Satellite
Show on map
  • Day 2

    The Airport Song

    April 21, 2015 in the United States ⋅ ⛅ 14 °C

    En toch nog aangekomen in Nashville. Gisteren liep dan toch alles op rolletjes. Ontbijt bij een Salvadoriaan met de meest ongezellige plek van Washington, met sfeervol tl-licht en grote dozen voorraad frisdrank als decoratie.
    Op Dulles troffen we de fantastische Maureen bij Delta. Ze was vanaf moment 1 voornemens ons nu eens echt te helpen. Uiteraard waren de tickets van Stephen weer kwijt. Nu wilde een voor ons vreemde vliegtuigmaatschappij de tickets van Steef niet vrijgeven. Maar Maureen wist van wanten. Met Steef onder de arm maakte ze korte metten met haar conculegaas. En Maureen "loved Amsterdam". En ze meende het. Wist er de goede restaurants, straatnamen en overwoog zelfs een appartement te kopen aan de overkant van het IJ na haar pensionering.

    Na twee korte vluchten en veel hangen op vliegvelden, zijn we dan toch aangekomen in Nashville. Onze luxe Van opgehaald en peddel to the metal naar ons huis.

    De entree van de wijk deed even vermoeden dat we in de plaatselijke opvang van dak- en thuislozen terrecht waren gekomen, maar ons straatje is prachtig en het huisje ongelofelijk fijn en luxe.

    Koffers uitgepakt en op naar Downtown Nashville. En dat is fijn. Tientallen Juke Joints met band na band. Na een bord vol catfish, pulled pork en beef, en onder begeleiding van twee engeltjes van 19 op gitaar en bas, brak in Acme de hel los met een garage-punk-country band met een gemiddelde leeftijd van 17. Je moet maar durven als Joint om op prime time deze jongens een kans te geven.

    Nog een paar kroegjes gezien, maar in Tin Roof troffen we het bandje van onze gading. Heel fijne gitarist, moddervette mondharmonica speler en swingende drums en bassist. Bier er bij en klaar is de avond.
    Wordt er nog wel even halverwege de set een beer van een kerel op het podium getrokken, die voor de vuist weg even een deuntje weg zingt. Maar met een strot alsof hij zojuist ontbeten heeft met grof korrelig schuurpapier. Ongelofelijk lekker en goed. Maar na 1 nummertje verdwijnt hij weer in het donker van Lower Broadway.
    En dan valt Steef in slaap op zijn glas Cola Light.
    Read more