Tot aan Meadows of Dan

Dit was de eerste nacht bij normale temperaturen. Dus voor ons doen lekker lang geslapen. Op weg terug naar de Parkway toch maar even de Roanoke-Zoo meegepakt. In een “Zoo-choo-train” werden we door een 75- jarige machinist in een minitrein 2 maal rond het dierenpark gereden. En dat alles in een recordtijd van 3,5 minuten. Een enorm park dus. Maar alleen al het moeizaam in de kleine dieseltrein kruipen van de 75 jarige manke opa was de moeite waard. Met alle aandacht voor alle kinderen luidde hij hard de stationsbel en wees onderweg enthousiast de vogels en beesten aan. Overigens was Robbie meer onder de indruk van een groepje Mormonen dan van de dieren.
Na een mooie rit door het heuvelachtige deel van de Parkway (mooie groene weiden, grote donkerrode “barns”, metalen silo’s, metershoge rododendrons, bloeiende magnolia, donkergele azaleas, git-zwarte koeien, spierwitte kerkjes en houten huizen in allerlei kleuren) hebben we uiteindelijk bij Mabry Mill een heerlijke pannenkoek gegeten (als beste van de hele Parkway getest, zeggen ze). Robbie werd daar overladen met “cute, beautifull, honey, pretty, lovely, angel...........” van het bedienend personeel.

Overigens het plaatje hierboven van de watermolen(=Mabry Mill) is het meest geschoten plaatje van Virginia. En het wordt voor het gemak in nog 10 staten van Amerika gebruikt op lokale ansichtkaarten.

We staan nu op een heuvel in Meadows of Dan. Een klein western dorpje met wat winkeltjes, een hotel, een kerk, een knife-shop, een bakery, de regio dealer van New Holland tractoren, een candy/fudge-fabriek en een camping.Leggi altro