Golden Rock

Na weer een nachtelijke busrit (nu in een super de luxe VIP bus) komen we aan op het busstation van Yangon, hier blijven we nog niet, want we pakken meteen een bus door naar Mount Kyaitiyo a.k.a. de Golden Rock. Gelukkig zijn er behulpzame mensen op het busstation, want tussen de 150 busmaatschappijen (!) en even veel meer bussen zien we door de bussen het bos niet meer. We hebben goede timing want onze bus vertrekt om 5:30, over 10 min en nog net even tijd voor een plaspauze en dan kunnen we verder voor de 5 uur durende rit. Aangekomen in Kinpun worden we naar een grote truck geloodst, met plaats voor zo’n 40 mensen en worden we de berg op gereden. Boven aangekomen eerst op zoek naar een hotel, wat best ingewikkeld is aangezien er maar 4 zijn. De prijzen op de berg zijn hoog en uiteindelijk komen we weer terug bij het eerste hotel voor maar liefst 75 US Dollar. Maar dan heb je toch wel een... kamer...(voor deze prijs in Azie krijg je overal een penthouse suite, hier dus niet...)

De golden rock is de meest bekende, beroemde (bedevaarts)plaats om te bidden in Myanmar en overal waar je kijkt zijn mensen met het geloof (Buddhisme) bezig. Vrouwen mogen wel dichtbij de rots komen, maar niet over een brug lopen en de rots aanraken, dit is alleen voorbehouden aan mannen. Mike heeft dus wel de rots aangeraakt. We lopen wat over het plein en zien een trap naar beneden. We hebben gelezen dat hier eettentjes moeten zijn, maar dat deze soms dicht zijn in het laag seizoen. Wij maar lopen en zien vooral mensen hout zagen en bouwen, 1 koffietentje welke open is, maar verder helemaal niets. Op een gegeven moment gaan we maar terug en slaan we linksaf richting wat eruit ziet als een sloppenwijkje (overal afval). We besluiten maar door te lopen en opeens staan we op een hele brede betegelde straat met overal eettentjes, blijkbaar toch de verkeerde afslag genomen.

Overdag is de rots minder bijzonder, maar ’s avonds tijdens sunset komt iedereen op het plein om de zonsondergang te filmen/fotograferen. Ook blijven mensen de hele nacht wakker om te bidden en te chanten bij de rots. Wij gaan ’s avonds naar bed en staan weer vroeg op om naar de sunrise te kijken. Deze valt helaas wat tegen door de vele mist. Bij de rots brengen alle mensen ontbijt naar buddha en deze worden ook meteen weer afgevoerd aan de achterkant (en misschien ook weer opnieuw verkocht, dit is een gouden business). Wij verbazen ons over een land/volk dat niet veel heeft maar wel elke dag voedsel en geld 'verspilt' aan Buddha op grote schaal.Read more