13-8 Marston Morretaine

Dat liep nog net goed af.
Rustig dagje met een redelijk vlakke route. Leuk, niet spectaculair. Een heel stuk fietspad door een mega park. Mooi. De camping in Milton Keynes is geen camping en caravaning meer, berekent me weer een vermogen en ik wilde daar eigenlijk toch al niet zijn. Het is pas 2 uur, ik ben nog niet moe, en ik heb campings genoteerd met reviews, dus dat moet goed gaan. Alleen dat gaat het niet. White cottage campsite heeft nooit bestaan. Heb ik toch iets niet goed gedaan. Inmiddels is het 5 uur en heb ik 85 km gefietst en de dichtstbijzijnde is 15 km. Dat zie ik niet meer zitten, vooral omdat ik mij niet meer vertrouw. Ik besluit te naar Marston Morretaine te gaan, lijkt wat toeristisch, daar zal toch wel een hotelletje of B&B zijn. Nee dus. Wel een forest center, met gras, toiletten buiten. Maar ik mag er niet staan, de toiletten gaan op slot. Wat een andere mentaliteit dan Nieuw Zeeland. Ik geloof dat dat me het meest tegen valt en staat van Engeland, dat regel neuken.
Terug in het dorp zie ik 2 mensen met een hond. Weten zij iemand met een grote tuin? Niet direct, maar ze hebben wel een logeerbed. Uhhh.. GRAAG! Giles en Esmé blijken ook geen Engelsen te zijn, maar geïmmigreerde Zuid Afrikaners. Zij is fysio (!), hij heeft net een ingenieuze fietskar ontworpen en is bezig met crowdfunding voorbereiden. En zo breng ik de avond door met barbecue met heel veel heerlijke salade, wijn en tof kletsen. Geroosterde marshmallows toe. Wat een toffe lui.Lue lisää