De laatste 2 weken..

Santiago de Cuba, Baracoa en Guardalavaca

Nadat Klariena naar Varadero vertrokken was en in naar Santiago de Cuba. Santiago de Cuba ligt aan de zuidkust in het oosten van het eiland. Hier wordt ook wel gezegd dat de revolutie van Che Guevara en Fidel Castro begon.
In mijn hostel al snel één Nederlandse en twee Schotse meiden leren kennen. Hier 's avonds ergens iets gegeten en de volgende dag naar een fort geweest bij de zee. Wel leuk en gaaf uitzicht over de zee. Fort was in eerste instantie in gebruik door piraten, later is het omgebouwd tot gevangenis. Vervolgens even aan het strand gelegen. Wat opvalt in deze regio (en waarvoor je ook gewaarschuwd wordt) is dat je door iedereen wordt nagefloten, nageroepen en dat ze allemaal een praatje aangaan. Ook hier. De Cubanen die hier ook aan het zwemmen waren zaten allemaal aan de rum en bleven maar contact zoeken, het woordje "nee" begrepen zij niet.
Omdat wij de taxi geregeld hadden voor een paar uur, waren we weer redelijk op tijd terug in Santiago de Cuba.
De dag erna een wandeltocht door Santiago de Cuba gemaakt en naar een museum geweest. Het museum gaf goed weer hoe Fidel aan de macht is gekomen en hoe 26 juni als de start van de revolutie gezien wordt. Daarna ook nog even langs de begraafplaats van Fidel gelopen en mijn bus geboekt naar Baracoa, waar ik morgen heen ga.

Baracoa is een klein plaatsje aan de zee, in het oosten van Cuba. De eerste avond een rustig avondje gehad, want wilde de dag erna de Yunque beklimmen. Een berg van zo'n 560meter hoog, wat een nationaal monument is sinds 1979. Om daar te komen was een wandeling van zo'n 9km, dus al met al een wandeling van 24,5km gemaakt. Erg lekker en vooral enorm mooie natuur.
De volgende dag het centrum in geweest en raakte aan de praat met een Cubaan, wat het fijne is aan contact hebben en over straat lopen met een man is dat de rest van Cubanen eindelijk stopt het het naroepen, fluiten en de pssst-geluiden. Alex wist een leuk strand in de buurt, dus daarheen gegaan. Het strand stelde niet veel voor en daarbij was mijn tas in het water gevallen, dus mijn telefoon, e-reader, portemonnee en camera allemaal nat. Mijn telefoon heeft dit zwemtochtje dan ook niet overleefd...

De dag erna om 6u 's ochtends werd ik opgehaald om naar Guardalavaca te gaan, dit is het gebied waar de Cubanen zelf heen gaan om vakantie te vieren. Onderweg zat ik met twee Ozzies (Janine en Nicole), één was er goed ziek, dus die heeft voornamelijk in bed gelegen, de ander heb ik een paar dagen mee opgetrokken. Heerlijk aan een prachtig strand gelegen, 's avonds lekker drankje gedaan en gedanst met de locals. Na een paar dagen gingen de Ozzies ervandoor en heb ik besloten nog een paar dagen te genieten van de zon en de rust. Op mijn laatste avond nog afgesproken met de twee Schotse meiden die ik in Santiago de Cuba had ontmoet. Er was een feestje op het strand, dus daar even gekeken, maar was niet zoveel aan.
De dag erna de bus gepakt naar Holguín, hier wat rondgelopen. Het uitzichtpunt beklommen (500 treden) en druk bezig geweest om mijn telefoon en e-reader weer aan de praat te krijgen. De dag erna op naar de laatste halte, Havana.
Hier verbleven in mijn oude hostel, wat een fijn plekje. Nog een laatste rondje door de stad en mijn tas voor de laatste keer ingepakt... het is tijd om naar huis te gaan..

2,5 jaar zijn voorbij gevlogen, vele mooie dingen gezien, prachtige natuur, geweldige mensen, diverse talen, eten, gewoontes en culturen. Maar hoe mooi het ook is en hoe fijn het is om weinig spullen te bezitten is het vooruitzicht van een eigen plekje ook fijn. Een keuken waar je gewoon een gebakken eitje kan maken, zonder dat alles in een roerei veranderd, omdat de pannen zo slecht zijn.. Waar mijn vrienden zijn en ik niet elke dag hetzelfde gesprek voer met nieuwe mensen (wie ben je, waar kom je vandaan, waar ben je geweest en waar ga je heen) en waar ik mijn tas eens volledig kan uitpakken..

Maar wat een mooie reis en wat een mooie herinneringen heb ik eraan over gehouden..
Nu fijn terug naar mijn familie en vrienden, ook al heb ik er overal ter wereld weer vrienden bij 🙂Read more