met woningen) voordat we onze auto op gaan halen. We kopen gelijk nog een prepaid kaart voor de telefoon, om onderweg in internet te kunnen komen en te telefoneren, want we moeten natuurlijk elke dag een accomodatie vinden, en Google maps kan ons waarschijnlijk ook nog goed van pas komen. Bij de autoverhuurder aangekomen, krijgen we te horen dat we een upgrade krijgen naar een Toyota Highlander SUV, omdat onze eigenlijke toegewezen auto, een RAV4 SUV, tijdens ons verblijf door de keuring zou moeten. Zolang we er niet extra voor moeten betalen, alles prima :o) Ik word echter niet als 2e bestuurder van de auto geaccepteerd… Helaas pindakaas moeten we toch een internationaal rijbewijs laten zien, hetzij een gecertificeerde vertaling van het huidige rijbewijs. Eigenlijk is het Duitse rijbewijs, dat uit symbolen en bijbehorende gegevens bestaat niet mis te verstaan, maar het is wettelijk voorgeschreven blijkbaar.
Jana heeft haar oude internationale rijbewijs bij (wat vreemd genoeg nog veel meer op z’n Duits is als het normale…zoveel voor internationaal??), maar ik heb er geen en wil/moet natuurlijk ook rijden in die vele weken. Jana had gelezen dat een vertaling snel per email aangevraagd kan worden. Maar dit buro is hier in Auckland, en dicht in de buurt van waar we zijn, dus we besluiten dan maar direct daar naar toe te gaan. In ongeveer 40 minuten heb ik voor 60 NZ$ mijn vertaling in de hand. Nu weer terug naar de autoverhuurder om het contract aan te laten passen. Jana vraagt in de tussentijd gelijk nog even om de auto vanbinnen schoon te maken, want dat was duidelijk nog niet gebeurd… dan snel de bagage uit het hotel ophalen en dan zijn we eindelijk onderweg… op naar de Highway.

De Highway is hier lang niet altijd een snelweg. Alleen om het knooppunt Auckland is het 4-sporig, maar dan verandert onze Highway 1 richting noorden in een gewone rijksweg. Een van de redenen dat je overal leest en hoort dat je veel tijd in moet plannen om van A naar B te komen.
Onderweg naar onze volgende overnachtingsplaats, maken we een korte omweg met een paar stops aan zee en bewonderen in een kleine baai vroeg in de avond ook de eerste surfers op de hoge golven. Helaas kunnen we niet lang blijven want check-in is maar tot 9 uur en dan rijden we prompt ook nog verkeerd… en dat vast en zeker niet voor het laatst ;-)

We komen gelukkig wel op tijd aan in Paihia, en nemen intrek in onze ‚woning‘ (een grote kamer met een eigen badkamer en klein keukentje) in een Backpackers hostel. Tussen 2 gebouwen zijn tafels en banken opgesteld, die vol zitten met jeugd en de nodige alcoholflessen op tafel. Wij zitten op de bovenetage, en links en rechts van ons zijn „ouderen“ zoals ons ;-) die net iets meer comfort willen. De rest is jeugd die in grote meerbedkamers hun domiciel hebben. Gezien het grote aantal, is het ‘s avonds ook de bijbehorende stemming ;-) We draaien nog een rondje en zetten ons dan op ons balkon, want slapen gaat zowiezo nog niet bij deze luidsterkte. Er zijn wel regels opgezet, vanaf 11 uur moet het stil zijn en moet iedereen naar zijn kamer. En inderdaad, dat wordt ook nageleefd!Leer más