The Wicker Man (1973)

21 juni 2025 – Warmste en langste dag van het jaar. 32 °C

Het is de langste dag van het jaar. En in Engeland, land van dolmens, druïden en alternatieve festivals, is de zonnewende bijna religie. Niet alleen Stonehenge trekt zo’n 25.000 man in gewaden aan – ook her en der duikt er een alternatief feestje op. Dat zouden we vandaag nog merken.

We vertrekken relaxed, richting Colchester. Ik kwam er eerder al doorheen toen ik solo naar Harwich reed, maar met al die tassen op m’n fiets was het toen vooral hoofdstraat en kasteel. Nu gaan we samen op verkenning. Het is heet, te heet eigenlijk voor een stad, maar dat blijft voorlopig zo, dus we gaan het toch maar doen.

De route naar Colchester slingert eerst over rustige landwegen, dan volgt een bosgedeelte met hobbelige paden. Qua temperatuur top, maar voor Erica’s elektrische damesfiets iets minder geschikt – die houdt meer van asfalt dan van uitstekende worteltapijten.

In een dorpje is het gezellig druk. We stoppen bij de plaatselijke Turkse bakker voor koffie en baklava – vers, zoet, plakkerig, perfect. Daarna wandelen we wat rond in middeleeuwse straatjes en langs het kasteel, waar op dat moment een wekelijkse 5K-run bezig is. Renners zigzaggen door de kasteeltuin. Altijd weer leuk om te zien hoe verschillend mensen rennen. Sommigen zo licht als een veertje, anderen stampend, puffend en hijgend als een nijlpaard op de vlucht.

Op de terugweg willen we langs bij Skylark Social, een kruising tussen farm shop, wijngaard, café en een festivalterrein. Inclusief Jack Rabbit-bierbrouwerij. Maar als we aan komen fietsen is het er verdacht stil. Alles lijkt klaar voor iets groots. Een stratblokkenfase van iets groters. En ja hoor: gesloten wegens zonnewendefeest. Alleen toegankelijk voor genodigden met een kaartje, niet voor fietsende passanten.

Dan maar naar de lokale Waitrose Mini, een soort Engelse AH to go in een tankstation – iets minder charme, maar voldoende koude drankjes en snacks. We doen boodschappen alsof we bij een reguliere supermarkt zijn en veroorzaken daardoor bij de kassa een lange file van wachtende benzineklanten.

’s Avonds eten we in de Shepherd & Dog, onze dorpspub. Ribbetjes, shepherd’s pie, en toe apple crumble met custard. Klassiek pubvoer – voedzaam, vet, vertrouwd. Terwijl wij eten, stijgt het volume aan de bar. Dronken mannen en vrouwen, luid gelach, een roep naar de midsummer night. De Saskia en Serge van Essex arriveren om hun geluidsinstallatie op te bouwen voor een meezingavond in het café. We besluiten het niet af te wachten en voor het pubgezang begint op huis aan te gaan.Les mer