Satelliet
Weergeven op kaart
  • Dag 11

    Video killed the radio star

    30 april 2015, Verenigde Staten ⋅ 🌫 19 °C

    'T is clip-dag vandaag. De reis van Lafayette naar New Orleans gaan we gebruiken voor de clip bij de song die we hebben opgenomen in Memphis. Tijdens het rijden is het de bedoeling dat we aan locatiescouting doen: zoeken naar een plek met Amerikaanse cliché's, bij voorkeur in vervallen staat. En dat is gelukt. Een Amerikaanse veranda, vergeelde reclameborden voor BBQ's, een gele schoolbus, een vervallen cowboysaloon. Eerst start Gert met een uitgebreide doorloop van het kamerawerk. Hij zoekt door zijn lens naar de juiste beelden en juiste kameravoering. En dan is het playbacken geblazen. Snap nu waarom Herman Brood dat het moeilijkste onderdeel van zijn muzikanten-zijn vond. Maar de eerste shoots zijn leuk geworden.

    Tegen de avond rijden we New Orleans binnen. Wat een stad is dit. Feestgangers die ons de weg naar ons appartement regelmatig blokkeren, taxi's in elke straat, hotdog kramen die overdwars op de toch al smalle straten staan.

    Ons appartement ligt op een halve blok huizen van Boubonstreet, het middelpunt van het feestgedruis. We wonen nu boven het enige schnitzel-café van New Orleans. Wie ooit bedacht heeft een schnitzel paradijs in New Orleans te beginnen, weet ik niet, maar die heeft wel een behoorlijk vrije geest gehad. Ons balkon van 12 bij 2 meter ligt aan de straat. Een majestueuze plek om naar de straat, de stad en zijn kostgangers te kijken.

    New Orleans is lastig te beschrijven aan mensen die er nog nooit zijn geweest. Het is om te zien misschien wel 1 van de mooiste steden van Amerika. Kleine straatjes, huizen met Spaanse balkonnetje en bloemen en veel leuke winkeltjes en restaurantjes met terassen. Dat klinkt bijna lieflijk en dat is het ook, maar het is ook iets anders. Alles loopt hier in het extreme door elkaar. Alleen al in de Franse Quarter, wat eigenlijk niet eens zo groot is, is het een onwaarschijnlijke combinatie van architectuur, kunst, muziek, sex en eten. Alles is er en zit gewoon naast elkaar. In de ene tent staat een tam Jazz orkest de solo te begeleiden van een stokoude klarinetist, aan de overkant van de straat staat een hardrockband te beuken, door de ramen van een romantisch huis schreeuwen dragqueens met iets te lage stemmen om aandacht, een deur verder speelt een Brass Band heerlijk funk, daarnaast zit een peepshow genaamd "barelyl legal", op een hoek van de straat zitten een violiste en een gitariste onwaarschijnlijk goed nummers te spelen die het midden houden tussen zwaar klassiek, jazz en zigeunermuziek, een block verder zit een man bijna ontkleed met een plastic paardenkop op zijn hoofd op een paar emmers te tikken, in een zaal vol feestende mensen staat een grote band jaren 70 disco en funk de zaal in te spuwen, kunstenaars tonen hun werk in mooie ateliers, voodoo priesters die je van je demonen af helpen, kleine Cajunstyle honky tonks om heerlijk te eten en grote sjieke balzalen waar uitgebreide culinaire diners worden geserveerd. En overal is muziek....over al.

    En zo extreem als de omgeving is, zo extreem van soort zijn ook de bezoekers. Half ontklede Engelse dronkaarden, vrijgezellenfeestjes verkleed als engeltjes, opgekrikte rappers, vrouwen op veel te hoge hakken met veel te strakke jurkjes, groepjes vrienden op stap zonder de vrouw, groepjes vriendinnen op zoek naar lust, brave stelletjes, muziekliefhebbers, losers en zwervers, zakenlui. Alles door elkaar. En dat in een prachtige Spaans aandoende omgeving en een temperatuur van ongeveer 22 graden. En dat alles onder wakend oog van de New Orleans Police force die op elke hoek van de straat aanwezig is en vooral dient als decor voor menig uitgelaten vriendinnen groepje die graag met de officier en zijn paard op de selfie wil.
    En de Mississippi stroomt rustig door.

    Uiteraard is het eten hier weer fantastisch. Het ziet er vaak niet echt fraai uit, maar het smaakt allemaal zo lekker. Dus na een bord Jambalaya en blackened garnalen en een flinke portie breadpudding hebben we ons gestort in Bourbonstreet. Al je zintuigen worden tot in de extremen geprikkeld. Vlak na middernacht op ons balkon geslopen en vanuit onze loge nog een uurtje de feestgangers bestudeerd.
    Meer informatie