I Hardly Ever Sing Beer Drinking Songs

Vanochtend gestart met een 9 kilometer Run door Fort Collins. Het is hier heet (boven de 30 graden). Maar gelukkig ben ik vroeg wakker en kan dus voor de hitte uit beginnen met rennen. De route loopt dwars door de wijkjes om ons huis. De hele route loop ik over een strak aangelegd betonnen voetpad, langs honderden houten vrijstaande woningen, met keurig aangelegde en gemaaide gazonnetjes, een opgerolde krant in plastic op de oprit, hier en daar een Amerikaans vlaggetje in de aarde geprikt en allemaal met een garage groot genoeg voor 2 auto’s. Op veel opritten staan ook 2 auto’s, opvallend vaak 1 personenauto en daarnaast een 4wd of pick-up. En zie hier de tegenstelling Nederland-USA: niemand heeft een hegje of hekje om zijn voortuin. In Nederland heeft men toch als snel de neiging om, hoe klein de voortuin ook is, er snel een Gamma-hekje te plaatsen of haagje in te planten. Hier lopen de openbare ruimte en de tuin bijna naadloos in elkaar over. Geen stoeptegels te bekennen, alles aangelegd met grote platen gegoten beton.

Pas na 5 kilometer rennen kom ik de eerste blok rijtjeshuizen tegen.

De ochtend zijn we naar de Satanka Cove afgereisd. Net buiten Fort Collins ligt het Horsetooth Reservoir. Rond 1930 stond de Poudre Valley jaren droog. Het Reservoir werd ontwikkeld om het probleem op te lossen. Een enorm meer is het gevolg.Er is een oude inheemse Amerikaanse legende over de rotsen om de grote plas. De Vallei van Tevredenheid (vandaag Horsetooth Reservoir) werd eens bewaakt door een reus, zodat er niet op buffels, herten of antilopen kon worden gejaagd. Chief Maunamoku leidde een troep Indianen om de reus te vermoorden. Bij het doden van de reus sloeg de chief met een tomahawk (uit de hemel) recht in het hart van de reus, eerst in het midden, daarna rechts en daarna links. De volgende dag transformeerde de reus in steen en ligt nu aan (en in) het meer en staat bekend als Horsetooth Rock.

En nu kun je er Suppen. En voor beginners als wij zijn ging het best aardig. Beetje wiebelig in het begin, maar al snel werd het meditatief peddelen over het enorme meer. Geen zuchtje wind, geen golven, 30 graden, wolkje voor de zon en om ons heen af en toe een duoootje American Housewifes die al peddelend de laatste roddels uit de buurt doornamen.

Vanmiddag heb ik me maar eens goed laten voorlichten over de bieren uit Fort Collins. Met wel 20 kleine brouwerijen (met elk veel verschillende bieren) een waar walhalla voor bierdrinkers. De “bierspecialist” van dienst in de Liquor Store was een mengeling van een Franse oververhitte sommelier en een Amerikaanse football-fan. Vol overgave stortte hij zich op het enorme bierrek in de liquor-store om met met veel armgebaren uitleg te geven over de bieren. Mooie omschrijvingen van de namen, de herkomst, de gewonnen prijzen, de nadronk, smaaksensaties, het alcoholpercentage & het doordrink-gemak. Typisch Amerikaans: vol passie en met veel energie.

Uiteindelijk 12 verschillende bieren meegekregen, allemaal van harte aanbevolen door mijn eigen zytholoog. Bij de uitgang rende hij me nog achterna met een kaartje van een plaatselijk brouwerij met op de achterkant "2 free taster trays" geschreven (met een handtekening van hemzelf, waarbij hij in de bochten van de W twee puntjes had getekend, zo grappig #not). Mag ik inleveren als ik in de brouwerij kom.

Als de thunderstorms zich vanavond een beetje rustig houden, gaan we vanavond met de Belgisch/Amerikaans familie V. naar het wekelijkse foodtruckfestival in City Park.

https://www.youtube.com/watch?v=dQ3VpAEDzXwRead more