Linville Falls again

Vandaag de reis even in een lagere versnelling gezet en blijven hangen in Linville Falls. De ochtend gebruikt om de Falls te beklimmen. Exact 10 jaar geleden hebben wij (Erica en BJ) deze Falls als eens afgedaald. Dat was destijds een zware klim, dus dat hebben we Robbie maar niet aangedaan. Op een iets begaanbaarder paadje de waterval nu dus beklommen. En ondertussen ontvangt Robbie voortdurend complimentjes van mede-hikers. Ze vinden het vooral zo leuk omdat ze denken dat Robbie later een echte hiker gaat worden nu zo mee mag. Wat ze niet weten is dat Robbie de terugweg altijd in de rugdrager wil en het heerlijk vindt om als een prinsesje door het bos gedragen te worden. Dus of dat hiken echt wat wordt.......?

Overigens ontwikkelt Robbie zich in rap tempo tot volwaardig fotograaf. Met haar eigen toestel klikt ze er vrolijk op los en maakt met ons toestel regelmatig foto’s van ons twee. En ze lukken ook nog allemaal. De foto van ons drieen (hierboven) is natuurlijk gemaakt door een mede-hiker. Het is bijna een volwaardig sociaal gebeuren dat foto’s van elkander maken. Op elk hoogtepunt van een hike worden kwistig toestellen uitgewisseld om elkaar op de foto te zetten. Doorgaans in verliefde en vrolijke poses met op de achtergrond het doel van de hike. Je bent altijd blij als je je eigen toestel terug hebt en het niet verwisseld is met 1 van de andere toestellen. Of dat op jouw toestel een ander verliefd koppeltje staat. (“would you mind taken a p....” ”oh no, sure......one two three smile, there you go” “thank you so much” “you’re welcome” “shall i take a picture of y.....” “oh if you would be so kind” “sure...1.2.3...................and so on)

In de middag hebben we geluncht in het “tacky” little Switserland” (corned beef met zuurkool en zwitserse kaas, met daarbij de onvermijdelijke chips) en hebben we een grote “applefarm” bezocht.Читать далее