27-9 Taupō rustdag

Nou ja, rust. Eerst, omdat het steenkoud was en bleef miezeren, eens bekeken wat ik nou na Taupō wilde. Dat kostte moeite omdat ik eerst nog fietsroutes wilde doen. Al uitzoekend kwam ik erachter dat je óf een eindeloos lang stuk langs een drukke weg moet fietsen óf dat een stuk grade 3 of erger mtb is. Ik blijk ook Orakei gemist te hebben, nét te ver voor heen en weer. Taupō uit ri Tongariro NP kan ook alleen via rood, of via een mtb trail 3. In Nederland had ik gelezen dat je dat makkelijk kunt fietsen, maar ik vind 2 al nauwelijks te doen en iig niet leuk. Zo smal en bochtig dat je alleen je voorwiel ziet. En bij "mostly flat" heb ik ook echt een ander beeld.
Ik verzin wel een plan, maar vertrek enigszins in mineur ri Taupō. Gelukkig is er een fietspad. Blijken de "terraces" een uitzichtspunt te zijn op de thermo energie fabriek en mijn "fietspad" alweer zo'n kut-mountainbike pad. Grade 2. Huh. Ik heb gehuild van boosheid en later van angst dat jullie me nooit meer terug zouden vinden. Sterkt mij wel in mijn besluit om écht geen mtb meer te doen. Ik had nou geen eens bagage! Dus heb ik ook dat routeboekje niet gekocht, ik doe het zelf wel met gele/witte weggetjes. Pad kwam ook niet eens langs de gratis spa.
In de stad lukt het me wel om een klein flesje siliconenspray en afdichtmiddel voor de tent te vinden. Was in Auckland mooi niet gelukt. Ook lekker gegeten, uit de wind in de zon, bij WiFi. Een joepie stemming wil alleen nog niet lukken. Misschien straks bij de tent met mijn "rocky-road-slice". Met chocola en marshmallows. Was ook wel toepasselijk toch? Maar toch maar de gewone weg terug naar de tent.Baca selengkapnya