Australië & Zuid Amerika

July 2018 - March 2024
Na 20 maanden is het tijd om weer door te gaan. Eerst naar Australië. Eindelijk ga ik het mooiste stukje zien, namelijk de westkust. Vervolgens door naar Zuid Amerika waar Chile, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia en Cuba op de planning staan.
Currently traveling
  • 74footprints
  • 9countries
  • 2,074days
  • 657photos
  • 9videos
  • 67.0kkilometers
  • 55.5kkilometers
  • Day 1

    Here we go again :-)

    July 16, 2018 in New Zealand ⋅ ☀️ 14 °C

    Welkom terug allemaal, 

    Na ruim anderhalf jaar in NZ is het eindelijk tijd om weer door te reizen. Na veel wikken en wegen toch besloten bij findpenguins te blijven, aangezien het album er wel erg gaaf uit ziet en het voor mij makkelijk te gebruiken is.
    Voor de volgers het ook makkelijker, aangezien je geen account meer hoeft aan te maken, maar gewoon een reactie kunt achterlaten :-)

    Sinds september 2017 ben ik aan het werk geweest bij restaurant BlueBiYou in Papamoa Beach, in juni veranderd naar The Blue, hier veel uren kunnen maken over de zomer (45 tot 50 uur per week) en ook nu nog steeds druk en gezellig, maar wel besloten weer door te gaan. Gelukkig vind ik mijn werk en collega's nog steeds leuk, anders was ik al veel eerder weggeweest, voordat omdat er in Papamoa zelf niet veel te beleven is. Een leuk plaatsje naast het strand, maar dat is alles. Mijn auto al verkocht in december en Papamoa ligt net te ver af van de rest om dat op de fiets te doen. Wel wat leuke tripjes kunnen maken met de bus van het werk en een auto gehuurd van een vriendin. 

    Zo ben ik een weekendje richting Gisborne geweest. Hier mijn oud collega's en hostel opgezocht. Het originele plan was om vrienden van afgelopen jaar te zien, maar die zitten overal over de wereld (Canada, UK, Duitsland, Zuider eiland etc), maar was uiteindelijk wel leuk om iedereen weer even te zien en even een paar dagen weg te zijn. 

    Een aantal weken later mijn laatste deel van mijn trip gemaakt, namelijk Northland (het stuk boven Auckland). Dit was een mooi stukje en heerlijk om weer even wat anders te doen dan werken. Hier begonnen met het bezoeken van de grootste (Tane Mahuta "life giver", stamomtrek 13.8m, totale hoogte 51.5m en inhoud: 244.5m3) en een-na-grootste Kauri (Te Matua Ngahere, stamomtrek 16.4 m, totale hoogte 29.9m en inhoud van 208.1 m3) tree, die waren erg indrukwekkend.
    Vervolgens naar Cape Reinga (waar de Tasman Sea en de South Pasific Ocean samen komen) gereden, maar helaas geen draaikolken of 2 verschillende kleuren in de oceanen gezien, had hier vele goede verhalen over gehoord :-). Vervolgens via de sanddunes (voelde alsof ik in een woestijn liep zo groot) en 90 mile beach naar Wangaria Bay gereden en hier heerlijk aan het water gekampeerd. De volgende ochtend eindelijk geluk en eindelijk dolfijnen gezien, die kwamen een rondje door de bay maken. Vervolgens na een hike door gereden naar Tutukaka (geweldige naam :-)) en hier na 1,5 jaar ook weer gedoken (op de Poor Knight Islands), Even wennen met zulke dikke wetsuits aan, dus wat moeite tijdens de eerste duik met mijn buyoncy, maar 2e duik ging gelukkig weer lekker. De volgende dag nog een laatste stop gemaakt bij de gannets voordat ik weer terug naar Papamoa moest. Eindelijk de gannets gezien. In de zomer zitten ze met duizenden bij elkaar, nu waren er nog een stuk of 100 over. 

    Nu is het tijd om mijn spullen uit te zoeken, mijn tas te pakken en weer afscheid nemen en dan door naar Australië 😃😃

    Hieronder de foto's van mijn trip naar Northland
    Read more

  • Day 15

    Goodbye NZ, Hello Ozzie :-)

    July 30, 2018 in New Zealand ⋅ ⛅ 11 °C

    Na 2 weken lang spullen uitzoeken, tas inpakken, uit eten op mijn vrije dage en afscheid nemen is het eindelijk tijd om NZ te verlaten. 11 maanden gewerkt bij The Blue en ondanks dat ik blij ben weer op pad te gaan, blijft afscheid nemen het vervelendste deel van reizen.
    Gelukkig ga ik een aantal wel weer ergens in wereld tegenkomen, aangezien je toch wel weer goede vriendschappen opbouwt.

    Maar ach, bij elk afscheid hoort ook weer een nieuw begin en zo gaan we door naar Australië. Na 8 jaar eindelijk terug en het mooiste stuk (zeggen ze) van Australië ontdekken. Vandaag vlieg ik vanaf Auckland naar Brisbane (3.50uur) dan een korte overstap om door te vliegen naar Alice Springs (3,5uur). Hier zal een vriendin (Michaela) mij oppikken. Michaela heb ik afgelopen jaar in Franz Josef in NZ leren kennen en ik heb bij haar in Methven gewoond, toen ik mijn pols gebroken had.
    Samen met een ander meisje gaan we eerst naar Uluru. Vanuit hier gaat het andere meisje door naar Melbourne en wij gaan terug naar Alice Springs en dan door naar Darwin. Vanaf hier is het de planning om van Darwin via de kust naar Perth te gaan. De meest rechtstreekse route voor deze trip is ongeveer 6700km.. maar daar komen waarschijnlijk nog vele afwijkingen bij :-)

    Als afsluiting van NZ, hier nog wat leuke feitjes:
    - Als je iemand een vraag stelt en ze kijken je aan en trekken hun wenkbrauwen op, dan is het antwoord ja.
    - Een CC and dry is een Canadian Club en ginger ale
    - Een lemon lime and bitters is lime cordial (ranja) met lemonade (sprite), bitters (heeft 40% alcohol, gelukkig doe je er maar een paar druppels in aangezien kinderen het ook drinken) en een schijfje citroen.
    - Verder mixen ze alle drankjes (lemon, lime & soda, cola & raspberry, lemonade & raspberry etc).
    - Ze hebben geen curriculum op scholen behalve voor engels en wiskunde
    - Fietspaden kennen ze wel sporadisch, maar die verdwijnen net voor een kruispunt of rotonde, waardoor het dus eigenlijk gevaarlijker wordt.
    - Ze kennen geen lengtematen in broeken (met als gevolg voor mij dat ik een jaar lang 3/4broeken gedragen heb)
    - Huizen zijn niet of nauwelijks geisoleerd en hebben veelal enkel glas, centrale verwarming hebben ze niet (te duur), ondanks dat het in de winter hier vriest 's nachts (zuidereiland werd het op plekken -12). Dus iedereen slaapt met elektrische dekens, kruiken of met heatpumps (airco die warme lucht blaast).
    - In het zuidereiland was het normaal om bij de ingang van de supermarkt gumboots (regenlaarzen) te zien staan, zo houden ze de supermarkt schoon door op sokken te lopen.
    - Verder is het hier normaal om op blote voeten te lopen, te gymen etc.
    - Bij het uitgaan zijn de meiden vaak enorm opgemaakt, korte jurkjes en hoge hakken, terwijl de mannen vaak lijken alsof ze rechtstreeks van werk komen.
    - Meeste Nieuw-Zeelanders hebben zelf nog nooit een wilde kiwi gezien.
    - Verder volgt bijna iedereen de rugby, de all blacks, tijdens de wedstrijden zijn de barren vol, maar zodra het eindsignaal gaat is de bar leeg. Maakt hierbij niet iit of ze gewonnen of verloren hebben.
    - Tot slot iedereen kent de haka en voor elke wedstrijd wordt die uitgevoerd, ook bij de niet-rugby sporten
    Read more

  • Day 19

    Uluru, Kata Tjuta (Olga's)& Kings Canyon

    August 3, 2018 in Australia ⋅ ☀️ 15 °C

    Laatste dag in NZ doorgebracht met Norci, oud collega en huisgenootje, zij woont en werkt nu in Auckland en was toevallig vrij op maandag. Dus lekker geluncht, wandeling gemaakt naar een hill in de buurt en wezen wandklimmen. Best leuk en actief. Vervolgens bij mijn hostel afgezet en maar een wijntje gepakt met mijn kamergenoten. Moest om 3u opstaan, dus dacht met wijntje iets meer kans om te slapen... helaas... niet geslapen..

    Vervolgens om 6.45u het eerste vliegtuig in naar Brisbane, 3.50 uur, daarna een overstap van bijna 2 uur en door in het vliegtuig naar Alice Springs, 3.5uur. Super koud in het vliegtuig, maar zo'n gaaf uitzicht. Rode dessert, met wat groen en strakblauwe lucht, geweldig!

    Eenmaal in Alice Springs stonden Michaela en Nora al te wachten, dus de auto in en 160km gereden naar onze free campsite. Hier tent opgezet, gegeten en gekaart en bed ingedoken. Lange reisdag, maar voelt goed om weer in Ozzie te zijn en heb goed gezelschap ☺

    Volgende ochtend doorgereden naar Kata Tjuta National Park. Hier eerst de Olgas bezocht, super gaaf en indrukwekkend. Wat korte wandelingen gemaakt en doorgereden naar Uluru voor sunset. Helaas was net bij het laatste stukje wat bewolking, dus niet de magische kleuren gezien, desalniettemin nog steeds indrukwekkend. Volgende ochtend vroeg op voor zonsopgang, helaas was het erg bewolkt en begon het ook te regen, dus behalve een grijze Uluru niet veel. De regen even afgewacht en begonnen aan de base walk rondom de Uluru, paar buien en veel wind (dacht dat we in de dessert waren?!) Zelfs kleine watervallen vanaf de Uluru kunnen zien, blijkbaar naar 1% van de mensen die dat ziet. Toch besloten nog een extra nacht te blijven en nog 1x de zonsopgang gaan proberen. Deze was wel erg gaaf.

    Na zonsopgang doorgereden naar Kings Canyon, geweldig dit! Onderweg eerst een wilde kameel gezien. Stak heel relaxed de weg voor ons over. Michaela rn Nora geloofde niet dat er wilde kamelen waren... ik had gelijk 😊 En dan Kings Canyon zo indrukwekkend en geweldige omgeving. Hier een hike gemaakt naar de top en hier rondgelopen, super gaaf!

    Na de hike doorgereden naar onze campspot en een kangaroo gezien, ondanks dat ik ze al eerder gezien heb, toch leuk 😊 eenmaal aangekomen bij de campground maakte de auto een raar piepend geluid. Iemand gevraagd of ze verstand van auto's hadden, hij dacht dat het de rem was. Dus wiel eraf gehaald, gekeken, konden niks vinden, wiel er weer opgezet en op de een of andere manier was dat genoeg, magische handen, alleen geen idee wat we gedaan hebben, haha...

    De volgende ochtend hadden we een dingo op onze campsite. We hoorden ze al 2 nachten geleden (dacht dat ze alleen op fraser island leefden, blijkbaar dus niet). Vervolgens weer terug naar Alice Springs gereden. Hier een extra deken kopen (het vriest hier 's nachts en overdag is het 29 graden, dat noemen ze winter 😂). Dan weer afscheid nemen van Nora, zij gaat naar Adelaide en Michaela en ik gaan door naar Darwin.

    Foto's van mijn laptop volgen later als ik we in Darwin zijn waarschijnlijk :-)
    Read more

  • Day 27

    Devils Marbels, Litchfield NP & Darwin

    August 11, 2018 in Australia ⋅ ⛅ 26 °C

    Nadat we afscheid hadden genomen van Nora zijn we vertrokken richting Darwin. Na Alice Springs tot Uluru en terug wat al zo'n 1200km was, hadden we nu weer 1500km voor de boeg. Veel rijden dus en onderweg niet veel te zien.

    Eerste stop was Devils Marbels. Dit zijn grote rotsblokken die willekeurig gedropt lijken te zijn. Wel gaaf in een vlak landschap met rode aarde, witte grassige planten en lage bomen en dan vanuit het niets mega rotsformaties. Hier op de camping ernaast verbleven waardoor we een gave zonsondergang en zonsopgang hebben kunnen zien.

    Vanuit Devils Marbels doorgereden naar de natural hotsprings in Katherine. Hier in gezeten na zonsondergang, dachten dat is gaaf met de sterrenhemel boven je. Wat ook het geval was, totdat Michaela iets over haar schouder voelde lopen (waarschijnlijk een kikker) en ik er toen klaar mee was. Dus de hotpools uitgegaan en drankje gedaan met wat live muziek.

    Vervolgens naar Litchfield National Park doorgereden. Hoorde hier erg veel goede verhalen over. Park was mooi veel verschillende watervallen en meertjes om in te zwemmen, erg lekker aangezien de temperatuur rond de 30graden is elke dag. Hier verschillende hikes gemaakt, en vooral veel genoten van de zon. Naast onze camping was een waterval met groot meer, heerlijk. Voordat ik het water in ging zag ik al een grote salamander op de rots zitten, dus niet echt relaxt gezwommen. Vervolgens wat informatie gelezen dat er kleine krokodillen zwemmen (blijkbaar niet gevaarlijk) en dat het in regenseizoen gesloten is, omdat dan de zoutwater krokodillen via de riviertjes in het meer komen. Na deze info, heb ik er maar niet meer gezwommen :-)
    Verder in datzelfde stuk hingen de bomen vol met mega grote vleermuizen (fruit bats) die een mega lawaai maken.

    Vanuit Litchfield NP doorgereden naar Darwin, wederom veel goede verhalen over gehoord en dat was waar. Goede vibe, relaxte atmosfeer en klein centrum. Hier overdag het centrum verkent (shoppen en eten :-)) en bij het lagoon gelegen. In de avonden naar de Mindil sunset beach market geweest, uit gegaan, film gekeken in deckchair cinema (open lucht bioscoop), krokodil en buffalo gegeten, was beide niet heel bijzonder alhoewel buffalo wel een aparte smaak had en tips gekregen van onze host. We hadden via couchsurfing een slaapplaats geregeld voor het weekend wat super was. En nu door naar Kakadu NP :-)

    Heb nog wat foto's aan het afgelopen bericht toegevoegd :-)
    Read more

  • Day 30

    Jumping crocodiles en Kakadu NP

    August 14, 2018 in Australia ⋅ ⛅ 29 °C

    Vanuit Darwin via een laatste markt naar onze Jumping Crocodiles tours gereden. Officieel kunnen krokodillen niet springen, maar het lijkt erop... Voordat ze omhoog komen zie je de staart naar beneden gaan, drukken ze al hun organen naar beneden en komt de kop omhoog. Gaaf om te zien en wat zijn ze groot!! Zo rond de 5 meter... erg gaaf.

    Vanuit daar doorgereden naar Kakadu NP. Veel goede verhalen over gehoord, dus wel benieuwd. We reden al eerst zo'n 100km het park in, voordat er een hike of stop was. Eerst naar Ubirr gereden, dit is bekend om de aboriginal rock art en de zonsondergang. De rock art was interessant, sommigen tot wel tienduizenden jaren oud, de zonsondergang hadden we iets minder geluk mee, het was te bewolkt. De dag naar Nourlangie (burrunggui), hier een wandeling gemaakt met uitzicht over de savannah en de billabong, beide wat anders dan wij verwachtten. Ook nog een stukje tour meegepakt over de aboriginals en verschillende wetten die zij hebben met betrekking tot relaties, familie en incest. Erg interessant hoe ver dat ontwikkeld was en dat zij dat uitgevogeld hebben zonder onderzoek.

    Vervolgens doorgereden naar Moguk, eindelijk wat meer wat we verwachtte van het NP. Gave waterval met een groot pool eronder en als je naar boven klom kwamen er nog een paar. Super verfrissend, vrij van krokodillen en dus heerlijk gezwommen. Hier ook overnacht en de volgende ochtend doorgereden naar onze laatste stop in Kakadu NP, Gunlom ook hier een steile klim naar boven, maar met 2 pools aan de waterval en wederom ook hier boven en beneden kunnen zwemmen. Na een wat minder begin, uiteindelijk toch mooie stukken gezien en heerlijk gezwommen en van de zon genoten. Denk alleen wel dat het park op zijn mooist is net na regenseizoen, wanneer alles mooi in bloei staat.

    Onderweg uit het NP reden we nog door een bushfire heen. Overal in NT zie je verbrande stukken, of nog nabrandende stukken. Ze steken dat nu aan, zodat het oude verbrandt en er weer nieuw kan groeien. En door het nu te doen, worden de vuren niet te hoog, zodat niet alles verbrand wordt zoals de hogere bomen. Blijkbaar als ze de vuren nu niet aansteken, gebeurt het in het begin van het regenseizoen tijdens de vele onweersbuien en dan is de schade veel groter.

    Als afsluiting terug in Katherine een kangaroo steak gekocht en die op de openbare barbecue gegooid. Was vergeten hoe goed kangaroe smaakt :-)
    Read more

  • Day 36

    Border crossing, El Questro & Purnululu

    August 20, 2018 in Australia ⋅ 🌬 24 °C

    Na Katherine doorgereden richting de grens tussen Northern Territory en Western Australia. Eerst nog een stop gemaakt bij Gregory NP. Hier een leuke hike gemaakt en waren van plan hier langer te blijven, aangezien je geen vers fruit, groente, noten of honing de grens over mag nemen en wij nog een aantal dingen moesten opmaken of koken. Maar de rest van het park stelde niet veel voor en was allemaal voor 4wd. Dus dit overgeslagen en gekampeerd vlak voor de grens.

    De grensovergang verliep soepel, uiteindelijk toch wat wortels de grens over gesmokkeld, konden niet alles opkrijgen, maar is gelukkig gelukt :-)

    Na de grensovergang weer geshopt in Kununurra en doorgereden naar El Questro NP. Dit is aan het begin van Gibb Rover road, 660 km of dirtroad vol met rivercrossings en gaten en corrogation (hobbels in de weg). Dit is een geliefde weg voor high clearance 4wd, maar wij hebben voor de lange weg gekozen, 1206km, om Hank (de auto) te sparen. Wel besloten naar El Questro te gaan en dat was een hele goede beslissing. Zo gaaf en super helder water. De eerste hike die we deden wat El Questro Gorge, 6km. Maar vlak voor het begin was er een lange en diepe rivercrossing, dus de auto ervoor achtergelaten en gaan lopen. Halverwege zeiknatte voeten en schoenen en uiteindelijk 10km gedaan. Maar het was het waard. Een klim over rotsen bracht ons bij een super helder meertje. Vanuit daar moest je door het water omhoog klimmen over een paar flinke rotsen naar de rest van de hike. Na nog 2 km klimmen iver watervallen en rotsen kwamen we uit bij de gorge. Super gaaf, helemaal voor ons alleen, super helder blauw water en een waterval. Hier even gezwommen en genoten en weer terug gelopen. Moesten nog iets opschieten, aangezien het nu ineens om 17.15u de zon ondergaat. Western Australia doet niet aan zomer en wintertijd, dus de klok ging 1,5u achteruit, waatdoor het nu om 5.30u licht is (en ik dus wakker) en om 17.15u weer donker. Dus gauw terug gelopen en naar de camping gereden. Voor de camping nog 2 korte rivercrossings, waar we eerst niet doorheen wilde, tot dat een auto stopte en zei dat wij dat makkelijk konden dus wij Hank aangemoedigd en we made it!!! Zo cool!!!

    De volgende ochtend vroeg de Amalia gorge hike gedaan, was mooi, maar vanwege krokodillen waarschuwingen, maar niet gezwommen.
    Daarna door naar Emma gorge. Hier werd het al aardig warm (10u 's ochtends, rond 11u is het 35graden). Het eerste deel was pal in de zon, dus blij dat het 2e deel grotendeels in de schaduw was. Hier weer geëindigd bij een helder blauw meertje, doorgeklommen naar de gorge en het water was hier koud... zo koud! Het meertje was iets beter, dus daar nog even gezwommen en weer teruggelopen. Erg blij dat we last minute besloten naar El Questro te gaan.

    Vsnuit El Questro doorgereden naar Purnululu NP. Om het park in te gaan heb je een high clearance 4wd nodig, weg is super slecht hoorden we. Het is 53km naar het begin van het park en dan nog 27 km naar de bungle bungle domes, waar het park bekend om is. Dat is ook zo'n beetje het enige dat daar te zien is, dus was ons plan om het park in en uit te liften, veel mensen gaan op en neer voor een dagje, dus moet lukken. De eerste ochtend 2uur gestaan, alle auto's hadden kinderen of spullen achterin en dus geen plek. Die avond iets actiever geweest op de camping, maar alle auto's waren vol of mensen gingen niet het park in. Dus geen succes, in de ochtend het caravan park nog geprobeerd en wederom geen succes. Daarbij kregen we veel verschillende antwoorden, ik zou het niet doen met een all wheel drive, oh maar de subaru kan dat wel. De weg is niet zo slecht, de weg is vreselijk etc. Uiteindelijk beslotem de banden half leeg te laten lopen en het te proberen, als de weg te slecht was, draaiden we gewoon om... en zowaar we made it again! Hier bij de domes een fikse wandeling gemaakt, 9km in de brandende zon. Dus elk stukje schaduw dat we vonden even uitgerust. Ook onze eerste slag gezien, een green tree snake. De domes waren gaaf om te zien, maar hoef hier niet nog een keer naar terug. Mischien vanwege de hitte, maar ook omdat de terugweg wat lastiger ging dan de heenweg, Hank maakte wat rare geluiden, dus de laatste 15km in een uur gedaan ongeveer. De weg was super slecht en we waren bang voor de auto. Gelukkig lijkt de auto nu goed, maar aankomende dagen maar even de onverharde wegen proberen te vermijden :-)

    Hieronder de foto's van Gregory en El Questro National Park en de grensovergang
    Read more

  • Day 36

    Purnululu NP foto's

    August 20, 2018 in Australia ⋅ 🌬 24 °C

    En hierbij de foto's van Emma gorge in El Questro NP en van de bungle bungle domes in Purnululu NP.

    Voor diegene die een reactie achterlaten (wat ik super leuk vind!!), zet ook even je naam erbij zodat ik weet wie het is :-)Read more

  • Day 40

    Tunnel Creek NP en Windjana & Bell Gorge

    August 24, 2018 in Australia ⋅ ⛅ 18 °C

    Vanuit Purnululu NP met de bungle bungle domes doorgereden via Halls Creek en Fitzroy Crossing naar Tunnel Creek NP. Vooraf kregen we veel waarschuwingen dat er veel aboriginals in deze plaatsen waren en we niet moeten overnachten in de plaats zelf. Vlak voordat we weggingen waarschuwde iemand ons voor alle aboriginals die daar de hele dag zitten. Sam (onze host in Darwin) had hier een mooie theorie over. Hij gaf aan dat de aboriginals een goed voorbeeld was hoe de white people (blanke mens) een volk kunnen verwoesten in 100 tot 200 jaar. Eerst namen ze de aboriginals gevangen om ze te laten werken voor ze, vervolgens halen ze een hele generatie weg bij hun ouders, familie en hun land (de stolen generatie). Terwijl zij hun identiteit krijgen van het land waar zij op leven, een hele generatie verloor hun ouders, hun land en daarmee hun herkomst. En tot slot hebben de blanken hun in aanraking gebracht met alcohol en drugs en hun lichaam is daar niet tegen bestand. Voordat de blanken kwamen, hadden ze geen alcohol. Nu krijgen de aboriginals geld, gratis onderwijs en krijgen ze voorrang op alles, maar ze hebben geen waarde van geld en ze hebben 40000 jaar lang op de grond gezeten, dus waarom zou dat nu ineens veranderen.
    Maar ondanks dit zijn alle blanken super negatief over de aboriginals en lijkt het of ze bang voor hun zijn. Wij hebben zover geen nare ervaringen ermee gehad.

    Na Fitszroy doorgereden naar Tunnel Creek NP. Hier ga je een grot in. Water kwam tot onze knieën en pikkedonker (alleen je eigen zaklamp). Vooraf hadden we wat reviews gelezen dat er zoetwaterkrokodillen (deze schijnen je niets te doen), dus was best een overwinning om zo door diep water te lopen, terwijl je niet ziet. Wel leuk :-) en gelukkig zijn we geen krokodillen tegen gekomen.

    Vervolgens door naar Windjana Gorge NP. Hier een wandeling gemaakt langs de rivier. In die rivier mega veel zoetwaterkrokodillen. Die lijken bijna lief na de zoetwaterkrokodillen (salty's). De Salty's zijn ruim 5 meter, hebben een brede bek en doden mensen. De zoetwaterkrokodillen zijn zo'n 2 tot 3 meter, hebben een smalle bek en er zijn geen gegevens bekend dat ze ooit mensen aangevallen hebben.

    Na deze 2 parken overnacht bij een free camp spot naast een rivier. En de volgende ochtend begonnen aan de Gibb River Road. Wij wilden hier de eerste 100 of 200 km inrijden, wat gorges bezoeken en dan omdraaien. Het middelste stuk zou het slechtste stuk weg zijn. Zo'n 20 km voor Bell's Gorge (80km onderweg) hadden we een lekke band. Die hebben we zelf vervangen... Girlpower :-) Vervolgens na 5km een eerste rivercrossing. Michaela erdoorheem gelopen om te kijken hoe diep het was en of we erdoor heen konden. Uiteindelijk stopte er een auto met een gezin, die zeiden wij er eerst wel doorheen en dan wachten we op jullie. Mochten jullie vast komen te zitten, dan trekken wij jullie eruit. Dus zo gezegd zo gedaan. En gelukt!
    5 minuten erna weer een rivercrossing, dit keer met een modderige bodem. Het gezin stond al op ons te wachten. Hier doorheen gegaan, we zijn naar de overkant gekomen maar ik zag de voorkant van de auto aan de bestuurderskant onder water gaan, zo diep en zo eng. Bij elke rivercrossing houden we onbewust onze adem in en zodra we erdoor heen zijn hoor je ons beide ontladen, haha... onderweg bij de camping gestopt, voor de gravelroads wordt er aangeraden om wat lucht uit je banden te laten lopen, wat wij gedaan hadden, maar ons reservewiel natuurlijk niet... wij hebben op de gok wat lucht eruit laten lopen met een stokje na het verwisselen, maar moest even gecheckt worden.
    Dus toen we wat later bij de gorge aankwamen (na nog een rivercrossing) stond het gezin nog steeds bij de auto en ze waren blij ons te zien dat we het gehaald hadden :-)

    De terugweg verliep iets beter gelukkig, de rancher van de camping vertelde dat de linkerkant beter te doen was dan de rechterkant en dat verliep een heel stuk beter!

    Nu we geen reserveband meer hadden besloten om terug te gaan richting Derby en niet nog 200 km te rijden.

    In Derby even gekeken bij de jetty (blijkbaar een verschil van 10 meter tussen eb en vloed), nieuw wiel aageschaft en weer doorgereden. Was niet veel te beleven. Buiten de plaats nog even gestop bij de prisontree, super indrukwekkend. Het is een nega grote Boabtree (groeit alleen hier in Australië) super grappige bomen om te zien. De prisontree was de laatste stop met gevangen aboriginals voordat ze op de parelboten gezet werden om te werken.

    Ondertussen aangekomen in Broome, hier is het Sjinsu Matsu festival de hele week. Dus allerlei activiteiten en marktjes, dus hebben hier lekker voor een week geboekt :-)

    Ps. Afgelopen bericht paar reacties zonder naam, dus laat even je naam achterbij het plaatsen. Weet ik ook door wie ik gevolgd wordt ;-)
    Read more

  • Day 53

    Broome & Karijini NP

    September 6, 2018 in Australia ⋅ ☀️ 18 °C

    In Broome hadden we een week een camping geboekt, even een weekje op 1 plek en niet elke dag mijn tent opbreken en opzetten. Camping was zeer relaxt, met een grote groep stoners, vieze keuken, elke ochtend alles vol met lege bierflesjes en volle asbakken en muziek (trance) van de vroege morgen tot 2u 's nachts. De eerste paar dagen vroegen we ons af waar we in beland waren, maarja uiteindelijk went alles. Ook kwamen we er gedurende de week achter dat maar een klein groepje altijd stoned is en er ook normale mensen waren... dus uiteindelijk wel een geslaagde week. In Broome zelf was niet veel te doen, dus wij waren blij dat het festival (Shinju Matsuri) was. Vanwege de relaxte sfeer kan ik me voorstellen dat mensen hier blijven plakken voor maanden, zeker als je een baan overdag hebt.
    Wij zijn die week van markt naar markt gegaan. De eerste avond naar de parade en mardi gras van het festival geweest. De parade was vrij cool, werd afgesloten door de brandweer die met grote spuiten iedereen, maar dan ook iedereen inclusief families, natspoot. Heerlijk verfrissend aangezien de gemiddelde temperatuur elke dag 30 graden is. Vervolgens mardi gras, met name veel eettrucks en wat optreden, niet erg spectaculair.
    Vervolgens 3 avonden naar staircase of the moon geweest. Dit is een natuurverschijnsel bij volle maan en een super lage eb (10meter verschil tussen eb en vloed, waardoor de weerspiegeling in de zee lijkt als een trap. Eerste avond het op de bekende plek bekeken, hier vol met touristen en flitsende camera's. Dus de dag erna een plek in de duinen opgezocht en hier waren we heerlijk alleen. Tot slot de 3e avond wilden we gewoon op het strand liggen en met dat we aankwamen kwam de maan op, dus nog maar een keer bekeken.
    Vervolgens een workshop macrame gedaan. Dit is het knopen van armbanden, of wandversiering en tassen als je heel goed bent. Wij hebben nu dus allemaal nieuwe armbanden en wat nog cooler is, we hebben ze zelf gemaakt :-)
    Ook nog een biertasting gedaan bij de Matso's brouwerij. Zij zijn de meest afgelegen brouwerij in Australië. Leuke smaken: mango, mango & chili, lager, truffel en chocolade en een session ale. Allemaal lekker, behalve de chili. Die was een beetje te scherp.
    Onze laatste avond zijn we goed uitgeweest, super avond en heerlijk gedanst. Wel wat laat thuis, zijn we niet meer gewend aangezien we elke ochtend om 6u wakker zijn en ik meestal rond 22u op z'n laatst mijn tent inkruip.
    Onze laatste dag dus heerlijk genoten van het strand (en wat slaap ingehaald) en nog naar de floating lanterns geweest. Dit was mooi om te zien... honderden lichtjes die de oceaan op gingen. Vervolgens was het tijd om gedag te zeggen tegen Broome, met z'n relaxte sfeer en mooie stranden, en op naar Karijini NP.

    Karijini NP, volgens iedereen is het geweldig en mooier dan op de foto's... en dat is waar... De foto's zijn super gaaf, maar in het echt is het nog veel mooier. Wij zijn hier in totaal 4 dagen geweest. Hebben alle hikes gemaakt. Veelal afdalen over rotsen naar de gorges 150meter diep, de hikes zelf over rotsen, richels, door en vervolgens weer over de rotsen naar boven klimmen. Zelfs 2 hikes gehad waarmee we na een stuk zwemmen de spiderwalk moesten doen, tussen megarotsen klimmen over water om vervolgens in een pool uit te komen. En een andere waaraan we aan een reling moesten hangen om beneden en ook weer naar boven over de waterval te komen. Maar wat was het gaaf en mooi en geweldig! Samen met El Questro Gorge de mooiste stukjes natuur zo ver. De 4 dagen afgesloten met het beklimmen van Mt Bruce (1235meter). De avond ervoor wat anderen leren kennen bij het kampvuur en daar zei iemand dat hij het gepland had voor zonsopgang, maar krabbelde daar toch van terug. Michaela en ik vonden dat wel een goed idee, niet in de hitte en de zonsopgang (6.11uur) aan het einde van je klim is geweldig. Dus uiteindelijk ook de rest overgehaald en om 3u 's nachts de wekker gezet, tent afgebroken, ontbijt gemaakt, naar de start van de track gereden en om 3.40u begonnen we aan onze klim. In het donker, met zaklampen. De brochures zeiden dat het 9km was en dat er 6uur voor stond (wij hebben alle hikes zo ver nog in ongeveer de helft van de tijden gedaan), maar omdat we onze tijd wilden hebben wel ruim 2uur van te voren vertrokken. Erg rustig aan gedaan, want het was koud en winderig en wilden niet een uur bovenaan wachten, uiteindelijk kwamen we een half uur voor zonsopgang aan. Hier heerlijk genoten en een uur later weer terug gegaan. Om 9uur konden we onze dag beginnen na een mooie ochtend (of moet ik zeggen nacht) hike :-)

    Nu onderweg naar Exmouth. Eens kijken wat dat ons gaat brengen. We dachten na Darwin dat de afstanden wat minder zouden worden, maarja... het is Australië en daar doen ze niet aan korte afstanden. Dus weer ruim 600km voor de boeg..

    Ps. Super leuk dat mensen het lezen (en hoop dat iedereen een berichtje achterlaat), maar zet wel even je naam erbij, zodat ik ook weet wie mij volgt :-)
    Read more

  • Day 53

    Broome & Karijini NP foto's part 1

    September 6, 2018 in Australia ⋅ ☀️ 20 °C

    En hierbij de foto's van Karijini NP