Nepal

October - November 2016
A 38-day adventure by Exploring the world Read more
  • 43footprints
  • 2countries
  • 38days
  • 237photos
  • 0videos
  • 6.9kkilometers
  • 6.7kkilometers
  • Day 38

    Knipperdeknip

    November 15, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 20 °C

    Een heel gewone dag. We brengen de kiddies naar school. Later zoeken we het gesprek met Himal en Uma. We vragen hun eens na te denken, wat ze eventueel nog zo kunnen gebruiken. Als afscheid willen we graag nog een paar van hun wensen vervullen.
    En dan gebeurt er toch nog iets ongewoonljks. De haren van de jongens moeten weer eens geknipt worden. Alhoewel de kapper niet echt duur is, komt door het grote aantal kinderen toch wat tesamen. Daarom heeft Uma altijd zelf de haren geknipt, en dan later de 2 oudste jongens laten zien hoe het moet. En jawel, Safal en Raju knippen van alle jongens de haren, een mooi gezicht ;0)
    Read more

  • Day 37

    Winterkleding

    November 14, 2016 in Nepal ⋅ 🌙 11 °C

    Vandaag is er om kwart voor 8 al bezoek! Een medewerker van de VSN organisatie komt met 3 Chinezen, die een aantal grote tassen meeslepen. Alles wordt uitgepakt… Veel kleren, voornamelijk voor de winter. Precies het goede moment, want vanmorgen is het erg koud en de komende 3 maanden staat het koude jaargetijde voor de deur. We krijgen mee, dat de Chinezen op wandelvakantie zijn en nog een laatste stop bij ons maken. Eén van hun is lerares en is op school een kleding inzamel actie begonnen bij haar leerlingen. Super idee! Voor bijna allemaal is er een dikke jas bij en dat vinden de kids super. Dan hebben ze nog 4 nieuwe rugzakken bij, pennen, linialen en… koekies :0) Alles wordt natuurlijk weer vastgelegd met vele foto´s… ook met ons. Maar communiceren met hun is bijna niet mogelijk, want de beide dames spreken helemaal geen Engels en hun begeleider zeer matig. Nu snel eten en naar school want inmiddels is het al laat!

    In de namiddag nemen we mandarijntjes mee. En daarna eerst aan het huiswerk. Maar tegen half 6 is er vandaag een zeer speciaal moment blijkbaar, dat hebben ze op school gehoord. De stand van de maan tot de aarde is vandaag ongewoon dicht, en daarom zal de maan veel heller stralen. En dan is het ook nog volle maan! Als de maan zich dan eindelijk laat zien, is het inderdaad een zeer mooi schouwspel… zo boven de huizen ziet ie er inderdaad veel groter uit. Op de foto´s niet echt te zien, maar dat we met z´n allen plezier hebben wel ;0)
    Read more

  • Day 36

    Knutsel- en sportdag

    November 13, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 21 °C

    Om welke reden dan ook is er vandaag geen school, en niemand kan ons echt uitleggen waarom…. hm…. We vragen de meiden of we dan vandaag onze meidendag kunnen doen ipv vrijdagnamiddag na schooltijd, wat niet ideaal is. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar blijkbaar voelen ze er niet zoveel voor merken we, geen zin!? Tja, ze zijn natuurlijk ook in de echte tienerleeftijd met hun 13-15 jaar ;)

    Goed, dan starten we nog maar een knutselactie. We hebben van de kids van Ronald en Heidi veel meegekregen en genomen. Deze keer nemen we verschillende ´plak´figuren mee (dieren, cijfers, letters) en papier om ze op te plakken. De grote meiden krijgen een extra zakje met hartjes en bloemen. Zoals gewoonlijk storten ze zich er weer vol op met hun enthousiasme. Maar goed, de één is natuurlijk sneller dan de ander en dat leidt natuurlijk tot een paar meningsverschillen, maar we proberen zo goed als het gaat iedereen een gelijke kans te geven. Delen blijft moeilijk…
    ´s Middags maken we met z´n tweeen even een wandeling en daarna doen we nog wat sportactivitzeiten met de kinderen: Badminton, voetbal, frisbee (die we meegenomen hebben). Deze keer zijn de meesten actief.

    Dan staat ineens Sudip (de zoon van onze opi) met vele vrienden voor onze neus. De vriendinnen willen hier met z’n allen (!) koken. Ze brengen een grote zak mee, waar in stukken gehakte kip inzit. Dat zijn vast en zeker wel 3 kipjes! Één kost 10 EUR! (ook hier weer een goed vergelijk hoe goedkoop wij kip kunnen krijgen…). De kip wordt niet zoals bij ons in mooie stukken gedeeld, nee… elke kip wordt in zijn geheel in kleine stukken gehakt en dan gebraden. Dat betekent dat er in bijna elk stuk ook bot zit. Natuurlijk zijn ook het vel en de ingewanden onderdeel van het geheel. Afgezien van de ingewanden vind ik het wel lekker zo´n stukje kip, dan maar wat knabbelen, maar voor Jana is het wat minder. Ze had zich beter als vegetarier uitgegeven zegt ze zelf, want dat vindt ze maar niks. Aan deze dagen ben ik goed af, en schuift er meestal nog wat van haar bord naar het mijne ;) Maar goed, het blijft erg zeldzaam dat er vlees op tafel komt dus al met al… Maar voor de Nepali‘s zijn dit echt zeer bijzondere dagen.
    Read more

  • Day 35

    Mutsenparty

    November 12, 2016 in Nepal ⋅ 🌙 17 °C

    Zaterdag, schoolvrij. ´s Morgens komen gelijk de jongens naar ons toe en vragen of we met hun kunnen rekenen. Afhankelijk van het niveau geven we ze weer optel / aftrek / vermenigvuldig opdrachten. Ze houden het echt lang vol, we zijn trots op ze.
    ´s Middags wordt blijbaar de verjaardag van iemand gevierd, maar het is voor ons niet helemaal duidelijk van wie en waarom hier. Op de tafel liggen in ieder geval kindermutsen en vele koekies. Shishir (hij heeft kunstenaars talent) heeft een heel grote poster gemaakt met “Happy Birthday“. Dan komt er een groep jonge mensen aan. Het ´feest´ begint met een verjaardagstaart. Dan krijgt inderdaad elk kind een muts. Komt eigenlijk goed aan behalve bij de meiden… de haren ;-) Vele vele foto´s en dan wordt de muziekbox weer opgesteld en wordt er met z´n allen gedanst. We komen in gesprek met één van de gasten die erbij is en ons uitleg geeft over het hele gebeuren. Hij heeft een organisatie opgebouwd, die verjaardagsfeestjes in wees- en bejaardenhuizen aanbiedt. Hij will iets goeds voor de armen doen op hun verjaardag, en dat komt blijkbaar goed aan want hij heeft behoorlijk wat aanvragen gehad en het worden er steeds meer. Het all inclusief pakket, inclusief kado´s, taart en herinneringsfoto´s is verkrijgbaar vanaf 100 USD. Veel geld voor Nepalese begrippen.
    Later doen we weer eens een kleuractie. De muren in de leerstudio beginnen er gelukkig steeds kleurrijker en vriendelijker uit te zien ;)
    Read more

  • Day 34

    Pannekoekendag

    November 11, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 22 °C

    Als de kinderen naar school zijn, beginnen wij het deeg voor de pannekoeken voor te bereiden. 4 liter melk en 30 eieren met het meel vermengen… Vandaag is het vrijdag, wat betekent dat de kids al om half 2 uit school komen. en dan willen we hun wat onbekends maar (hopelijk) lekkers geven. Nou vooruit, de pannen op het vuur en daar gaan we dan… We bakken in het totaal ongeveer 2 uur aan een stuk. Met het beleggen varieren we tussen bruine suiker en chocopasta met en zonder banaan. Velen vinden het lekker maar natuurlijk niet allemaal. Het is ook heel anders dan ze gewend zijn, zout ipv hartig… behalve de thee dan ;0) De uiteindelijk pannekoeken kampioene is Rima, met 6 stuks! We brengen ook nog een paar pannekoeken naar de 2 families in ons huis en uiteindelijk zijn er maar 10 pannekoeken over, ongelofelijk.
    Wij slaan vandaag het avondeten over, en ook bij de kinderen is het blijkbaar alleen maar een beetje overgebleven gebakken rijst.
    Read more

  • Day 33

    School bezoek bij onze kids

    November 10, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 21 °C

    Ons werk bij de Orchid school hebben we gestopt. Na de vakantieperiode, waar eindeljk weer normale schooluren zijn voor alle kinderen, hebben de leraren voor ons geen passend concept. Ze hebben voorgeslagen om voor verschillende leeftijden in de pauzen voor 20 minuten les te geven. Hm…? Als de kinderen eigenlijk pauze hebben zijn ze vast en zeker niet gemotiveerd in die tijd Engels te leren. En tevens zou dit voor ons betekenen dat we tussendoor veel moeten wachten. En zoals voorheen al het geval was, ze geven geen richtlijn en we moeten zelf maar zien wat ons invalt. Maar we zijn geen leraren die automatisch veel eigen ideeen meebrengen, en dan ook nog voor verschillende leeftijdgroepen… Dat klinkt voor ons alles niet optimaa. We doen het uiteindelijk ook niet voor ons, dus als ze niet echt willen… Daarom hebben we besloten ermee op te houden en die tijd te gebruiken om misschien nog een paar uitstapjes te maken.
    Maar vandaag hebben we evengoed een schoolproject. De 15 jarige Pramilla, die met afstand de beste is in Engels, had ons gevraagd of we bij haar in de klas eens voorbij kunnen komen. Ze wil graag dat we wat over onze landen, culturen en gebruiken vertellen. Dat doen we natuurlijk graag :0) Het is een grote klas van ca. 50 kinderen, maar ze luisteren allemaal en zijn geinteresseerd, heel anders dan in onze school voorheen… Vooraf hebben we een kort gesprek met de leraar, die ons uitdrukkelijk vraagt of we iets over onze begroetingsvormen kunnen vertellen. Dat wilden we zowiezo doen, en als we het thema aansnijden brengt dat daadwerkelijk de meesten tot lachen. Dat wij ons op de wang kussen of zoals de Duitsers omarmen, kunnen ze zich in Nepal niet voor stellen. Hier groet men zich zowiezo bijna niet, en wanneer ja, dan alleen maar met de groet Namaste waarbij men de handen met de binnenkanten tegen elkaar legt. Het uur is snel voorbij, ze hebben geen vragen maar zingen voor ons tot slot nog hun volkslied ;-)
    Daarna gaan we nog shoppen en kopen de laatste dingen voor onze geplande pannekoekdag morgen. Mmmm… we verheugen ons er zelf al op :0)
    Read more

  • Day 32

    VSN Project bezichtiging

    November 9, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 21 °C

    De vakantie is voorbij en we gaan weer over tot de orde van de dag. De kinderen gaan weer naar school, wat ze gelukkig graag doen, en wij slenderen met ze mee op weg er naar toe. ´s Avonds proberen we de kids altijd aan te moedigen huiswerk te maken en helpen ze daar waar we kunnen. Een paar wiilen ondertussen vrijwillig Engels verder doen, maar helaas ligt tussen dat wat er in het boek staat en dat wat ze kunnen helaas een wereld van verschil...

    Deze woensdag worden we door onze VSN organisatie opgehaald. Omdat bij onze aankomst in Nepal een festival aan de gang was, waren de meeste projecten gesloten, maar het bezoek ervan doen we dus vandaag. In de auto zit tot onze verbazing Dave uit Australie, met wie we de eerste dagen kennisgemaakt hebben. Hij heeft zijn missie in het klooster opgegeven… elke dag voor dag en dauw op moeten staan en de dagindeling vond hij ook maar niks…. maar is dat niet iets wat hij als boedhist zijnde vooraf had moeten weten vragen wij ons af?? Hoe dan ook, hij wil nu aan een school Engelse les gaan geven. We rijden om te beginnen naar de school die VSN volkomen nieuw vanaf 2008 heeft opgebouwd. Ondertussen heeft de private Engelstalige school 750 leerlingen! De school bestaat uit 2 gebouwen. Het kleinere van de twee voor kinderen vanaf 4 tot 10 jaar en een groter gebouw met meerdere etagen voor de oudere kinderen. Sommige kinderen wonen hier ook, omdat de afstand van huis naar school veel te groot is. Het ziet er werkelijk allemaal top uit voor Nepalese standaard. We kijken in elke klas even binnen en vragen wat ze aan het leren zijn. Alle lokalen zijn met tekeningen en knutselwerkjes opgevrolijkt. Ze hebben zelfs een klaslokaal vol met computers. Daarna nemen we een kijkje in een VSN weeshuis, dat we de eerste dagen al kort bezocht hebben. De kinderen zijn om deze tijd natuurlijk op school. Het goede voor hun is dat ze gelijk op de VSN school kunnen, want die wordt voor hun gesponserd. Dan kijken we gelijk nog bij het vrouwenproject voorbij. In 2 mini klaslokalen krijgen volwassen vrouwen les. Ze komen vrijwillig hier naar toe, voornamelijk om Engels te leren. Er wordt door VSN ondersteuning gegeven als iemand bv een eigen bedrijfje op wil zetten. De meesten vrouwen zijn getrouwd, hebben kinderen en zijn huisvrouw. Ze stellen zich één voor één voor en we zijn onder de indruk van het niveau en de motivatie die deze dames hebben. De oudste dame is al begin van de 70, chappeau! Daarna stellen wij ons natuurlijk ook voor en vertellen wat we in Nepal doen. De klassen worden op dit moment geleid door studenten die in hun laatste jaar zijn. We zijn echt onder de indruk, een mooi project! Met de auto verlaten we de Pepsi Cola wijk en rijden nu richting stad, op weg naar een dagopvang voor gehandicapte kinderen. Hier hebben ze een maxiale capaciteit van 15-20 kinderen, maar vandaag zijn er maar 4. Het aantal wisselt heel erg, omdat de kinderen vaak ziek zijn of de ouders ze niet kunnen brengen. Vele kinderen hebben het down syndroom of een gedragsstoornis en zijn zowel geestelijk als lichamelijk gehandicapt. Alles wordt gemanaged door een zeer vriendelijke dame. Zij en haar team maken echt een zeer goede, vriendelijke, zorgzame en competente indruk. Ze laat ons in alle rust de verschillende ruimtes zien en de activiteiten die ze zo met de kinderen doen. Met de weinige middelen die ze ter beschikking hebben, maakt het op ons een zeer positieve indruk. We zetten ons een poosje bij de kinderen die net hun fruitportie krijgen. We geven de moeder des huizes nog wat geld om fruit te kunnen kopen voor de komende weken en schrijven op haar verzoek nog een paar lovende regels in het gastenboek.
    Daarmee hebben we alle eigene projecten van VSN gezien en zijn echt onder de indruk en overtuigd van deze organisatie. En dan te weten dat de organisatie ook nog andere, niet eigen projecten ondersteunt, waaronder o.a. het weeshuis waar wij werken.

    Op de terugweg maken we nog een stop bij een grote supermark op verzoek van Dave. Jeetje, wat een keuze! Maar de prijzen…het lijkt wel of we in Europa zijn…maar wie kan dat hier betalen?! Aangezien we nog voor de kinderen willen koken een dezer dagen, slaan wij gelijk ook onze slag en kopen alvast vele dingen die we nodig hebben.
    Weer terug ´thuis´ vertellen we onze kids over onze dag, want ze zijn altijd geinteresseerd. Dan helpen met huiswerk en knutselen nog een beetje.

    Het was voor ons een mooie dag, Maar wat gebeurd er deze dag voor de wereld?? We hadden het de avond tevoor en in de vroege morgen hier al vervolgd, de presidentsverkiezingen in Amerika… het ongelofelijke wordt waar… Trump wordt inderdaad gekozen. De meeste Amerikanen hebben waarschijnlijk alleen aan hun land, de binnenlandse politiek gedacht, maar wat betekent dit de komende jaren voor de buitenlandse politiek?... We vinden het beangstigend dat zo iemand een aanzienlijk deel van de wereldmacht in handen krijgt…
    Read more

  • Day 31

    Het verhaal van de kinderen

    November 8, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 21 °C

    In het onderstaande deel kun je de achtergronden en geschiedenis van alle kinderen apart lezen. Verlaten om de meest verscheiden redenen...

    Srijansil Welfare Kids:
    We would like to give you the information about the children residing with us in our organization : (Information of 2073/2016)

    1. Sunisha: Ze is 3 haar oud en eerst sins 4 weken hier. Uma heeft haar en haar moeder Sandhya, bij haar laatste bezoek aan haar geboorteplaats, meegenomen. De vader/man heeft ze in de steek gelaten en Sandhya had quasi geen mogelijkheid zichzelf en haar kind te onderhouden. Uma’s aanbod houdt in, dat ze hun een dak boven hun hoofd en verzorging aanbiedt. Ze wil er ook voor zorgen dat Sunisha vanaf het volgende schooljaar naar een klein priveschool kan gaan (zoals de andere 2 kleinsten). Als tegenprestatie vraagt ze Sandhya te helpen met alles wat zo gedaan moet worden.

    2. Shristi Guvaju: - She is Four years old. She is from Sindhupalchowk. Her mother is missing and her father is handicapped, so there is no one to look after her. She was brought here by her father himself and she is with us since a year (2073).

    3. Ujjwal Kshetri: - He is five years old. There is no idea of his parents and his mother is out of contact by leaving him in rented room so the women from Mulpani rescued and brought him here. He is studying in class L.K.G. He is with us since 2072/01/12.

    4. Loken Bhandari: - His age is Nine years old. He is from Humla. His father is missing and no idea about his mother. Due to poverty, no one cared him and was left helpless. So the villagers brought him to us and are here since 2068. Now he is studying in class four.

    5. Suman Raut: - His age is ten years old. He is from Humla. His father is out of contact since he was gone for treatment of T.V. and his mother is unemployed. He has two sisters so hir mother can’t feed all of them. He was brought here by the help of villagers. Now he is studying in class Five. He is with us since 2067 B.S.

    6. Shisir Kunwar: - His age is 11 Years old. He is from Pyuthan. He is deprived from fundamental needs because his family is under poverty line. So the villagers brought him and h is with us since 2069. Now he is studying in class seven

    7. Harshit Upadhaya: - His age is 11 years old. He is from Kalikot. His family was affected by the conflicts during the time of insurgency. He has brought her by the villagers through Social Welfare Council. He is here since 2068. Now he is studying in class six.

    8. Krishna Sharma: - His age is 12 years old. He is from Baglung. His both parents are mentally retarded. Due to absolutely poverty he was brought here by the social worker from solidarity Nepal. He is here since 2069. Now he is studying in class seven.

    9. Paras Pandey: - His age is 13 Years old (06/10/2060). He is from Bajura. There is no idea about his father and his mother is unemployed. Due to his poverty, no one cared him and was left helpless. So the villagers brought him to us and he is with us since 2069. Now he is studying in class seven.

    10. Barsha Dhakal: - Her age is 13 years old (08/08/2060). She is from Kalikot. Her both parents are missing during the conflicts between the Maoists and the government. She is left here by her relatives since 2066. Now she is studying in class seven.

    11. Rima Puri: - Her age is 13 years old (29/05/2060). She is from Pyuthan. She is handicapped by birth (without a leg) so her parents didn’t cared her. They felt sin to give birth to her She has left helpless. She is herre since the beginning and was rescued from the Katmandu bus park (Balaju). Now she is studying in class seven.

    12. Nitu Dhakal: - Her age is 12 years old (29/04/2060). She is from Kalikot. Her father brought step mother and her mother is mentally ill. So due to poor health condition no one was there to look after her. She was brought here by a politician. She is with us since 2066. Now she is studying in class seven.

    13. Raju (Rajendra) Pandey: - He is 15 years old (08/10/2058). He is from Bajura. He lost both his parents. There was no one look after him so he was brought here by the help of villagers He is with us since 2068. Now he is studying in class Nine.

    14. Safal Nepali: - His age is 14 years old (10/05/2059). He is from Mugu. His mother is illand his father was missing during the period of insurgency. Villagers rescued him and brought him here by plane from Mugu. He is here since 2066. Now he is studying at class eight.

    15. Dipsikha Ghimire: - She is 15 years old (22/10/2058). She is from Sindupalchowk. She lost both her parents. She was brought here by the villagers. She is with us since 2068. Now he is studying in class Nine.

    16. Pramila (Prasamsa) Dhakal: - Her age is 15 years old (10/02/2059). She is from Kohalpur. Her family was affected by the conflicts during the time of insurgency. Her father brought step mother and her mother is unemployed so she was brought here. She is here since 2066. Now she is studying in class Nine.

    17. Sandhya: Ze is 22 jaar oud en helpt sinds een maand in het weeshuis mee. Zie ook de tekst onder nr. 1 Sunisha.
    Read more