Tyrona NP and goodbye Colombia

Vanuit Cartagena naar Santa Marta gegaan. Santa Marta zelf stelde niet heel veel voor, het strand was ook niet echt schoon of aantrekkelijk. Daarbij was het in Santa Marta nog zeker 5 graden warmer dan Cartagena, met als gevolg dat het in straaltjes van je afliep terwijl je stil zat. Dus hier niet lang gebleven.

De volgende dag gelijk doorgegaan naar Minca, dit ligt een stuk hoger en zou cooler zijn. Dat was niet het geval, maar wel een super leuk plaatsje in de bergen. Prachtige omgeving en gezellig plaatsje.
Hier zijn we naar de watervallen (cascadas de Marinka) gelopen en hier gerelaxed in de hangmat.

We kwamen erachter dat er geen pinautomaat in Minca is en ook niet rondom Tyrona NP, dus weer terug gegaan naar Santa Marta, gepind en door naar Calabazo. Calabazo is een super klein plaatsje naast de ingang van Tyrona.

De volgende ochtend erg vroeg vertrokken, om 5.30 's ochtends, we hadden namelijk gehoord dat het park pas opent om 6.30u en dat je daarvoor gratis naar binnen kon komen. Dit scheelde mij een heel dagbudget. Uiteindelijk 2 nachten in Tyrona geslapen. De eerste nacht aan Playa Brava in een hangmat, dat was even wat anders. De dag erna in Arrecifes. Hier zouden we ook in een hangmat slapen, maar die hingen super dicht op elkaar (als sardientjes in een blik) en de tent naast ons was leeg, dus samen met een Amerikaans meisje (die we voor de 3e keer tegen kwamen) in de tent geslapen.
Tyrona is een super mooi NP met hele gave stranden. Helaas kun je maar op weinig plekken zwemmen, omdat de zee te ruig is. Playa Brava was heerlijk rustig (Colombianen houden niet van wandelen), San Juan was super druk en Arrecifes zat er een beetje tussenin. De dag dat wij het park uitliepen (via de hoofdingang) kwamen er duizenden mensen achter elkaar het park binnen. Semana Santa was begonnem, het paasweekend bij ons is hier van donderdag tot zondag en dan gaan ze allemaal massaal naar het strand. Wij waren dus heel blij om te vertrekken :-)

Na weer een nachtje in Santa Marta met de nachtbus naar Bogotá gegaan. Terug in de kou en de regen. Hier 3 nachten doorgebracht. Naar het bekende Museum de Oro (goud museum) en het Botero museum geweest. Botero is de trots van Colombia, een kunstenaar die alleen maar dikke mensen tekent en daar beelden van maakt.
Verder nog een typisch Colombiaans spel gespeeld "tejo", hierbij gooi je met een metalen puck op papierenzakjes met gunpowder. Dit geeft een geweldige knal en klein beetje vuurwerk.. erg leuk!

En dan was het gister mijn laatste avond, een drankje gedaan in een typische Colombiaanse kroeg, gedanst met Colombianen en Colombiaans bier gedronken. En nu is het tijd om afscheid te nemen van Colombia en daarmee ook van Zuid Amerika en Michaela natuurlijk. Afgelopen 3 maanden zijn voorbij gevlogen. Colombia heeft een plekje in mijn hart gekregen, heb veel moeten overslaan vanwege tijdsnood, dus kom hier zeker nog een keer naar terug. Het is een land van arm en rijk, heel veel daklozen, maar ook van veel rum, dansen en kleuren.
Het land is groter dan ik doorhad (alleen het amazone gedeelte is al even groot als Duitsland) met enorm veel verschillende dingen te zien, regenwoud, desert, stranden, cultuur en geschiedenis. Een land waarvoor mijn 5 weken niet genoeg waren.

Zometeen het vliegtuig in naar Cuba, heel benieuwd wat ik daar kan verwachten. Het is een land van grote tegenstellingen volgens mij, dus ik zie wel. Cuba schijnt heel slecht internet te hebben en meeste hostels/casa particulars hebben geen wifi, dus ik ben waarschijnlijk heel slecht bereikbaar.

Wederom, laat een berichtje achter met je naam en tot over 3,5 week in Nederland!Read more