Miranda

Endlich hatten wir Cuesta de Miranda erreicht. Wir waren hungrig und müde. Um ehrlich zu sein, einfach total durch! Unterwegs gab es weder ein Cafe noch ein Restaurant. Am Nachmittag ist im ländlichen Bereich, wenn man dann mal Zivilisation findet, alles dicht (Siesta). Der Ausblick und das unterwegs regelmäßig wechselnde Panorama, gab uns genügend Aufwind, um immer wieder neue Kraft zu tanken. Wasser hatten wir zum Glück mehr als genug dabei 😉.
Kurz vor unserem Hotel haben wir dann noch einer Familien geholfen, deren Auto liegen geblieben war. Erst ging es zur Polizei Station, dann zum Mechaniker. Da der Polizist kein Auto hatte, nahm er mit der Familie auf unser Rückbank Platz. Argentinien halt war sein Kommentar 😅. Wie es im Leben so ist trifft man sich immer zweimal, dazu morgen mehr.
12h waren waren wir am Ende unterwegs und heilfroh endlich zuhause zu sein.

Sonunda Cuesta de Miranda'ya ulaşmıştık. Acıkmıştık ve yorgunduk. Dürüst olmak gerekirse, tamamen tükenmiştik! Yol üzerinde ne bir kafe ne de bir restoran vardı. Öğleden sonra, kırsal alanlarda medeniyet bulduğunuzda, her şey kapalıdır (siesta). Manzara ve yol boyunca düzenli olarak değişen panorama, pillerimizi tekrar tekrar şarj etmek için bize yeterince destek verdi. Neyse ki yanımızda fazlasıyla su vardı 😉.
Otelimize varmadan kısa bir süre önce arabası bozulan bir aileye yardım ettik. Önce karakola, sonra da tamirciye gittik. Polis memurunun arabası olmadığı için aileyle birlikte bizim arka koltuğumuza oturdu. Arjantin durağı onun yorumuydu 😅. Hayatta olduğu gibi, her zaman iki kez karşılaşırsınız, yarın daha fazlası.
Yolculuğumuz 12 saat sürdü ve sonunda eve döndüğümüz için çok mutluyduk.Read more